OTI ΠΟΙΟ ΩΡΑΙΟ ! ,... ΟΤΙ  ΠΟΙΟ ΔΙΔΑΚΤΙΚΟ ! ... ΟΤΙ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ! ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ  ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΩΝ !
Τετάρτη  13  Φεβρουαρίου  2019 .-

~** ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΠΟΥ ΖΟΥΝ :

 Αν ένα παιδί ζει μέσα στην κριτική , ΜΑΘΑΙΝΕΙ να κατακρίνει .
Αν ένα παιδί ζεί μέσα στην κατανόηση , Μαθαίνει να πιστεύει .
Αν ένα παιδί ζει μέσα στην έχθρα , Μαθαίνει να καυγαδίζει .
Αν ένα παιδί ζεί μ’έσα στην ασφάλεια , Μαθαίνει να πιστεύει .-
Αν ένα παιδί ζει μέσα στην ερωνεία , Μαθαίνει να είναι ντροπαλό .
Αν ένα παιδί ζει μέσα στον έπαινο , Μαθαίνει να εκτιμά .
Αν ένα παιδί ζεί μέσα στην ντροπή , Μαθαίνει να αισθάνεται ένοχο ,-
Αν ένα παιδί ζει μέσα στην επιδοκιμασία , Μαθαίνει να έχει αυτοεκτίμηση .
Αν ένα παιδί ζεί , μέσα στην ενθάρυνση , Μαθαίνει να έχει υπομονή .
Αν ένα παιδί ζει μέσα στην δικαιοσύνη , Μαθαίνει να είναι δίκαιο ,.
Αν ένα παιδί ζεί μέσα σε παραδοχή και φιλία , Μαθαίνει να είναι με κατανόηση και αγάπη .-

~**   Εσύ πόσο αγαπάς το παιδί σου;

~  Μιλώντας κάποτε στο αρχονταρίκι αγιορείτικης Μονής, ο Μητροπολίτης Μαυροβουνίου Αμφιλόχιος Ράντοβιτς (γνωστός για την σχέση που είχε με τον Αγ. Παΐσιο όταν ασκήτευαν σε γειτονικά κελιά στο Αγ. Όρος) αναφέρθηκε στην αγιασμένη μορφή του πατέρα του.-    Θυμήθηκε ότι στα χρόνια της αθεϊστικής Γιουγκοσλαβίας, τότε που κανείς δεν τολμούσε να πάει στην Εκκλησία, ο πατέρας του τούς έπαιρνε και τους πήγαινε τακτικά για να κοινωνούν. Στο χωριό, του είχαν προτείνει να γίνει δάσκαλος, επειδή είχε τελειώσει Λύκειο. Κι εκείνος απάντησε: «Δεν θέλω να αναλάβω, γιατί θα αναγκαστω να διδάσκω αθεΐα».

«Ένα βραδάκι», διηγείται ο επίσκοπος Αμφιλόχιος, «μετά τις αγροτικές δουλειές, είχαμε μαζευτεί όλα τα αδέλφια μου, επτά παλληκάρια, και συζητούσαμε περί ομολογίας της πίστεως. Ο μακαρίτης ο μεγαλύτερος αδελφός μου έλεγε ότι δεν πρέπει να εξωτερικεύουμε την πίστη μας. Εγώ, τεταρτοετής της Θεολογικής Σχολής τότε, έλεγα το αντίθετο. Ο πατέρας άκουγε τη συζήτηση και σε μία στιγμή λέει: Ακούστε, παιδιά μου. Έχω εσάς, επτά γιους, και είμαι έτοιμος να χύσω και την τελευταία σταγόνα του αίματός μου για σας. Όμως να θυμάστε αυτό που σας λέω: Αν ερχόταν κάποιος να μου πει: «Διάλεξε. Ή θα αρνηθείς το Χριστό, ή θα σου σκοτώσουμε τους επτά γιους», εγώ θα έλεγα (και τον πιάσανε τα κλάματα τον καημένο): «Ο Θεός τα έδωσε. Ο Θεός τα πήρε (*). Δεν είναι δικά μου. Του Θεού είναι. Το Χριστό δεν Τον αρνούμαι». «Έκλαιγε σαν μικρό παιδί. Μου έχει μείνει ακόμα», έλεγε ο επίσκοπος Αμφιλόχιος. Ο αγιασμένος Σέρβος πατέρας δεν είπε κάτι καινούργιο. Με την ομολογία του (έστω κι αν δεν βρέθηκε στη δύσκολη θέση να την εφαρμόσει) προστέθηκε στη μεγάλη χορεία των αγίων γονέων, που ενθάρρυναν και ήταν παρόντες στο μαρτυρικό θάνατο των παιδιών τους και οι περισσότεροι τους ακολούθησαν στο μαρτύριο: Αγία Σολομονή (μάνα των αγίων Επτά Μακκαβαίων), η μητέρα του αγίου Μελίτωνα (ενός από τους Σαράντα Μάρτυρες), Αγία Ανθία (μάνα του αγίου Ελευθερίου), Αγία Σοφία με τις τρεις θυγατέρες της και πολλοί άλλοι. Τα συγκλονιστικά λόγια του πατέρα που αναφέραμε, ουσιαστικά θέλουν να δηλώσουν το εξής απλό: «Αν αρνηθώ το Χριστό, τότε παύω να είμαι Πατέρας σας (το Π με κεφαλαίο). Και αντί για την ανάμνηση της ζωογόνου πατρικής αγκαλιάς, σας αφήνω μία θανατηφόρα κληρονομιά. Σας τραβάω, με το παράδειγμά μου, σε ένα δρόμο αιώνιου θανάτου και καταστροφής. Κι εγώ δεν σας γέννησα για να καταστραφείτε και να χαθείτε για πάντα. Σας γέννησα για να σωθείτε και για να ζείτε για πάντα Ζωή Αληθινή. Γι’ αυτό καλύτερα να σας καμαρώνω – Αιώνια Ζωντανούς – Μάρτυρες της Αλήθειας, παρά εσείς να επιβιώσετε με το στίγμα: “Τα παιδιά του αρνησίχριστου” και εγώ να είμαι αναπολόγητος στο φοβερό βήμα του Χριστού»! Με τις ευχές και τις πρεσβείες όλων των αγίων γονέων της Εκκλησίας μας, ας ανοίγουμε σωστά τις αγκαλιές μας για τα παιδιά μας, δίνοντάς τους αγάπη, που τα τρέφει και τα σώζει. Και αυτό θα γίνεται πραγματικότητα, μόνο όταν εμείς αγωνιζόμαστε σταθερά να ζούμε μέσα στην Αγκαλιά του Θεού, στην Εκκλησία Του. (*) Η απάντηση του δικαίου Ιώβ όταν τον πληροφόρησαν ότι σκοτώθηκαν τα παιδιά του. Πηγή: Περιοδικό Λυχνία Νικοπόλεως – Τεύχος Απριλίου – π. Β. Λ. 

~**   Βίοι Παράλληλοι

Κώστα Δημ Χρονόπουλου

(Αρθρογράφου -Σχολιογράφου)

Δύο Πρωθυπουργών μας οι οποίοι κυβέρνησαν (επειδή ενέπαιξαν τους

ψηφοφόρους) και μας διέσυραν διεθνώς.

Ο τότε -περιφερόμενος πορφυρογέννητος στα διεθνή φόρα -δήλωνε, για

να δικαιολογηθεί προφανώς, πως: "Κυβερνά μια διεφθαρμένη χώρα .... "

(Σ.Σ Απόδειξη ότι : "Λεφτά υπήρχαν" ).

Ο νυν -λαϊκός αγωνιστής, παιδί του λαού είπε σε ευρωπαίους ηγέτες τα

εξής (ελεύθερη μετάφραση από τα Αγγλικά του): "Οι μετέχοντες των

συλλαλητηρίων εναντίον της Συμφωνίας των Πρεσπών ήταν : Ακροδεξιοί

Λαϊκιστές. Ενώ όσοι μπορούν να σκέπτονται και να ασκούν κριτική με το

μυαλό τους είναι υπέρ της Συμφωνίας".

(Σ.Σ Εξελέγη γιατί είπε χοντρά -αριστερά - ψέματα).

Βίοι παράλληλοι, εξόχως ακατάλληλοι για παραδειγματισμό. Ο πρώτος

εξεμέτρησε το (πολιτικό) του ζην. Ο σημερινός προσμετρά το (πολιτικό

του) ζην. Με την πολιτεία του - ιδιαίτερα μετά την επαίσχυντη

/κατάπτυστη Συμφωνία των Πρεσπών- επέλεξε το (πολιτικώς) ζην

επικινδύνως.

Σχολιασμοί:

1. Τι θα πει -στα ελληνικά- : "Να μπορούν να σκέπτονται και να ασκούν

κριτική με το μυαλό τους" ;

Πως εννοεί την άσκηση κριτικής; Εκτός -άνευ- μυαλού;

Μήπως έχει υπόψη του κανένα άλλο όργανο του σώματος, μέσω του

οποίου ασκείται η κριτική;

Υποθέτω ότι θα έχει ακουστά τον όρο: Κριτική σκέψη. (Εκτός αν έχει

υποπέσει στην αντίληψή του η δική μου θεωρία κατάταξης/ αξιολόγησης

για τους συνέλληνες "σκεπτόμενους" ψηφοφόρους. Σύμφωνα με αυτήν:

- 10% σκέπτεται και κρίνει χρησιμοποιώντας τον εγκέφαλό του, από τον

λαιμό και πάνω δηλαδή.

- 70% σκέπτεται συναισθηματικά, δηλ από τον λαιμό και κάτω.

-10% σκέπτεται από την μέση και κάτω: εμπρόσθια όργανα.

- 10% σκέπτεται από την μέση και κάτω: οπίσθια όργανα).

2. Από που εικάζει ότι η πλειονότητα του λαού συμφωνεί με την

ανθελληνική Συμφωνία; Από την εκτίμηση της Αστυνομίας; ή από το

Δημοψήφισμα που δεν τόλμησε ;

3. Quiz: Που /σε ποιά κατηγορία άραγε ανήκουν αυτοί που είναι υπέρ

της Συμφωνίας; Ποιά όργανα - κριτικής σκέψης τους- χρησιμοποίησαν;

Θα δεχθώ καλόπιστα πως εμείς, οι περίπου -17.000 ή 70.000;- που

διαδηλώσαμε, ότι είμαστε: Λαϊκιστές, Ακροδεξιοί, Χουντικοί,

Γερμανοτσολιάδες, Φασίστες, Άμυαλοι ή και Βλάκες, όπως μας θεωρεί.

Ποιός όμως (ξε)πούλησε τη Μακεδονία συρρικνώνοντας την Πατρίδα

μας;

4. Τα εκατομμύρια Ελλήνων πατριωτών δεν γίνεται - λογικά και όχι

κομματικά - να είναι Χρυσαυγήτες. Γίνεται; Δεν γίνεται. Μόνον

Πονηρόβλακες ή γιαλατζί "Αριστεροί" Κυβερνώντες θα μπορούσαν να

ισχυριστούν (και το πράττουν ανερυθρίαστα ) κάτι τέτοιο.

5. Ποιός έδωσε στον (κάθε περαστικό /περιστασιακό) ταγό το ελεύθερο

να προσβάλλει και να υβρίζει Έλληνες Πατριώτες επειδή δεν συμφωνούν

μαζί του;

ΥΓ Προξενεί θλίψη και απογοήτευση η δυσπερίγραπτη συμπεριφορά

ορισμένων "πολιτικών" μας. Οι προεκλογικοί ψηφοζήτουλες γίνονται,

μετεκλογικά, ιταμοί περιφρονητές και κατήγοροι εκείνων που τους

εξέλεξαν (!). 

~**  Ο ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ , απέρριπτε την κρεοφαγία ; Γιατί ; 

Σύμφωνα με πολλούς μελετητές τα ιερά κείμενα επιτάσσουν τη χορτοφαγία και απορρίπτουν την κρεοφαγία. Άλλωστε στα μοναστήρια και κυρίως στο Άγιο Όρος δεν τρώνε ποτέ κρέας, ακολουθώντας μια πιο ασκητική διατροφή, αλλά και τα κείμενα των αγίων γραφών. Η κυρία Ελένη Οικονομοπούλου, μάζεψε από διάφορες πηγές, αναφορές στην Αγία Γραφή και σε κείμενα αγίων και παρουσιάζει και την ερμηνεία που δείχνει, ότι ο Ιησούς εμμέσως απέρριπτε την κρεοφαγία. Ωστόσο, η επίσημη εκκλησία δεν ακολουθεί κάποιον κανόνα στο συγκεκριμένο θέμα και οι πιστοί επιλέγουν ελεύθερα τη διατροφή τους, τηρώντας βέβαια τις ημέρες νηστείας.... Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.mixanitouxronou.gr/giati-o-christos-den-etroge-…/ .- «Μην κάνεις στους άλλους αυτό, που δεν θέλεις να κάνουν σ΄ εσένα» Καινή Διαθήκη, Ιησούς Χριστός… «Συμπεριφερόμαστε όπως οι λύκοι, όπως οι τίγρεις… (όταν τρώμε κρέας) κι ακόμη χειρότερα, γιατί η φύση κανόνισε για τα ζώα να τρέφονται με αυτόν τον τρόπο, μα εμείς που με την χάρη Του, έχουμε την ικανότητα του λόγου και την αίσθηση της δικαιοσύνης, γίναμε χειρότεροι από άγρια θηρία».... «Οφείλουμε να δείξουμε στα ζώα μεγάλη καλοσύνη και ευγένεια για πολλούς λόγους. Αλλά πάνω απ’ όλα επειδή έχουμε την ίδια καταγωγή» Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος... –Ο Νικηφόρος Θεοτόκης, ένας από τους νεότερους δασκάλους της Εκκλησίας αναφέρει χαρακτηριστικά: “Νηστεία ουκ εστίν η αποχή μόνον από τέσσερα ή δύο είδη τροφής. Ημείς όταν νηστεύομεν άνω κάτω φέρομεν γην και θάλασσαν. Την θάλασσαν ίνα εύρωμεν οστρακόδερμα, μαλάκια, κοχλίας, εχινούς και όσα άλλα εν αυτή ζωύφια εις την γεύσην δεκτά…, εξ αυτών δε δυσπεψίας, κακοχυμίας, αλμυρά φλέγματα και άλλα πολλά οχληρά πάθη ψυχής και σώματος. Νηστεία έστιν η παντελής αφαγία ή μονοφαγία χωρίς αρτύματα.” «Άνθρωποι που αποκλείουν οποιοδήποτε πλάσμα του Θεού από προστασία, συμπόνια και έλεος, θα συμπεριφερθούν με τον ίδιο τρόπο και στους συνανθρώπους τους.» Άγιος Φραγκίσκος της Ασίζης, καθολικός Άγιος, 1181-1226... «Δεν υπήρχε στον παράδεισο οίνος· όχι ακόμη ζωοθυσίες· όχι ακόμη κρεοφαγίες. Μετά τον κατακλυσμό ο οίνος· μετά τον κατακλυσμό, «να τρώγετε από όλα, σαν χλωρά χορτάρια» (Γεν. 9, 3). Όταν απορρίφθηκε η τελείωση, τότε επιτράπηκε η απόλαυση…» Μ. Βασίλειος «Ποιος εζημίωσε το σπίτι του με τη νηστεία; Υπολόγισε σήμερα τα πράγματα του σπιτιού και υπολόγισε τα και μετά· δεν θα λείψει τίποτε με τη νηστεία από τα υπάρχοντα στο σπίτι. Κανένα ζώο δεν βγάζει κραυγές θανάτου, πουθενά αίμα, πουθενά απόφαση, που υπαγορεύεται κατά των ζώων από την άκαμπτη κοιλιά. Έχει σταματήσει το μαχαίρι των μαγείρων· το τραπέζι αρκείται στα πρόχειρα. …………» Μ. Βασίλειος «όχι ακόμη οινοποσίες, όχι ακόμη ζωοθυσίες· ούτε όσα θολώνουν τον ανθρώπινο νου. Με τη νηστεία επανερχόμαστε στον Παράδεισο……… »Και όμως στους ασθενείς όχι ποικιλία φαγητών, αλλά ασιτία και δίαιτα γνωρίζω ότι επιβάλλουν οι ιατροί……… Η πολυτέλεια και η ποικιλία των φαγητών εδημιούργησε τα διάφορα είδη των ασθενειών….» Μ. Βασίλειος «»Ποίων τα σώματα έπεσαν στην έρημο; (Εβρ. 3, 17). Όχι αυτών που επιζητούσαν την κρεοφαγία; (Αριθμ.11, 33)………» Όχι κρέας, ούτε οίνος, ούτε όσα είναι στην φροντίδα των δούλων της κοιλιάς.» Μ. Βασίλειος... , .- Χωρία της Παλαιάς Διαθήκης: «Όποιος σκοτώσει μια αγελάδα, αμαρτάνει σα να έχει σκοτώσει έναν άνθρωπο» Ησαΐα (66.3) «Σου δίνω χόρτα και καρπούς για τροφή…………….» Γένεση (1:29) «Να μην φας κρέας με τη ζωή μέσα του, με το αίμα του… , γιατί θα ζητήσω το αίμα της δικής σου ζωή». Γένεση ( 9.4) «(Λέει ο Κύριος): «Προσφέρατε σε θυσία τόσα πρόβατα και βοοειδή, μα δεν Μου δίνει ευχαρίστηση το αίμα των δαμαλιών, των προβάτων και των κατσικιών. Όταν εσείς σηκώνετε τα χέρια, Εγώ παίρνω τα μάτια από πάνω σας και όταν προσεύχεστε δεν σας ακούω, γιατί τα χέρια σας είναι γεμάτα αίματα» Ησαΐας (1.5) «Ου φονεύσεις» Μια από τις Δέκα Εντολές «Πορευθέντες δε μάθετε τι εστίν έλεον θέλω και ου θυσία» (Κ.Δ. Ματθαίος κεφ 9,13. & 12,7) (Η πίστη μας προς τον Θεό πρέπει να εκδηλώνεται με πράξη αγάπης και όχι με θυσίες.)... «Δεν πρέπουν σε χριστιανούς θυσίες μετά τη Θυσία του Χριστού» Απ. Παύλος στην προς Εβραίους Επιστολή 10: 1-18 «Αγάπη θέλω και όχι θυσίες, γνώση του Θεού και όχι ολοκαυτώματα» (Π.Δ. Ωσηέ κεφ 6,6). Γεννεσις, Κεφ. 2 , » 16 ΠΡΟΣΕΤΑΞΕ ΔΕ ΚΥΡΙΟΣ Ο ΘΕΟΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΔΑΜ ΛΕΓΩΝ ΑΠΟ ΠΑΝΤΟΣ ΔΕΝΔΡΟΥ ΤΟΥ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΩΣ ΘΕΛΕΙΣ ΤΡΩΓΕΙ» — Τ.Ε.= «Οι Πατέρες της Χριστιανικής Εκκλησίας τόσο οι Ρωμαιοκαθολικοί όσο και οι Ορθόδοξοι είχαν καθιερώσει περιόδους στη διάρκεια του έτους που απαγόρευαν την κρεοφαγία. Η Ορθόδοξη Εκκλησία είναι αυστηρότερη και απαγορεύει όχι μόνο την κρεοφαγία, αλλά και κάθε ζωική τροφή επί 220 ημέρες το χρόνο. Την αποχή από τη βρώση ζωικών τροφών τη θεωρούν σαν μέσον εξαγνισμού, γιατί τις θεωρούν μιαρές!» (Απόσπασμα από το δίτομο έργο «Μέγας Οδηγός Διατροφής και Θεραπείας», Τηλέμαχου Ευθυμιάδη Ιατρού. Τόμος 1 σ.σ. 313-319) «Μάχαιρα έδωσες, μάχαιρα θα λάβεις» &«Ό,τι σπείρεις θα θερίσεις». Αγ. Γραφή –«Η Ορθόδοξη Εκκλησία προβλέπει συνολικά 215 ημέρες νηστείας εντός του έτους! Μεταξύ αυτών είναι: -οι 40 ημέρες νηστείας της Μεγάλης Σαρακοστής πριν το Πάσχα -Η νηστεία των Αγίων Αποστόλων (Από την Κυριακή των Αγίων Πάντων – την 29η Ιουνίου) -Η Νηστεία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου (1-15 Αυγούστου) -Η νηστεία 29ης Αυγούστου (1 ημέρα) - Η νηστεία της 14ης Σεπτεμβρίου (1 ημέρα) -Η Τεσσαρακοστή (40 ημέρες) πρίν τα Χριστούγεννα -Η νηστεία της προτεραίας των Θεοφανείων (1 ημέρα) -Η νηστεία Τετάρτης και Παρασκευής... Αυτό σημαίνει πως ακόμη και για τη σημερινή επίσημη θρησκεία είναι σημαντική η νηστεία για περισσότερες από τις μισές ημέρες του έτους ή η αποχή μας από ζωικά λευκώματα. Και αυτό μόνο του είναι αρκετό για την πρόληψη μεγάλης σειράς παθήσεων, όπως αναφέρει ο γιατρός Γ. Καράβης. Όσοι αναγνώστες επιθυμούν να στέλνουν κείμενα μπορούν να μας τα στέλνουν στη διεύθυνση: info@mixanitouxronou.gr Εφόσον τηρούνται κάποιες προϋποθέσεις, που έχουν να κάνουν με το ύφος της ιστοσελίδας, θα δημοσιεύονται. Η «ΜτΧ» δεν ευθύνεται για τυχόν ανακρίβειες ή αντιγραφές στα κείμενα των αναγνωστών.... Το κείμενο έστειλε η αναγνώστρια Ελένη Οικονομοπούλου

Πληροφορίες για αυτόν τον ιστότοπο

~**  Τι είναι η αμαρτία; Τι σημαίνει αμαρτάνω;

~     «Αμαρτάνω» στην αρχαία ελληνική γλώσσα σημαίνει «αστοχώ, αποτυγχάνω» και «αμαρτία», ορίζεται ως «Ἡ τοῦ ἀγαθοῦ ἀποτυχία» (=η αποτυχία να πράξουμε το σωστό –Λεξικό Σούδα).    Ο στόχος του ανθρώπου ήταν να φτάσει στη θέωση, όπως δηλώνεται με το «καθ’ ὁμοίωσιν», ήδη από την αρχή της Αγίας Γραφής.  

Απέτυχε να φτάσει αυτόν το στόχο και με την επιλογή του αντί για ζωή γνώρισε το θάνατο. Ο Θεός, όμως, δεν άφησε τον άνθρωπο αβοήθητο. Έγινε ο ίδιος άνθρωπος, «για να γίνει ο άνθρωπος θεός» όπως λέει ο Μ. Αθανάσιος.

  Με την ενανθρώπηση ο Χριστός δίνει τη δυνατότητα στους ανθρώπους να ενταχθούν στο σώμα του (με το μυστήριο του βαπτίσματος και του χρίσματος) και ως μέλη του σώματός του να τρέφονται από τον ίδιο (Θ. Ευχαριστία) κλπ. Στο βαθμό που συνειδητοποιεί κανείς το γεγονός αυτό, ότι δηλαδή αποτελεί μέλος του σώματος με κεφαλή τον Χριστό, επηρεάζεται ο τρόπος ζωής του.                                                                                

Αν είμαι μέλος του σώματος του Χριστού τότε μπορεί να συμβούν δύο πράγματα:      α) Δεν μπορώ –δε μ’ αφήνει η συνείδησή μου και η αγάπη μου προς το Χριστό- να κάνω κάτι που δε θα έκανε ο Χριστός στη θέση μου. Αφού είμαι μέλος του, δεν μπορώ ως μέλος του να κάνω κάτι που Εκείνος δεν εγκρίνει. Αυτός είναι ο προβληματισμός του απ. Παύλου σχετικά με την αμαρτία στην Α΄ προς Κορινθίους επιστολή (Α΄ Κορ 6,15)      

β) Στην περίπτωση που τελικά πράξω χωρίς την έγκριση «της κεφαλής» (δηλ. του Χριστού), αναγκαστικά ξεκόβω τον εαυτό μου από το Χριστό που είναι ο «στόχος» μου, αυτός που μου εξασφαλίζει τη θέωση, επομένως «αμαρτάνω» με την αρχαιοελληνική σημασία της λέξης.                                                                            

 Πρέπει να σημειωθεί επίσης ότι η «αμαρτία» συνδέεται με το «θάνατο» (Ιακ. 1,15), ενώ αντίθετα ο Χριστός εξασφαλίζει τη ζωή (Ρωμ 6,22-23). Για αυτό και οι πατέρες της Εκκλησίας την αντιμετωπίζουν ως ασθένεια που πρέπει να θεραπεύσουμε, κι όχι ως ζήτημα ηθικής που αφορά μια «καλύτερη» κοινωνία ή «καθώς πρέπει» ανθρώπους.

 Επειδή, όμως, όσο και αν προσπαθήσουμε, σίγουρα θα υπάρξουν στιγμές που θα παρεκκλίνουμε από το στόχο μας, ο Χριστός κατανοεί την ασθένειά μας, ανοίγει την αγκαλιά του, μας δέχεται και πάλι στο σώμα του και μας αποκαθιστά πλήρως με το μυστήριο της μετάνοιας (εξομολόγηση) που για το λόγο αυτό ονομάστηκε από τους πατέρες της Εκκλησίας δεύτερο βάπτισμα.     

 Για τις «Ορθόδοξες Απαντήσεις»    Σοφία Χασιώτη, Δρ. Θεολογίας, Ιούλιος 2010

~**  Ποιές είναι οι νηστείες-Γιατί νηστεύουμε 

~ Η νηστεία αδελφέ είναι εντολή του Θεού. Η πρώτη και η πιο παλιά από όλες. Την έδωσε στούς πρωτοπλάστους μέσα στον παράδεισο,για να μπορέσουν να προφυλαχθούν οι πρωτόπλαστοι από επικίνδυνο και πρόωρο χρήση του δέντρου της γνώσεως. Έδωσε σε αυτούς εντολή ο καλός θεός να μην φάνε (να νηστέψουν δηλαδή) από αυτό το δέντρο, έως ότου με την άσκηση και την τελείωση που από αυτήν θα προέλθει, να γίνουν ώριμοι.                              Αυτοί όμως με την σύσταση του διαβόλου και την δική τους ελευθερία, παράκουσαν την εντολή του θεού και εξετροχιάσθηκαν από την οδό της τελειώσεως, και ήταν αδύνατο πλέον να φτάσουν στην αθανασία και την θέωση για την οποίαν ήταν πλασμένοι.                                                                                                                                            Η νηστεία έκτοτε θεωρείται βασικό «εργαλείο» στην καταπολέμηση του διαβόλου και του κακού εαυτού μας … Ο Χριστός μας, τόνισε ακόμη περισσότερο την αξία της νηστείας. Είπε: «Το γένος τούτο ουκ εκπορεύεται ει μη εν προσευχή και νηστεία» . Δηλ. με τη νηστεία πολεμάμε τον διάβολο και νικάμε τις πονηρίες του καθώς και γίνεται ευαίσθητη η ανθρώπινη μας φύση στην αγάπη Του και στη χάρη Του. Δεν μπορούμε να λεγόμαστε Χριστιανοί και να λέμε ότι αγαπάμε το Χριστό, όταν δεν τηρούμε τις εντολές Του… και μάλιστα την πρώτη από όλες. Η νηστεία που προηγείται Πάσχα, Χριστουγέννων μας βοηθάει ακόμη για να ζήσουμε και να βιώσουμε στην ύπαρξη μας το γεγονός της κάθε εορτής. Μην ξεχνάμε επίσης πως μαζί με την νηστεία των τροφών πρέπει να φροντίζουμε και για την νηστεία των παθών μας ,σε πολλούς δε ύμνους τις Εκκλησίας μας καθώς και στην Πατερική πρακτική θεωρείτε ολοκληρωμένη η νηστεία μας μόνο, όταν φροντίζουμε απαραίτητα και για τα δύο, και την νηστεία των τροφών και την νηστεία των παθών. Έτσι λοιπόν, οι Άγιοι μας καθόρισαν εμπνεόμενοι από το άγιο Πνεύμα για την ζωή των Χριστιανών, όσο αφορά το φαγητό, στο τι πρέπει να τρώμε την κάθε ημέρα και εποχή. Για την νηστεία των παθών καλό είναι να μην κάνει ο καθένας όπως αυτός νομίζει, αλλά να αφεθεί στην διάκριση και να συμβουλεύετε τον πνευματικό του πατέρα, (τον εξομολόγο του δηλαδή.) Ας ακούσουμε δυο χαρακτηριστικούς λόγους των αγίων Βασιλείου του Μεγάλου και του οσίου Ηλία για την πραγματική νηστεία. Λέει ο Άγιος Βασίλειος: »MΗΝ ΠΕΡΙΟΡΙΖΕΙΣ όμως το καλό της νηστείας μόνο στην αποχή από το φαγητό. Γιατί πραγματική νηστεία είναι μόνο να μην κάνεις τίποτε άδικο. “Να λύνεις κάθε δεσμό αδικίας”. Συγχώρησε τον πλησίον σου για το κακό που σου έκανε και ξέχασε αυτά πού σου χρωστάει. “Η νηστεία σας να είναι καθαρή απο δικαστικές πράξεις και προστριβές.” Κρέας δέν τρως αλλά κατασπαράζεις τον αδελφό σου. Νηστεύεις το κρασί αλλα εισαι σπάταλος στις αδικίες. Περιμένεις να έρθει το βράδυ για να φάς αλλά ξοδεύεις ολη την ημέρα σου στα δικαστήρια. “ Αλοίμονο σε κείνους που δεν μεθάνε απο κρασί αλλα απο τις αδικίες. ΝΟΜΙΖΩ λοιπόν οτι καμμιά συμβουλή δεν μπορεί να αγγίξει τόσο την ψυχή του λαίμαργου και να τον αλλάξει οσο και μια τυχαία μόνο συνάντηση με τον εγκρατή. Και μού φαίνεται πως αυτό σημαίνει να τρως και να πίνεις με τέτοιο τροπο που να αποτελεί τιμή για το Θεό, ώστε ακόμα και στο τραπέζι να λάμπει η ζωή μας ενα καλό εργο, και να δοξάζεται ο ουράνιος Πατέρας μας. » Λέει ο όσιος Ηλίας: Μερικοί προσέχουν πολύ την είσοδο των φαγητών, αλλά αδιαφορούν για την έξοδο των λόγων. Δεν έχουν μάθει να διώχνουν την οργή απ’ την καρδιά τους, και την επιθυμία από την σάρκα τους, όπως λέει ο Εκκλησιαστής, όμως έτσι μόνο κτίζεται η καθαρή καρδιά από το Πνεύμα που ανακαινίζει. Έτσι λοιπόν οι νηστείες της εκκλησίας έχουν αναλυτικά : Α) Hμέρες αυστηρής νηστείας: Είναι η Tετάρτη και η Παρασκευή όλου του χρόνου και ιδιαίτερα των περιόδων νηστείας (σαρακοστών). Νηστεία σημαίνει, φαγητό xωρίς λάδι. Την Παρασκευή νηστεύουμε επειδή Παρασκευή σταυρώθηκε ο Κύριος, σταυρώvουμε με την νηστεία μας τον κακό εαυτό μας, για να μας ελεήσει τους ανάξιους, όπως ελέησε τον σταυρωμένο ευγνώμονα ληστή. Την Tετάρτη για να θυμόμαστε ότι ένας φίλος του Τον πρόδωσε ημέρα Τετάρτη, και να το συνειδητοποιούμε ότι κι εμείς, παρ’ ότι είμαστε φίλοι Του, είναι δυνατό, αν δεν προσέχουμε και δεν αγωνιζόμαστε , να Τον προδώσουμε. ‘Όταν τις ημέρες που έχουμε χρέος να κάνουμε αυστηρή νηστεία συμπέσει κάποια εορτή, γίνεται «κατάλυση» (δηλ. χαλάρωση της νηστείας): Αν είναι εορτή αγίου τρώμε λάδι, αν είναι εορτή της Παναγίας ή του Προδρόμου τρώμε ψάρι. Οι ημέρες: Δευτέρα, Tρίτη, Πέμπτη, Σάββατο και Κυριακή είναι ημέρες καταλύσιμες, δηλ. τρώμε απ’ όλα ό,τι θέλουμε, εκτός από τις περιόδους νηστειών. Το Σάββατο και την Κυριακή δεν επιτρέπεται ποτέ να γίνει αυστηρή νηστεία, δηλ. χωρίς λάδι. ‘Όλο το xρόνo ένα μόνο Σάββατο νηστεύουμε το λάδι, δηλ. το Μεγάλο Σάββατο, επειδή την ημέρα αυτή ο Xριστός είναι σωματικά στον τάφο και η ψυχή Του έχει κατέβει στον Άδη να αναστήσει τον προπάτορα Αδάμ. β) Σαρακοστές είναι οι εξής: 1. Η Μεγάλη Τεσσαρακοστή: Aρχίζει την Καθαρά Δευτέρα και τελειώνει την Κυριακή της Αναστάσεως. Είναι η πιο αυστηρή νηστεία όλου του χρόνου. Γίνεται προς τιμήν του Χριστού και ιδίως του Πάθους Του για μας. Κατά την Μεγάλη Τεσσαρακοστή γίνονται οι εξής καταλύσεις: Οποια μέρα και αν πέσει του Ευαγγελισμού τρώμε ψάρι, και των αγίων 40 Μαρτύρων τρώμε λάδι. Το ίδιο και στις 26 Μαρτίου εορτή της Συνάξεως αρχαγγέλου Γαβριήλ. 2. Η νηστεία των Χριστουγέννωv: Από 15 Νοεμβρίου μέχρι και 24 Δεκεμβρίου. Κατά την νηστεία αυτή τρώμε ψάρι (όλες τις ημέρες πλην Τετάρτης και Παρασκευής) από την αρχή μέχρι τις 12 Δεκεμβρίου (του Αγίου Σπυρίδωνα). 3. Νηστεία της Παναγίας: Από 1 Αυγούστου μέχρι και 14 Αυγούστου. Νηστεύουμε προς τιμήν της Παναγίας και για την ψυχή μας. (Επειδή και η Παναγία νήστεψε 15 ημέρες, πριν από την Κοίμησή της για την ψυχή της σύμφωνα με την παράδοση ) Αν εκείνη νήστεψε για την ψυχή της, τι πρέπει να κάνουμε εμείς; Η νηστεία είναι αυστηρή. Ψάρι τρώμε μόνο στην εορτή της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος μας (6 Αυγούστου). 4. Νηστεία των Αγίων Αποστόλων: Από την Δευτέρα μετά την Kυριακή των Αγίων Πάντων μέχρι τις 28 Ιουνίου. Συνήθως η νηστεία αυτή είναι πολύ μικρή. Νηστεύουμε Τετάρτη και Παρασκευή. ‘Όλες τις άλλες ημέρες, τρώμε αν θέλουμε ψάρι, μέχρι τις 24 Ιουνίου (Γενέθλιον του Προδρόμου). Από 25 μέχρι 28 Ιουνίου νηστεύουμε αυστηρότερα προς τιμήν των αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου. Αν η εορτή της Παναγίας (15 Αυγούστου) και των αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου (29 Ιουνίου) πέσουν ημέρα Τετάρτη ή Παρασκευή, τρώμε μόνο ψάρι. Αν πέσουν οποιαδήποτε άλλη ημέρα τρώμε από όλα. Γ) Αυστηρή Νηστεία κάνουμε και στις εξής ημέρες: 1. 5 Ιανουαρίου (Παραμονή Θεοφανείων). 2. 14 Σεπτεμβρίου (Ύψωση του Τιμίου Σταυρού), γιατί είναι κάτι το ανάλογο με την Μεγάλη Παρασκευή. 3. 29 Αυγούστου (αποτομή της Τιμίας Κεφαλής του Προδρόμου) σε ένδειξη πένθους για την άδικη θανάτωση του αγιοτέρου ανθρώπoυ της παγκόσμιας Ιστορίας (Aνώτερη από τον Πρόδρομο είναι μόνο η Παναγία). Αν οι τρεις αυτές ημέρες τύχουν Σάββατο ή Kυριακή, τρώμε λάδι. Ξανά υπογραμμίζουμε: ένα Σάββατο νηστεύουμε το λάδι, το Μ. Σάββατο, και καμιά Kυριακή!!! Γιατί η Kυριακή είναι εορτή χαρμόσυνη, εορτή της Ανάστασης του Χριστού. δ) Περίοδοι Απολυτές. Η Εκκλησία δεν καθώρισε μόνο περιόδους νηστείας, καθώρισε και περιόδους «απολυτές» , που τρώμε από όλα, όλες τις ημέρες και την Tετάρτη και την Παρασκευή. Τέτοιες περίοδοι είναι οι εξής: 1. Το Δωδεκαήμερο. Δηλ. από 25 Δεκεμβρίου μέχρι και τις 6 Iανουαρίου, με εξαίρεση την παραμονή των Θεοφανείων, που νηστεύουμε . 2. Η Διακαινήσιμος, δηλ. η εβδομάδα του Πάσχα. 3. Η εβδομάδα μετά την Πεντηκοστή (μέχρι των αγίων Πάντων). 4. Οι τρεις εβδομάδες που προηγούνται της Μεγάλης Τεσσαρακοστής (Απόκριες). Κατά τις 3 αυτές εβδομάδες έχουμε μια ποικιλία διατάξεων, που είναι οι εξής: – Την πρώτη εβδομάδα (του Τελώνου και Φαρισαίου) τρώμε όλες τις ημέρες από όλα. – Την δεύτερη εβδομάδα ( από του Ασώτου μέχρι των Απόκρεω ) τρώμε από όλα, αλλά νηστεύουμε την Τετάρτη και την Παρασκευή χωρίς λάδι. – Την Τρίτη εβδομάδα, της Τυρινής, τρώμε από όλα τα άλλα εκτός από κρέας, όλες τις ημέρες΄ τρώμε και την Tετάρτη και την Παρασκευή.  

~** Γιατί ο άνθρωπος φεύγει από το Θεό;                                                                                                                                      --------------------------------------------------                                                       ~ Κανένας, ποτέ, δεν απομακρύνθηκε από τον Θεό επειδή θέλησε να γίνει καλύτερος! Κανένας, ποτέ, δεν έφυγε από την εκκλησία, επειδή δυσκολευόταν να κατανοήσει το πιστεύω της!

* Με άλλα λόγια, ο άνθρωπος ποτέ δεν ξεκόβει από την εκκλησία και από τον Θεό για κάποια λογική αιτία· για κάτι το καλύτερο, το πνευματικότερο, το αγιώτερο.
Ο Χριστός στην παραβολή του μεγάλου Δείπνου αναφέρει τρεις αιτίες, τρεις λόγους που κάνουν τον άνθρωπο να γυρίζει την πλάτη του στον Θεό: τον εγωισμό, τα εγκόσμια, το sex.
Στην παραβολή του μεγάλου Δείπνου:
• ο πρώτος προσκεκλημένος αρνήθηκε την πρόσκληση του Άρχοντα για το Βασιλικό Δείπνο, γιατί, λέει, είχε αγοράσει χωράφι·
• ο δεύτερος, γιατί ήθελε να δοκιμάσει τα πέντε ζευγάρια βόδια· και
• ο τρίτος, επειδή παντρεύτηκε.
Σε πρώτη ματιά, αν τα ιδεί κανείς αυτά (τις δικαιολογίες) δεν βρίσκει σ᾽ αυτές κάτι το μεμπτό. Τότε γιατί ο Κύριος είπε: «κανένας από αυτούς δεν θα γευθή το Δείπνο μου» (Λουκά 14, 24); Πού ήταν το λάθος τους; Σε τι έσφαλαν;
Απλούστατα έκαμαν λάθος αξιολόγηγη· λάθος ιεράρχηση· λάθος εκτίμηση. Έδωσαν προτεραιότητα σε υλικά και δευτερεύοντα· και όχι στην βασιλεία του Θεού και στην σωτηρία της ψυχής τους.
* * *
Η πρώτη αιτία, που οδηγεί την ψυχή μακριά από τον Θεό είναι η υπερηφάνεια. Όταν το εγώ του ανθρώπου γεμίζει από αυτάρκεια και αυταρέσκεια και πιστεύει ότι τα ξέρει όλα· και ότι δεν έχει ανάγκη διδασκαλίας από κανένα· ούτε από τον Θεό! Η υπερηφάνεια συνήθως είναι ένα φαινόμενο που παρατηρείται ανάμεσα σε ανθρώπους, που η λίγη γνώση που απέκτησαν, μπαίνει σε άδειο κεφάλι, και ενεργεί όπως το κρασί σε άδειο στομάχι!
Δεύτερη αιτία είναι τα εγκόσμια-τα υλικά. Η ψυχή απορροφάται τόσο πολύ με τις δραστηριότητες, τις ηδονές, την προσωρινή ασφάλεια… που ο Θεός θεωρείται πιά σαν μια περιττή, παραπανίσια, ευλάβεια.
Η ζωή τέτοιων ανθρώπων καταντάει τόσο εξωστρεφής που η πνευματική ζωή (η ζωή του έσω ανθρώπου) πιά αφανίζεται και ουσιαστικά εκμηδενίζεται! Σ᾽ αυτήν την κατηγορία ανήκουν οι πολιτικοί· οι κοινωνικά αναρριχώμενοι (εκείνοι που κυνηγάνε τα αξιώματα)· και φεύγουν από την εκκλησία γιατί τάχα με τον σταυρό δεν μπορείς να πας μπροστά.
Καί τρίτη αιτία είναι η σάρκα· το sex· όταν η αισθησιακή εμπειρία έχει προβάδισμα έναντι του πνεύματος. Τότε η θυσία γίνεται όλο και πιο ενοχλητική· και το σώμα καταντάει αντικείμενο λατρείας. Καί η άσχημη ζωή οδηγεί σε άρνηση του Θεού.
Όμως το κακό δεν σταματάει εδώ! Συνεχίζεται!
Καί έρχεται το επόμενο βήμα…
Γιά να δικαιολογήσει την απομάκρυνσή του από τον Θεό, ο άνθρωπος, στρέφεται εναντίον της διδασκαλίας της εκκλησίας! Θα τον ακούσεις να λέει: Εγώ δεν πιστεύω στην εξομολόγηση! Καί θέλει να πεί: Ναί, το παραδέχομαι ζω στην αμαρτία, μα επειδή δεν θέλω να την διακόψω, θα καλύψω την ενοχή μου με ένα λογικοφανές κάλυμμα πολεμώντας το φάρμακο!
Καί όταν ειρωνεύεται εκείνους που πιστεύουν στην ύπαρξη της κόλασης και τους χαρακτηρίζει ηλίθιους, στην πραγματικότητα είναι σαν να λέει: γνωρίζω πολύ καλά πως ο,τι σπείρω θα θερίσω· και επειδή θερίζω για τον εαυτό μου κακό, κλήρος μου θα είναι η κόλαση. Μα, η σκέψη αυτή, επειδή με τρομάζει, ο μόνος τρόπος για να έχω «ήσυχη» την συνείδησή μου είναι να αρνηθώ την ύπαρξή της (της κόλασης)!
Γι᾽ αυτό, αδελφοί:
Ας προσέχωμε:
• Εκείνος που δεν έχει το θάρρος να ιδεί την πραγματικότητα – τις αληθινές αιτίες που τον απομακρύνουν από τον Θεό – θα καταφεύγει συνεχώς στο καμουφλάρισμά τους και στην δικαίωσή του!
Ας μη ξεχνάμε:
• Η μόνη διαφορά ανάμεσα σε ένα ορθολογιστή καθηγητή πανεπιστημίου και ένα πνευματικά καθυστερημένο, είναι ότι, από τον πρώτο θα ακούσεις πιο «παράλογες» δικαιολογίες! 

~** Τέσσερα κακά, εμπόδια της Σωτηρίας μας

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

~  Αββάς Αμωνάς  Υπάρχουν τέσσερα κακά και εάν ο άνθρωπος έχει ένα απ’ αυτά ούτε να μετανοήσει μπορεί ούτε η Προσευχή του να εισακουστεί από τον Θεό.

*   Πρώτο είναι η υπερηφάνεια

Ο υπερήφανος νομίζει ότι ζει καλά, ότι η διαγωγή του αρέσει στον Θεό και στους ανθρώπους, ότι πολλοί ωφελούνται με την συναναστροφή του και ότι ταυτόχρονα απαλλάχτηκε από πολλές αμαρτίες. δεν κατοικεί ο θεός στον άνθρωπο που σκέπτεται έτσι.

Δεύτερο κακό η μνησικακία

Εάν κάποιος μνησικακεί εναντίον οποιουδήποτε ανθρώπου, ακόμη και εναντίον εκείνου που τον τύφλωσε, τότε η προσευχή του δεν ανεβαίνει προς τον Θεό. Θα είναι πλάνη να πιστέψει πως θα ελεηθεί ή θα συγχωρηθεί ακόμη και αν αναστήσει νεκρούς.

Τρίτο κακό είναι η κατάκριση

Εκείνος που κατακρίνει άνθρωπο αμαρτωλό, είναι κι’ αυτός αξιοκατάκριτος, ακόμη και αν θαυματουργεί – μη κρίνετε και ου μη κριθείτε. Εξ άλλου πολλοί που ήσαν πριν ληστές και πόρνοι, έγιναν όσιοι και δίκαιοι. Μπορεί να είδαμε τις αμαρτίες τους, αλλά δεν αντιληφθήκαμε τις κρυφές αρετές τους και τους κρίναμε αδίκως

Τέταρτο κακό είναι η έλλειψη αγάπης

Χωρίς αυτή, καθώς λέγει ο απόστολος, κι’ αν ακόμη λαλήσουμε με αγγελικές γλώσσες κι’ αν ορθοδοξουμε σε όλα κι αν μετακινούμε ορη κι αν δώσουμε τα υπάρχοντα μας στους φτωχούς κι αν μαρτυρήσουμε σε τίποτα δεν θα ωφεληθούμε.

~**  H ζωή της Παναγίας-Άγνωστα στοιχεία… 

~ Πόσων ετών ήταν η Παναγία όταν άφησε τη γη; Ποια ήταν η ζωή της; Γιατί δεν βρέθηκε ποτέ το σώμα Της; Αυτές είναι τρείς βασικές ερωτήσεις τις απαντήσεις των οποίων γνωρίζουν λίγοι. Η Μαριάμ όπως ήταν το πραγματικό της όνομα, πριν εξελληνιστεί σε Μαρία, ήταν η μονάκριβη κόρη ενός ηλικιωμένου ζευγαριού, της Άννας και του Ιωακείμ.
Όλη τους την ζωή πάλευαν να αποκτήσουν ένα παιδί όμως δεν είχαν σταθεί τυχεροί. Αντίθετα ζούσαν σε καθεστώς κοινωνικής απομόνωσης, αφού οι άτεκνοι εκείνη της εποχή θεωρούνταν λίγο έως πολλοί καταραμένοι ή όχι ευλογημένοι από τον Θεό.
Κατά την παράδοση η Αγία Άννα προσευχήθηκε στον Θεό δηλώνοντας πως αν της χάριζε ένα παιδί θα το αφιέρωνε σε Εκείνον. Λίγες μέρες μετά, ο αρχάγγελος Γαβριήλ επισκέφθηκε το ζευγάρι και τους ενημέρωσε πως οι προσπάθειες τους θα έχουν αποτέλεσμα και το παιδί τους θα είναι φορέας μιας ξεχωριστής αποστολής.
Παρά το προχωρημένο της ηλικίας του ζευγαριού, τα λόγια του αγγέλου βγήκαν αληθινά και γέννησαν ένα όμορφο κορίτσι.
Της έδωσαν το όνομα Μαριάμ, το οποίο σημαίνει βασίλισσα, κυρία αλλά και ελπίδα.
Όταν η Μαριάμ έγινε τριών ετών, οι γονείς της, τήρησαν την υπόσχεση τους και την οδήγησαν το Ναό όπου την παρέλαβε ένας ιερέας ο οποίος δεν ήταν άλλος από τον Προφήτη Ζαχαρία, τον πατέρα του αγίου Ιωάννη του Προδρόμου.
Η Παναγία έζησε 12 χρόνια στο Ναό, στα Άγια των Αγίων. Κατά τη διδασκαλία της Εκκλησίας αυτός που της έφερνε καθημερινά τροφή ήταν ο ίδιος ο Αρχάγγελος Γαβριήλ.
Όταν ήρθε η ώρα να βγει από τον Ναό, οι ιερείς αποφάσισαν να την δώσουν σε κάποια οικογένεια, δεδομένου πως οι γονείς της είχαν ήδη φύγει από τη ζωή.
Τότε, γνωρίζοντες κατά την παράδοση, την ειδική αποστολή της Μαριάμ, βρήκαν έναν μεγάλο σε ηλικία άνδρα, τον Ιωσήφ, ο οποίος ήταν χήρος και πατέρας τριών παιδιών.
Τέσσερις μήνες έμεινε κοντά στον Ιωσήφ η Μαριάμ μέχρι να ξεκινήσει πλέον το θεϊκό σχέδιο.
~ Στη Ναζαρέτ όπου ζουσε την επισκέφθηκε ξανά ο Γαβριήλ όπου της είπε το ιστορικό: «Χαίρε κεχαριτωμένη• ο Κύριος μετά σου». Τότε έμαθε και η ίδια ποια ήταν η αποστολή της την οποία αποδέχτηκε με χαρά.
Λίγους μήνες αργότερα ο Ιησούς γεννήθηκε και η μητέρα του ήταν πάντοτε κοντά του, ακόμη και την στιγμή της Σταύρωσης.
Από το βιβλίο των Πράξεων των Αποστόλων γνωρίζουμε ότι η Παναγία παρέμεινε κοντά τους μέχρι την ημέρα της Πεντηκοστής.
Η τελευταία συνάντηση με τον αρχάγγελο που την συντρόφευε από τα τρια της χρόνια, έγινε τρεις μέρες πριν την κοίμησή Της.
Τότε ο Γαβριήλ την ενημέρωσε ότι πλέον ήρθε η ώρα, δίνοντας της μεγάλη χαρά αφού θα έβλεπε ξανά το παιδί Της. Η παράδοση αναφέρει ότι την τρίτη ήμερα από την εμφάνιση του αγγέλου, λίγο πριν κοιμηθεί η Θεοτόκος, οι Απόστολοι δεν ήταν όλοι στα Ιεροσόλυμα, αλλά σε μακρινούς τόπους όπου κήρυτταν το Ευαγγέλιο.
Τότε, ξαφνικά νεφέλη τους άρπαξε και τους έφερε όλους μπροστά στο κρεβάτι, όπου ήταν ξαπλωμένη η Θεοτόκος και περίμενε την κοίμηση Της. Μαζί δε με τους Αποστόλους ήλθε και ο Διονύσιος Aρεοπαγίτης, ο Άγιος Ιερόθεος ο διδάσκαλος του Διονυσίου, ο Απόστολος Τιμόθεος, και άλλοι.
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΤΙΜΙΑΣ ΖΩΝΗΣ
 Όταν εκοιμήθη, με ψαλμούς και ύμνους την τοποθέτησαν στο μνήμα της στη Γεσθημανή. Ο μοναδικός που δεν ήταν παρών στο γεγονός ήταν ο Απόστολος Θωμάς.
Λέει η παράδοση πως όταν η νεφέλη, το σύννεφο δηλαδή, μετέφερε τον Θωμά στη Γεσθημανή συνάντησε την Θεοτόκο την στιγμή της ανόδου Της στον ουρανό.
Εκείνη του χάρισε την ζώνη Της για να μπορεί να αποδείξει την συνάντησή τους.
Όταν ο Θωμάς πήγε και εξιστόρησε το γεγονός στους υπόλοιπους Αποστόλους, άνοιξαν τον τάφο και είδαν πως το σώμα έλειπε.
Η ΗΛΙΚΙΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ
 Η Παναγία όταν μπήκε στο Ναό ήταν τριών ετών. Έμεινε στο ιερό δώδεκα χρόνια. Τρείς μήνες αφού βγήκε από το ιερό μέχρι τον Ευαγγελισμό και εννέα μήνες κυοφορία, δεκαέξι ετών γεννά τον Χριστό. Έζησε με τον Χριστό τριάντα δύο χρόνους, άρα 48 ετών ζει την Σταύρωση, την Ανάσταση και την Ανάληψή Του. Έζησε μετά απ’ την Πεντηκοστή άλλα έντεκα χρόνια και εκοιμήθη στη Γεσθημανή.
Ήταν 59 ετών.

  ~**  Ποτέ δεν θα πρέπει να λες ότι σε έχει ξεχάσει ή σε έχει εγκαταλείψει ο Θεός…
~~~~~~~~~~~~~~~~~ ~ Ένας ορειβάτης θέλησε να ανεβεί το ψηλότερο βουνό. Ξεκίνησε, λοιπόν, την περιπέτεια του μετά από πολλά χρόνια προετοιμασίας.
 * Όμως, επειδή ήθελε τη δόξα μόνο για τον εαυτό του αποφάσισε να σκαρφαλώσει το βουνό μόνος.
Η νύχτα, λοιπόν, έπεσε βαριά και ο άνδρας δεν έβλεπε τίποτα. Όλα ήταν μαύρα. Μηδενική ορατότητα. Το φεγγάρι και τα άστρα είχαν καλυφθεί από σύννεφα. Καθώς ο άνδρας ανέβαινε και απείχε λίγα μόνο μέτρα από την κορυφή του βουνού, γλίστρησε και έπεσε στο κενό με μεγάλη ταχύτητα. Ο ορειβάτης πού το μόνο πού έβλεπε καθώς έπεφτε ήταν μαύρες κουκίδες, είχε την τρομερή αίσθηση της βαρύτητας να τον τραβά.
Συνέχισε να πέφτει… και σε εκείνες τις στιγμές του μεγάλου φόβου ήρθαν στο μυαλό του όλα τα καλά και τα άσχημα επεισόδια της ζωής του. Σκεφτόταν, τώρα, το πόσο κοντά στο θάνατο ήταν, όταν ξαφνικά ένιωσε το σκοινί πού ήταν δεμένο στη μέση του να τον τραβά δυνατά.
Το σώμα του ορειβάτη κρεμόταν πλέον στον αέρα. Μόνο το σκοινί τον κρατούσε ζωντανό. Εκείνη τη στιγμή της αμηχανίας και καμιάς άλλης επιλογής, φώναξε: «Θεέ μου, βοήθησε με!»
Ξαφνικά, μια βαθειά φωνή προερχόμενη από τον ουρανό απάντησε:
– Τί θέλεις να κάνω;
– Σώσε με, Θεέ μου!
– Αληθινά, νομίζεις ότι μπορώ να σε σώσω;
– Βέβαια, πιστεύω ότι Εσύ μπορείς!
– Τότε κόψε, το σκοινί που είναι δεμένο στη μέση σου…».
Στο σημείο αυτό σταμάτησα να διαβάζω και απορημένη σκέφτηκα: «Θεέ μου, τί ζητάς από αυτόν τον άνθρωπο; Είναι δυνατόν να του ζητάς να κόψει το σκοινί, το μόνο πράγμα πού τον κρατάει ζωντανό;» Αλλά, άφησα γρήγορα αυτές τις σκέψεις και έβαλα τον εαυτό μου στη θέση του ορειβάτη.
Αλήθεια, Εσύ, τί θα έκανες;
Με ανάμεικτα συναισθήματα και σχεδόν βέβαιη για την απάντηση μου, συνεχίζω να διαβάζω: «Η ομάδα διάσωσης, την άλλη μέρα, είπε ότι ένας ορειβάτης βρέθηκε πεθαμένος, παγωμένος και το σώμα του κρεμόταν από ένα σκοινί. Τα χέρια του κρατούσαν σφιχτά το σκοινί μόνο 3 μέτρα μακριά από τη γη…».
Και εσύ; Πόσο κολλημένος είσαι στο σκοινί σου; Ποτέ μην αμφισβητήσεις όσα είναι από το Θεό. Ποτέ δεν θα πρέπει να λες ότι σε έχει ξεχάσει ή σε έχει εγκαταλείψει. Ποτέ μη νομίζεις ότι δεν σε φροντίζει. Θυμήσου ότι σε κρατάει πάντα με το δεξί Του χέρι και η επιλογή να απλώσεις το δικό σου χέρι ανήκει σε εσένα.

~**  Τι σημαίνει: Τον άρτον ημών τον επιούσιον;
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~  «Προϊούσης της προσευχής αιτούμεθα και λέγομεν: «τον άρτον ημών τον επιούσιον δος ημίν σήμερον», άραγε γνωρίζουμε την πραγματική του σημασία;
 * «Τον άρτον ημών τον επιούσιον δος ημίν σήμερον», δύναται και πνευματικώς και απλώς να νοηθή, επειδή και εκατέρα η ερμηνεία θεία ευδοκία λυσιτελεί εις σωτηρίαν.
Διότι άρτος ζωής ο Χριστός εστί, και ο άρτος ούτος ουκ εστί πάντων, αλλά ημέτερος εστί.
Και ως λέγομεν «Πάτερ ημών», επειδή των πιστευόντων Πατήρ εστίν, ούτω και άρτον ημών καλούμεν αυτόν, επειδή ο Χριστός εστίν ο άρτος των πεινώντων, οίτινες γεύονται του σώματος αυτού.
Τούτον δε τον άρτον αιτούμεθα να δίδωται ημίν καθ’ εκάστην, ίνα μη όσοι εν Χριστώ εσμέν και την Ευχαριστίαν ως τροφήν σωτηρίας καθ’ εκάστην λαμβάνομεν, γενομένου μεταξύ βαρύτερου τινός πλημμελήματος, καθ’ ον χρόνον αφεστώτες και μη κοινωνούντες απεχόμεθα από του θείου άρτου, χωριζώμεθα από του σώματος του Χριστού, αυτού κηρύττοντας και παραινούντος: «Εγώ ειμί ο άρτος ο ζων, ο εκ του Ουρανού καταβάς κτλ.».
Οπως λοιπον, λέγει, εις ζωήν αιώνιον τρώγει, ον τις τρώγη εκ του άρτου αυτού, (ως είναι πρόδηλον ότι εκείνοι ζώσιν, οίτινες του σώματος αυτού άπτονται και την Ευχαριστίαν τω δικαίω της κοινωνίας λαμβάνουσιν), ούτω τουναντίον πρέπει να φοβώμεθα και να προσευχώμεθα, μη τις, καθ’ ον χρόνον αφεστώς χωρίζεται από του σώματος του Χριστού, απομένη μακράν της σωτηρίας αυτού απειλούντος και λέγοντος: «Εάν μη φάγητε την σάρκα του Υιού του ανθρώπου και πίητε αυτού το αίμα, ουκ έχετε ζωήν εν εαυτοίς».
Και διά τούτο «τον άρτον ημών», τουτέστι τον Χριστόν, καθ’ εκάστην να δίδωται ημίν αιτούμεθα, ίνα πάντοτε οι εν Χριστώ μένοντες και ζώντες από της αγιωσύνης αυτού και του σώματος μη απομακρυνώμεθα» (Περί Κυριακής προσευχής).
Πηγή: Βιβλίο Αγίου Νεκταρίου «Μελέται περί των Θείων Μυστηρίων» εκδοθέν το πρώτον το 1915)

~**  Η ψυχή χωρίς προσευχή είναι νεκρή
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~Ψυχή χωρίς προσευχή είναι καταδικασμένη να πεθάνη από πνευματική ασφυξία, όπως το σώμα όταν στερηθή το οξυγόνο.
*   Δύο ειδών προσευχές έχουμε: την κοινή, τη φανερή· και την ατομική, τη μυστική.
Η κοινή προσευχή πρέπει να γίνεται πάντοτε σύμφωνα με την τάξη και το τυπικό που ορίζει η Εκκλησία μας. Στην κοινή προσευχή δεν έχουμε δικαίωμα ν’ αυτοσχεδιάζουμε, όπως κάνουν οι αιρετικοί. Έχει τον καθωρισμένο χρόνο και το καθωρισμένο από την Εκκλησία περιεχόμενό της: Μεσονυκτικό, όρθρος, ώρες, λειτουργία, εσπερινός, απόδειπνο. Το ίδιο το Πανάγιο Πνεύμα, που συγκροτεί ολόκληρη την Εκκλησία, ώρισε αυτές τις προσευχές, για να λατρεύεται και να δοξάζεται αδιάκοπα ο αληθινός Θεός στη γη από τους ανθρώπους, όπως δοξάζεται στον ουρανό από τους αγγέλους.
Η ατομική προσευχή δεν είναι προκαθωρισμένη. Είναι η προσωπική συνομιλία και επικοινωνία του ανθρώπου με τον ουράνιο Πατέρα του, του πλάσματος με τον πλάστη του. Αυτή η προσευχή, διδάσκει ο άγιος Ιωάννης της Κλίμακος, ως προς την ποιότητά της είναι συνουσία και ένωσις ανθρώπου και Θεού· και ως προς την ενέργειά της, έχει τέτοια και τόση δύναμη, ώστε συντηρεί και διατηρεί τον κόσμο, συμφιλιώνει με τον Θεό, σβήνει πλήθος αμαρτημάτων, σώζει από τους πειρασμούς, συντρίβει τα τεχνάσματα των δαιμόνων, γεννά όλες τις αρετές, χορηγεί τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος, τρέφει την ψυχή, φωτίζει τον νου, διαλύει τη λύπη και την ακηδία, σβήνει τον θυμό, καλλιεργεί την ελπίδα, καθρεπτίζει την πνευματική πρόοδο, αποκαλύπτει τα μέλλοντα.
«Συ δε όταν προσεύχη, είσελθε εις το ταμιείον σου, και κλείσας την θύραν σου πρόσευξαι τω πατρί σου τω εν τω κρυπτώ» (Ματθ. 6. 6).
«Ταμείον» πνευματικό είναι η καρδιά που ενώνεται με τον νου και γεννά ό,τι ο άγιος Θεοφύλακτος ονομάζει μυστική διάνοια. Εκεί μέσα επιτελείται η εσωτερική προσευχή. Δεν χρειάζεται να κινηθούν τα χείλη, να χρησιμοποιηθούν βιβλία, να επιστρατευθούν τα μάτια και η γλώσσα και οι φωνητικές χορδές· χρειάζεται όμως ν’ ανυψωθή ο νους προς τον Θεό και να βυθισθή μέσα σ’ Αυτόν.
Το πνευματικό «ταμιείον» της καρδίας σου χωρεί και κλείνει μέσα του ολόκληρο τον Κύριο και τη βασιλεία των ουρανών, καθώς ο ίδιος διαβεβαίωσε: «Η βασιλεία του Θεού εντός υμών εστίν» (Λουκ. 17. 21). Η καρδιά, εξηγεί ο άγιος Μακάριος ο Αιγύπτιος, είναι μικρό όργανο, αλλά μέσα της χωρούν τα πάντα: εκεί ο Θεός, εκεί οι άγγελοι, εκεί η αιώνια ζωή και βασιλεία, εκεί οι άγιοι, εκεί ο θησαυρός της χάριτος. Σ’ αυτό λοιπόν το εσωτερικό καρδιακό ταμείο ν’ αποσύρεσαι συχνά, να συγκεντρώνης όλο σου τον νου, να παρίστασαι νοερά ενώπιον του Θεού και να επικοινωνής μαζί Του μυστικά, με πνευματική θέρμη και ζώσα πίστη, ασκούμενος στη νήψη, για να εξελιχθής «εις άνδρα τέλειον».
Μάθε τον άριστο τρόπο της προσευχής: Πρώτα ν’ απευθύνης στον Θεό ειλικρινή και βαθιά ευχαριστία «πάντων ένεκεν». Στη δεύτερη θέση βάλε την εξομολόγησι των αμαρτιών σου, με μετάνοια, συναίσθησι και συντριβή ψυχής. Και τελευταία ας αναφέρης τα αιτήματά σου προς τον ουράνιο Πατέρα σου.
Αν προσεύχεσαι πολύν καιρό και ο Θεός δεν εισακούη τα αιτήματά σου, οπωσδήποτε τούτο συμβαίνει για τρεις αιτίες: Ή διότι ζητάς κάτι πριν έρθη η κατάλληλη ώρα, ή διότι ζητάς ανάξια και υπερήφανα, ή διότι ο παντογνώστης Κύριος γνωρίζει πως αν εκπληρώση την επιθυμία σου θα πέσης κατόπιν σε υπερηφάνεια ή σε αμέλεια.
Ύπάρχει προσευχή ευάρεστη στον Θεό και καρποφόρα. Και υπάρχει προσευχή βδελυκτή στον Θεό και άκαρπη. Αν θέλης να δεχθή ο Κύριος την προσευχή σου, πλησίασέ Τον με πολλή ταπείνωσι και συντριβή, με καθαρούς τους λογισμούς, με βαθιά εμπιστοσύνη στην πρόνοιά Του, με καθαρή την καρδιά από την οργή και τη μνησικακία, με Πνεύμα μαθητείας και υπακοής στο θέλημά Του. Αυτές είναι οι βασικές προϋποθέσεις της καρποφόρας προσευχής.
«Προσευχόμενοι δε μη βαττολογήσητε ώσπερ οι εθνικοί· δοκούσι γαρ ότι εν τη πολυλογία αυτών εισακουσθήσονται» (Ματθ. 6. 7), λέει ο Κύριος.
Και ο άγιος Ιωάννης της Κλίμακος πάλι διδάσκει: «Μη ζητάς να λες πολλά στην προσευχή σου, για να μη διασκορπισθή ο νους σου αναζητώντας λόγια. Ένας λόγος τελωνικός εξιλέωσε τον Θεό, και ένας λόγος πίστεως έσωσε τον ληστή. Η πολυλογία στην προσευχή πολλές φορές δημιούργησε στον νου φαντασίες και διάχυσι, ενώ αντιθέτως η μονολογία συγκεντρώνει τον νου».
Γι’ αυτό ασκήσου στην αδιάλειπτη καρδιακή προσευχή, τη νοερά προσευχή, το «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με», υπακούοντας στα λόγια του αποστόλου: «Θέλω πέντε λόγους δια του νοός μου λαλήσαι… ή μυρίους λόγους εν γλώσση» (Α’ Κορ. 14. 19). Αν αυτή η προσευχή γίνη η αναπνοή της ψυχής σου, θα σε οδηγήση κατ’ ευθείαν στη μυστική ένωσι με τον Κύριο.
Την αληθινή και καθαρή προσευχή δεν μπορεί να σου τη διδάξη άλλος, εκτός από τον Κύριο. Η προσευχή δεν έχει άλλο δάσκαλο εκτός από τον ίδιο τον Θεό, «τον διδάσκοντα άνθρωπον γνώσιν και διδόντα ευχήν τω ευχομένω» (Ψαλμ. 93. 10 – Α’ Βασ. 2. 9). Γι΄ αυτό μιμήσου τον μαθητή εκείνο που με απλότητα παρακάλεσε τον Χριστό: «Κύριε, δίδαξον ημάς προσεύχεσθαι» (Λουκ. 11. 1).
Άγιος Δημήτριος του Ροστώφ
Πηγή: Αγίου Δημητρίου Ροστώφ, «Πνευματικό Αλφάβητο». Εκδ.: Ι.Μ. Παρακλήτου, 1996

~**  Οι καρποί της Θείας Κοινωνίας
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~`
~ Εάν ο πιστός συμμετέχει στην θεία Κοινωνία με την κατάλληλη προετοιμασία, με καθαρή εξομολόγηση, με νηστεία, με αγάπη προς τους αδελφούς, με πίστη και φόβο Θεού, τότε η συμμετοχή του είναι καρποφόρος πνευματικά.
 * Ο άνθρωπος ενούται με τον Χριστό, ενούται με τους εν Χριστώ αδελφούς του. Δια της θείας Κοινωνίας ο πιστός γίνεται «σύσσωμος και σύναιμος» του Χριστού.
Ο ίδιος ο Χριστός, όταν για πρώτη φορά μίλησε για το Μυστήριο της θείας Ευχαριστίας, είπε: Ο τρώγων μου την σάρκα και πίνων μου το αίμα εν εμοί μένει καγώ εν αυτώ.
Με την θεία Κοινωνία γινόμαστε ένα κράμα με το πανάγιον Αίμα του Χριστού, γινόμαστε ένα φύραμα με το πανάγιο Σώμα Του. «Δέχεσαι μέσα σου τον Χριστό, λέει ο ιερός Χρυσόστομος, αναμιγνύεσαι με το άγιο Σώμα Του, αναφύρεσαι με το Σώμα του Κυρίου που βρίσκεται στον ουρανό». Η αγάπη του Χριστού για μας, λέει ο ιερός Χρυσόστομος, δεν αρκέστηκε στο γεγονός της σαρκώσεως, στα άχραντα πάθη και στην ταφή. Προχώρησε στην προσφορά της θείας Κοινωνίας:
«Δεν ήρκεσε στον Χριστό το να γίνει άνθρωπος, να ραπισθεί και να σφαγεί για μας, αλλά και συμφύρει τον εαυτό Του με μας. Και όχι μόνο με την πίστη, αλλά και στην πραγματικότητα μας κάνει σώμα δικό Του… Σκέψου ποιας τιμής αξιώθηκες! Ποια τράπεζα απολαμβάνεις! Αυτό το οποίο οι άγιοι Άγγελοι όταν το βλέπουν φρίττουν και δεν τολμούν να το κοιτάξουν χωρίς δέος, εξαιτίας της λάμψεως που εκπέμπεται από εκεί, με αυτό εμείς τρεφόμαστε, με αυτό συμφυρόμαστε και έχουμε γίνει ένα σώμα Χριστού και μία σάρκα. Τις λαλήσει τας δυναστείας Κυρίου, ακουστάς ποιήσει πάσας τας αινέσεις Αυτού;».
Σε άλλη πάλιν ομιλία του ο θεοφώτιστος Χρυσόστομος, τοποθετεί στο στόμα του Κυρίου τούτα τα λόγια: «Για σένα, άνθρωπε, εμπτύστηκα, ραπίστηκα, κενώθηκα από την δόξα, άφησα τον Πατέρα και ήλθα σε σένα που με μισείς και με αποστρέφεσαι και δεν θέλεις ούτε το όνομα μου να ακούσεις. Έτρεξα προς εσένα και σε κατεδίωξα, για να σε κάμω δικό μου. Σε ένωσα και σε συνέδεσα με τον εαυτό μου. Σου είπα: Φάγε το Σώμα μου και πιες το Αίμα μου. Και στον ουρανό σε έχω και κάτω στην γη είμαι ενωμένος μαζί σου…
Όχι απλώς συνδέομαι μαζί σου, αλλά συμπλέκομαι, τρώγομαι, λεπτύνομαι λίγο-λίγο, για να γίνει μεγαλύτερη η ανάμειξη, η συμπλοκή και η ένωση. Γιατί εκείνα που ενώνονται διατηρούν τα όρια τους, εγώ όμως συνυφαίνομαι μαζί σου. Δεν θέλω δηλαδή να υπάρχει κάτι ανάμεσα μας. Θέλω να είναι ένα τα δύο, Εγώ και συ».Ανάμεσα στον Χριστό και στον πιστό που άξια κοινωνεί δεν παρεμβάλλεται πλέον τίποτε. Όλα λιώσανε μέσα στην φωτιά της αγάπης Του. «Ημείς και ο Χριστός εν εσμέν», λέει ο θεοφόρος Χρυσόστομος.
Τόσο τολμηρά μόνον ένας Άγιος μπορεί να μιλήσει. Και πράγματι έτσι μίλησαν οι Άγιοι: Μέλη Χριστού γινόμεθα, μέλη Χριστός ημών δε και χειρ Χριστός και πους Χριστός εμού του παναθλίου και χειρ Χριστού και πους Χριστού ο άθλιος εγώ δε… Τις η άμετρος ευσπλαχνία σου Σώτερ;
Με την συμμετοχή μας στην θεία Κοινωνία ενούμεθα με τους αδελφούς μας και όλοι μαζί οικοδομούμε το Σώμα του Χριστού. Ο Απόστολος Παύλος γράφει: Ότι είς άρτος, εν σώμα οι πολλοί εσμέν. Οι γαρ πάντες εκ του ενός άρτου μετέχομεν. Και ο άγιος Ιωάννης παρατηρεί ότι όπως ο άγιος Άρτος που κοινωνούμε είναι Σώμα Χριστού, έτσι και όσοι κοινωνούμε γινόμαστε Σώμα Χριστού.
«Όχι πολλά σώματα, άλλα ένα σώμα. Διότι όπως ο άρτος, ενώ αποτελείται από πολλούς κόκκους, είναι ένας, ώστε πουθενά να μην φαίνονται οι κόκκοι, ενώ υπάρχουν,… έτσι ενούμεθα και μεταξύ μας και με τον Χριστό. Διότι δεν τρέφεσαι από άλλο σώμα εσύ και από άλλο εκείνος, αλλά όλοι από το ίδιο σώμα τρεφόμαστε. Γι’ αυτό και ο Απόστολος Παύλος προσέθεσε Οι γαρ πάντες εκ του ενός άρτου μετεχομεν».
Με το μυστήριο του αγίου Βαπτίσματος γίναμε, κατά Χάριν, παιδιά του Θεού και μέλη της αγίας οικογενείας Του, της Εκκλησίας. Με την θεία Κοινωνία τρεφόμαστε με το άγιο Σώμα και Αίμα του Χριστού. Ο Χριστός, λέει ο ιερός Χρυσόστομος, «αναμειγνύει τον εαυτόν Του με τον καθένα από τους πιστούς δια των αγίων Μυστηρίων, δηλαδή δια της θείας Κοινωνίας. Και εκείνους που γέννησε ο Χριστός δια του αγίου Βαπτίσματος τους τρέφει με τον εαυτόν Του». Δημιουργείται έτσι μεταξύ των πιστών ένας δεσμός πνευματικός, δεσμός αγάπης αληθινής.
Αυτή η αγάπη πρέπει πάντα να διακρίνει τους πιστούς στις σχέσεις τους. Λέει σχετικά ο ιερός Χρυσόστομος: «Εγίναμε κοινωνοί της πνευματικής Τραπέζης. Ας γίνουμε κοινωνοί και της πνευματικής αγάπης. Διότι αν ληστές μοιράζοντας τα λάφυρα τους ξεχνούν τους ληστρικούς τρόπους τους, ποια δικαιολογία θα έχουμε εμείς που συνεχώς κοινωνούμε του αγίου Σώματος του Κυρίου και δεν μιμούμεθα ούτε των ληστών την ημερότητα;
 ~ Αν και σε πολλούς ανθρώπους όχι μόνον η συμμετοχή στην κοινή τράπεζα, αλλά και το ότι κατάγονται από την ίδια πόλη, υπήρξε αρκετό για να συνάψουν φιλία. Εμείς όμως οι πιστοί όταν έχουμε την ίδια πόλη και το ίδιο σπίτι και την ίδια τράπεζα και οδό και θύρα και ρίζα και ζωή και κεφαλή και τον αυτό ποιμένα και βασιλέα και διδάσκαλο και κριτή και δημιουργό και πατέρα και όταν όλα τα έχουμε κοινά, ποιας συγχωρήσεως θα ήταν δυνατόν να τύχουμε, εάν διαιρούμεθα ο ένας από τον άλλο;».
Για τους πιστούς που κοινωνούν το άγιο Σώμα του Χριστού τα πάντα τους ενώνουν, επειδή τους ενώνει ο Χριστός. Η αγία μας Εκκλησία είναι το Σώμα του Χριστού και ο Ναός είναι ο πατρικός μας Οίκος. Όσοι έρχονται στην θεία Λειτουργία είναι αδελφοί μας εν Χριστώ και η αγάπη πρέπει να υπάρχει πάντα ανάμεσα μας. Εάν ο Χριστός δίνει για μας το πανάγιο Σώμα Του, οφείλουμε και μείς από καρδίας να αγαπούμε τους αδελφούς μας και να τους βοηθούμε σε κάθε τους ανάγκη.
Σ’ εκείνους που παρέβλεπαν τους πεινώντας αδελφούς, ο ιερός Χρυσόστομος απηύθυνε τούτα τα λόγια: «Ο Χριστός έδωσε εξίσου σε όλους το άγιο Σώμα Του και συ ούτε κοινό ψωμί δεν δίνεις ελεημοσύνη εξίσου σε όλους;». Αυτό είναι πράξη ανάξια για όσους κοινωνούν τον Χριστό.Η θεία Λειτουργία είναι η φανέρωση του μυστηρίου της Εκκλησίας.
Η κοινωνία των πιστών είμαστε ο ευλογημένος λαός του Θεού, ενωμένοι μέσα στην αγάπη του Χριστού. «Ένα είμαστε όλοι και μεταξύ μας και εν Χριστώ. Διότι ο Χριστός είναι ο σύνδεσμος της ενότητας, επειδή είναι ταυτόχρονα Θεός και άνθρωπος», γράφει ο άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας.
Δια της σαρκώσεως Του ο Χριστός «εκκλησίας σάρκα ανέλαβε» και «ήρθε στο δικό της σπίτι. Την βρήκε λερωμένη, λιγδωμένη, γυμνή, βουτηγμένη στα αίματα και την έλουσε (με το Βάπτισμα), την άλειψε με αρώματα (με το Χρίσμα), την έθρεψε (με την θεία Κοινωνία) και την έντυσε ιμάτιο που όμοιο του δεν είναι δυνατόν να βρεθεί: Αυτός ο Ίδιος έγινε στολή της και την πήρε από το χέρι και την ανεβάζει στα ύψη».
Την οδηγεί στην ουράνιο Βασιλεία όπου ιερουργείται η Θεία Λειτουργία.

~**  Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΜΟΥ !
~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΜΑΣ ΚΑΘ΄ΕΚΑΣΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΕΠΙΓΕΙΑΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ ! :
~ Είς το όνομα του Πατρός και του
Υιού και
του Αγίου Πνεύματος , Αμήν !
Δόξα σοι ο
Θεός , Ημών Δόξα σοι !
Βασιλεύ
ουράνιε , Παράκλητε , το Πνεύμα της Αληθείας , ο πανταχού παρών και τα πάντα
πληρών , ο θησαυρός αγαθών , και ζωής χορηγός ,
Ελθέ και σκήνωσον
εν ημίν και καθάρισον ημάς από πάσης κηλίδος
και σώσον Αγαθέ , τας ψυχάς ημών
.~~~~~~~~~~~~~
Άγιος ο Θεός , Άγιος Ισχυρός , Αθάνατος ελέησον ημάς . (τρίς) .
Δόξα Πατρί
και Υιώ και Αγίω Πνεύματι και νυν και αεί και εις τους Αιώνας των αιώνων , Αμίν
.- !
Παναγία
Τριάς Ελέησον Ημάς .
Κύριε ,
ιλάσθητι ταις Αμαρτίαις ημών .
Δέσποτα ,
συγχώρησον τας ανoμίας ημίν .
Άγιε ,
επίβλεψαι και ίασαι τας ασθενείας ημών
,ένεκεν του ονόματός σου .
Κύριε
Ελέησον , Κύριε ελέησον , Κύριε ελέησον. !
~ Πάτερ ημών
, ο εν τοις Ουρανοίς , αγιασθήτω το
ονομάσου , Ελθέτω η Βασιλεία σου .Γεννηθήτω
το θέλημα σου , ως εν ουρανώ και επί της γής .
Τον άρτον
ημών τον επιούσιον , δος ημίν σήμερον ,και άφες ημίν ,τα οφειλήματα ημών , ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών . Και μη
εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν , αλλά ρύσαι ημάς , από του πονηρού .
Ότι σου εστί
η Βασιλεία και και η δύναμις και η Δόξα , του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος , νυν
και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων , Αμήν !


~**  Τι είναι η κόλαση;
~~~~~~~~~~~~~~~~~
 ~  Η λέξη κόλαση σημαίνει τιμωρία. Όταν ένας άνθρωπος αμαρτάνει, έρχεται η συνείδησή του και τον τύπτει, τον ελέγχει, τον στενοχωρεί.
 * Λέει τότε ο αμαρτωλός: Πόσο ξέπεσα; Πως το έκανα αυτό; Δεν έπρεπε να το κάνω. Ο πόνος της αμαρτωλής ψυχής μεγαλώνει με την αίσθηση ότι βρίσκεται μακριά από το Θεό και δεν έχει παρρησία και θάρρος επικοινωνίας μαζί Του με την προσευχή.
Ο αμαρ τωλός δεν έχει το θάρρος να «κοιτάξει κατάματα» το Θεό. Συμβαίνει κάτι ανάλογο με το παιδί που στενοχωριέται, όταν δείχνει ανυπακοή στους γονείς του ή όταν κάνει κάποια ζημιά. Αυτή η αγωνία, ότι οι γονείς θα το μαλώσουν και θα το τιμωρήσουν, είναι μία κόλαση, μία εσωτερική τιμωρία. Ο φόβος της απώλειας της στοργής το στενοχωρεί πιο πολύ και από την τιμωρία. Η απώλεια της επικοινωνίας με το Θεό στην κόλαση θα είναι η έσχατη θλίψη.
Η αμαρτία όχι μόνο στην άλλη ζωή, αλλά και σ’ αυτήν τη ζωή φέρνει θλίψη και στενοχώρια. Αρχικά φαίνεται χαρά και ευτυχία, αλλά μετά η ίδια και οι συνέπειές της προκαλούν λύπη και μελαγχολία. Ο κλέφτης νομίζει ότι θα ωφεληθεί με την κλοπή.
Αργότερα όμως ή τον ανακαλύπτουν και φυλακίζεται ή έρχεται η τιμωρία του Θεού (αρρώστια, οικονομική καταστροφή), για να μετανοήσει, και χάνει τα λεφτά του. Στην κοινωνία μας υπάρχει κακία και σκληρότητα, δηλαδή κόλαση, γιατί δεν τηρούμε το θέλημα του Θεού. Αν όλοι οι άνθρωποι είχαμε αγάπη, ο παράδεισος θα άρχιζε από εδώ.
Στην άλλη ζωή θα έλθει η πραγματική απώλεια της επικοινωνίας με το Θεό. Τότε οι αμαρτωλοί θα διαπιστώσουμε άμεσα τη μεγάλη αγάπη του Θεού και θα θλιβόμαστε βαθιά, γιατί δεν ανταποκριθήκαμε σ’ αυτήν και Τον αρνηθήκαμε στην επίγεια ζωή μας. Τότε θα γνωρίσουμε το φως του Θεού και θα θλιβόμαστε, που το χάσαμε.
Η αγάπη του Θεού είναι σαν το φως, που για τους ανθρώπους με υγιείς οφθαλμούς είναι χαρά, ενώ για τους ανθρώπους με ασθενείς οφθαλμούς είναι λύπη. Οι ενάρετοι χαίρονται κοντά στο Θεό, ενώ οι αμαρτωλοί θλίβονται. Και στη ζωή αυτή, όταν προδίδεις ένα φίλο σου κι αυτός συνεχίζει να σ’ αγαπά, τότε η αγάπη του σε θλίβει για το κατάντημά σου.
  ~  Ο Χριστός όσες φορές μιλάει για την κόλαση, την παρουσιάζει ως μεγάλη θλίψη. Την παρουσιάζει ως «το σκότος το εξώτερον»,όπου θα υπάρχει ο θρήνος και το τρίξιμο των δοντιών (Ματθ. 8,12 και 22,13 και 25,30). Αλλού την περιγράφει ως «κάμινον του πυρός» με τα ίδια συμπτώματα της θλίψης (Ματθ. 13,42). Αλλού την ονομάζει «πυρ το αιώνιον» (Ματθ. 25,41). Άλλα ονόματα της κόλασης από το Χριστό είναι: «γέενα» (Ματθ. 5,29 και 10,28), «γέενα του πυρός» (Ματθ. 5,22 και 18,9) και «πυρ άσβεστον» (Μαρκ. 9,45).
Η κόλαση λέει ο Χριστός θα είναι αιώνιος (Ματθ. 25,41 και 46). Παρουσιάζοντας τον πόνο και την αιωνιότητα της κόλασης, ο Χριστός λέει το εξής: «στην κόλαση το σκουλήκι των καταδικασμένων δε σταματά και η φωτιά δε σβήνεται» (Μαρκ. 9,45). Το σκουλήκι και η φωτιά δεν είναι υλικά αλλά πνευματικά. Το σκουλήκι είναι το σαράκι της συνείδησης και η φωτιά, η απελπισία και η θλίψη. Η κόλαση παρουσιάζεται σα φωτιά, για να δηλωθεί ο μεγάλος πόνος της. Το υλικό κάψιμο στο σώμα μας από την επίγεια φωτιά, συμβολίζει το πνευματικό κάψιμο της κόλασης. Ο πόνος της κόλασης δεν είναι μόνο η απουσία του Θεού, αλλά και η παρουσία των χαιρέκακων δαιμόνων και η έλλειψη επικοινωνίας με το συνάνθρωπο.
Είναι αιώνια η κόλαση, γιατί ο άνθρωπος στη μεταθανάτια ζωή θα υπάρχει αιώνια. Η κατάσταση της αιώνιας ζωής θα είναι συνέχεια της επίγειας, γιατί μετά το θάνατο δεν υπάρχει δυνατότητα Μετάνοιας. Εφόσον ζει εδώ μακριά από το Θεό, και στην αιώνια ζωή θα ζει μακριά από το Θεό.
Στην κόλαση θα υπάρχουν βαθμοί τιμωρίας, ανάλογα με την αξία των επίγειων αμαρτιών. Ο Χριστός είχε πει ότι στην ημέρα της κρίσης θα κριθούν επιεικέστερα οι κάτοικοι της πόλης των Σοδόμων από τους κατοίκους της Καπερναούμ, που ενώ είδαν το Μεσσία και τα έργα Του, δεν τον πίστευσαν (Ματθ. 11, 23-24).
Από το βιβλίο «Νεανικές Αναζητήσεις – Α’ Τόμος: Ζητήματα πίστεως» (σελ.155-156),
Αρχ. Μαξίμου Παναγιώτου, Ιερά Μονή Παναγίας Παραμυθίας Ρόδου~~~

~**  Ποιά τα σπουδαιότερα πνευματικά προβλήματα;
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

~ του Καλλίστου Γουέαρ (Επισκόπου Διοκλείας)
Κατά την άποψή μου, το σοβαρότερο πνευματικό πρόβλημα του σύγχρονου Ευρωπαίου είναι η απώλεια νοήματος και σκοπού.
* Στη σύγχρονη Δυτική Ευρώπη οι περισσότεροι άνθρωποι απολαμβάνουν μεγάλο βαθμό υλικής ευμάρειας, σαφώς μεγαλύτερης απ’ ότι στο παρελθόν, αλλά όπως είπε ο Κύριος «ουκ επ’ άρτω μόνω ζήσεται άνθρωπος», καθώς το πρόβλημα το οποίο αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι σήμερα είναι πως δεν βρίσκουν λόγο ύπαρξης, δεν βρίσκουν κανένα σκοπό η κατεύθυνση στη ζωή τους, και αυτό συμβαίνει όχι μόνο μ’ εκείνους που έχουν απωλέσει την πίστη τους, μεγάλος αριθμός χριστιανών αισθάνεται το ίδιο. Ως ένα βαθμό αυτό συνδέεται με μία μεγάλη μεγαλύτερη αποδόμηση της κοινωνίας.
Στο παρελθόν, στη Δυτική Ευρώπη, όπως συμβαίνει ακόμη σε άλλα μέρη της γης, οι άνθρωποι γεννιόντουσαν σε μια ζώσα κοινότητα, σε μια ευρύτερη οικογένεια, εντός πολλών δικτύων, εκείνων του χωριού η της κωμόπολης, και ένοιωθαν ότι κατείχαν μία θέση στην κοινωνία. Σήμερα, ο σύγχρονος Ευρωπαίος νοιώθει μόνος, είτε –συχνότατα-, ακόμη και εάν δύο άνθρωποι συζευχθούν, πρόκειται απλώς περί δύο προσώπων, δεν υφίσταται η ευρύτερη οικογένεια, θείοι, θείες, εξαδέλφια, φίλοι, να τους στηρίξουν.
– Ο,τι αποκαλούμε πυρηνική οικογένεια.
Ακριβώς, πυρηνική οικογένεια. Νομίζω δε ότι αυτή [η κατάσταση] υποβάλλει το γάμο σε μεγάλη πίεση και εξάλλου, στη σύγχρονη δυτική κοινωνία μας, ως ένα βαθμό άγνωστο στο παρελθόν, έχουμε ανθρώπους που δεν έχουν συζευχθεί, που πιθανόν να είχαν περιστασιακές σχέσεις με άλλους, αλλ’ όχι σταθερές με την έννοια της μακρόχρονης δέσμευσης, καθώς επίσης έχουμε γύρω μας τόσους ανθρώπους των οποίων οι γάμοι είναι διαλυμένοι. Όταν κοιτώ στην εκκλησία μου, εδώ στην Οξφόρδη, εννοώ στην Ορθόδοξη Εκκλησία, αναλογίζομαι πόσοι από αυτούς τους ανθρώπους δεν έχουν πραγματική οικογένεια. Φυσικά, υπάρχουν άλλοι στους οποίους τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά, υφίστανται μητέρα, πατέρας καθώς και οικογένειες με παιδιά, αλλά ακόμη βλέπω τόσους ανθρώπους απομονωμένους.
Όταν δέχομαι τις εξομολογήσεις τους, αντιλαμβάνομαι ότι συνήθως οι άνθρωποι δεν έχουν διαπράξει ασυνήθιστα είτε υπερβολικά μεγάλα αμαρτήματα, και εάν αφουγκραστώ όχι τόσο αυτά που λένε όσο τη σιωπή τους, αυτά που δεν λένε, εκείνο που πραγματικά εξαγορεύουν στην εξομολόγηση είναι το εξής: «Δεν βρίσκω κανένα νόημα στη ζωή μου» . Και κατά συνέπεια, ένας από τους πρώτιστους σκοπούς του πνευματικού πατρός, σήμερα, είναι όχι να επιπλήττει τους ανθρώπους για την κακία τους, όχι να συντρίβει την υπερηφάνειά τους. Πολύ συχνά δεν έχουν ικανή αίσθηση της προσωπικής τους αξίας και νοήματος.
~ Οφείλουμε να προσπαθήσουμε να δώσουμε στους ανθρώπους την αίσθηση ότι ο Θεός τους αγαπά, ότι κάθε ανθρώπινο πρόσωπο είναι μοναδικό, ότι ο Θεός έχει ένα ειδικό σκοπό για κάθε ένα μας και ότι δεν είμαστε απλά πιόνια επιτραπέζιου παιχνιδιού, που μπορούν να αντικατασταθούν. Σε κάθε ανθρώπινο πρόσωπο υπάρχει ένας θησαυρός, ο οποίος δεν ανευρίσκεται σε κανέναν άλλο. Όμως, για μένα αυτό είναι το μεγαλύτερο πνευματικό πρόβλημα. Φέρνω στη μνήμη μου κάποιον, ο οποίος μου εκμυστηρεύτηκε εδώ και λίγες εβδομάδες: «Εάν πέθαινα αύριο, δεν θα το έπαιρνε είδηση κανείς». Οφείλουμε να αντιμετωπίσουμε αυτή την αίσθηση της μοναξιάς, της απομόνωσης, η οποία συχνά είναι δυνατόν να αποτελεί ένα είδος απόγνωσης.
Κατά συνέπεια, εάν θα μπορούσα να προσθέσω δυό λέξεις ακόμη, σύμφωνα με την ορθόδοξη διδασκαλία για το ανθρώπινο πρόσωπο, είμαστε πλασμένοι κατ’ εικόνα Θεού, τουθ’ όπερ σημαίνει, πρωτίστως κατ’ εικόνα Χριστού. Αυτό όμως ενέχει επίσης την έννοια κατ’ εικόνα της Αγίας Τριάδος. Και αν αναρωτηθούμε ποιο είναι το βασικό νόημα της Τριάδος, σαφώς πρόκειται περί του ότι ο Θεός είναι αγάπη, όχι απλά αυταγάπη. Ο Θεός είναι αμοιβαία αγάπη. Δεν είναι ο Θεός απλά η ενδοστρεφής αγάπη του ενός, είναι η συνενωτική και συμμετοχική αγάπη των τριών, του Πατρός, του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αυτό που οι Έλληνες Πατέρες καλούν «περιχώρηση». Ώστε, εάν εμείς, τα ανθρώπινα πλάσματα, είμαστε κατ’ εικόνα του Τριαδικού Θεού, αυτό σημαίνει ότι είμαστε πλασμένοι να αγαπάμε ο ένας τον άλλο και ότι αδυνατούμε να είμαστε πλήρως ανθρώπινοι εάν είμαστε απομονωμένοι, εάν είμαστε μόνοι. Μέσω των σχέσεών μας με τα άλλα ανθρώπινα πλάσματα φτάνουμε στην ολοκλήρωσή μας.
– Διαφορετικά παραμένουμε απλά σαρκικοί.
Ακριβώς. Και θα συμφωνούσα με τον Γάλλο συγγραφέα Bernanos, που γράφει ότι «Κόλαση είναι να μην μπορείς να αγαπήσεις πλέον». Αυτό όμως είναι το πρόβλημα της σύγχρονης κοινωνίας μας. Υπάρχει ασίγαστη δίψα μεταξύ των ανθρώπων, ασίγαστη δίψα για αγάπη. Ίσως δεν το έχουν αντιληφθεί, ίσως θεωρούν ότι υπάρχει δυστυχία, αλλά εάν μπορούσαμε να βρούμε τρόπους στη σύγχρονη κοινωνία μας να πληρώσουμε τη δίψα τους, ώστε οι άνθρωποι να γίνονται πραγματικές Τριαδικές εικόνες…

~**  Παναγιά μου τι να κάνω;
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~  Σ’ ένα μοναστήρι του Αγίου Όρους, το γνωρίζετε, ιδιόρυθμο ήτανε. Είπε ο παπάς στον αγωγιάτη: Κύριε Δημήτριε, μου φέρνεις και μένα πέντε-δέκα φορτία ξύλα, να κάψω το χειμώνα;
*  -Θα σου φέρω, παπα-Εφραίμ.
Έφερε.
-Φερ’ τα από ‘δω.
-Όχι από ‘κει, το ζώο φοβάται, Γέροντα.
-Φερ’ τα από ‘δω, ντε.
Μαλώσανε.
-Ασυγχώρητος.
Κι εσύ ακοινώνητος.
Έφυγε ο αγωγιάτης πήγε απάνω στο βουνό. Ο παπάς τώρα τι πρέπει να κάνει; Μπορεί να λειτουργήσει, να φέρει σε αδιαφορία, ότι εγώ είχα δίκιο; Όχι. Μπορεί να λειτουργήσει; Όχι. Τι να κάνει. Τώρα μάχονται δύο: «Καλά, αύριο που θά ‘ρθει -γιατί ήτανε βραδάκι- αύριο που θά ‘ρθει ο αγωγιάτης, του λέω ότι να με συγχωρέσει». Ο άλλος λέει: «Καλά, αν δεν έρθει ο αγωγιάτης αύριο κι έλαβε ένα τηλεγράφημα από τη γυναίκα του να πάει ότι το παιδί αρρώστησε, τι θα κάνεις;» Πάτερ, εδώ είναι ο θησαυρός του καλογήρου. Προσευχή.
-Παναγία μου, τι να κάνω; (Το Ιβήρων ήταν το μοναστήρι.)
-Παναγία Πορταΐτισσα, τι να κάνω, βοηθησέ με.
Κεραυνοβόλος έρχεται η πληροφορία, η έμπνευση, να πούμε, η παρουσία της Παναγίας.
Όλοι μας ξέρομε ότι τα μοναστήρια τα Αγιορείτικα, όταν βασιλεύει ο ήλιος κλείνουνε. Έχουν όμως κι ένα πορτάκι μικρό τόσο, που εν καιρώ, σπάνια το ανοίγουν αυτό. Ανάβει λοιπόν ο παπάς το φανάρι του, περνάει το πορτάκι κι ανεβαίνει απάνω στο βουνό.
~  -Καλησπέρα σας.
-Καλώς τον παπά.
-Ευλογημένε κύριε Δημήτρη, να με συγχωρέσεις.
-Θεός σχωρέσου. Συγχώρεσέ με κι εσύ.
Συγχωρεθήκανε και κατέβηκε κάτω ο παπάς πάλι και λειτούργησε την άλλη μέρα. Βλέπετε ότι σε κάθε περίπτωση επιβάλλεται η προσευχή. Δεν μπορείς εκείνη την ώρα τι να κάνεις, σαστίζεις δεν ξέρεις τι να κάνεις. «Παναγία μου, τι να κάνω;» Και σε βοηθάει η Παναγία. Δεν μπορείς, πάτερ, να λειτουργήσεις. «Μη τα αμαρτήματά μου κωλύσωσι ενθάδε παραγενέσθαι το Άγιόν Σου Πνεύμα». Πάτερ μου, λειτουργάμε, μεταλαμβάνομε, η χάρις κατέρχεται, αλλά «μη εις κρίμα ή εις κατάκριμα», το λέμε κι αυτό.


~** Κάθε λόγος του Χριστού φανερώνει έλεος, δικαιοσύνη και σοφία
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~ Άγιος Μάρκος ο Ασκητής
Κάθε λόγος του Χριστού φανερώνει έλεος και δικαιοσύνη και σοφία του Θεού• τούτων τη δύναμη βάζει μέσω της ακοής στις ψυχές όσων ακούν μ ευχαρίστηση.
* Γι αυτό, οι ανελεήμονες και άδικοι που τον άκουσαν με δυσαρέσκεια, δεν μπόρεσαν να εννοήσουν τη σοφία του Θεού, αλλά και το Διδάσκαλο τον σταυρωσαν. Ας προσέξουμε λοιπόν κι εμείς αν ακούμε μ ευχαρίστηση. Γιατί ο Ίδιος είπε: «Όποιος με αγαπά θα φυλάξει τις εντολές μου• θα τον αγαπήσει ο Πατέρας μου, θα τον αγαπήσω κι εγώ και θα του φανερώσω τον εαυτό μου» (Ιω. Ιδ : 21).
~ Βλέπεις πως έκρυψε μέσα στις εντολές τη φανέρωσή Του; Απ όλες λοιπόν τις αρετές, εκείνη που τις περιλαμβάνει όλες είναι η αγάπη προς τον Θεό και τον πλησίον, που προέρχεται από την αποχή από την ύλη και την ησυχία των λογισμών.
Από το βιβλίο: «ΦΙΛΟΚΑΛΙΑ των ιερών Νηπτικών»
Εκδόσεις «Το Περιβόλι Της Παναγίας»
Τα 226 κεφάλαια: τομ. α


~**  Πώς πρέπει να πηγαίνουμε στην Εκκλησία
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~ Κάθε φορά, που θέλεις να πας στην Εκκλησία, αν θέλεις, να είσαι συνεπής σε αυτά που λέει η αμώμητη πίστη μας, φρόντιζε να το θυμάσαι, να μη το ξεχνάς, ότι πηγαίνεις στο ολοκάθαρο παλάτι του Υψίστου. Εκεί, που είναι ο θρόνος Του. Εκεί, που αντηχεί άπαυστα ο αγγελικός ύμνος: άγιος, άγιος, άγιος, Κύριος Σαββαώθ!…
*  Πρόσεχε, λοιπόν, και πως πηγαίνεις, και πως μπαίνεις!…
Αν η ψυχή σου είναι καθαρή από ψέμα, από μίσος, από έχθρες και κακίες, από επιθυμίες ρυπαρές, φόρεσε ρούχα απλά και ταπεινά, ρούχα που ταιριάζουν σε χριστιανούς (=όχι έξαλλα, όχι για επίδειξη, όχι ρούχα κοσμικών συνάξεων). Και πήγαινε στην Εκκλησία, με φόβο Θεού, με ταπείνωση, με αγάπη. Αν έτσι πας στην Εκκλησία, να το ξέρεις: Είσαι μακάριος και τρισμακάριος. Και στη ζωή αυτή! Και θα γίνεις ακόμη πιο μακάριος και τρισμακάριος, στην αιώνια ζωή!
~ Αν, αντίθετα, θέλεις να πηγαίνεις στην Εκκλησία «κάπως διαφορετικά», δηλαδή με τον δικό σου τρόπο, όπως σου αρέσει εσένα, να το ξέρεις: Όπως θα μπαίνεις, έτσι θα βγαίνεις· και ωφέλεια δεν θα παίρνεις.
Είναι ποτέ δυνατό να θεραπευθή, να γίνει καλά, άρρωστος, που πάει μεν στον γιατρό και ακούει τις συμβουλές του, αλλά δεν ακολουθεί και δεν εφαρμόζει εκείνα που του ορίζει να κάνει;
Ασφαλώς όχι.
Έτσι και όποιος δεν πηγαίνει στην Εκκλησία όπως πρέπει! Όπως μπαίνει, έτσι θα βγαίνει!
Χωρίς να παίρνει ωφέλεια.Χωρίς να βρίσκει θεραπεία.Χωρίς να γίνεται καλά. Αγίου Μαξίμου του Γραικού: Έργα, τ. 3, λόγος 52, σελ. 191

~**  «Πάτερ Ημών»: Η πλήρης ερμηνεία της πιο γνωστής προσευχής
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~ «Πάτερ Ημών»: Χωρίς αμφιβολία, το «Πάτερ Ημών» αποτελεί την πιο γνωστή προσευχή. Ονομάζεται Κυριακής Προσευχή και μας την δίδαξε ο Ιησούς Χριστός. Από τα σχολικά μας χρόνια ακόμα όλοι οι χριστιανοί γνωρίζουμε να την λέμε, είστε όμως σίγουροι ότι γνωρίζετε το ακριβές νόημά της; 
~Πάτερ ημών
ο εν τοις ουρανοίς,
αγιασθήτω το όνομα Σου.
Ελθέτω η βασιλεία Σου.
Γενηθήτω το θέλημα Σου, ως εν ουρανώ και επί της γης.
Τον άρτον ημών τον επιούσιον δος ημίν σήμερον.
Και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών,
ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών.
Και μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν,
αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού.
Αμήν.
Μετάφραση – Ερμηνεία
------------------
Πάτερ ημών ο εν τοις Ουρανοίς = Πατέρας μας που βρίσκεται στους ουρανούς
Αγιασθήτω το όνομα Σου = Ας αγιασθεί το Όνομα Σου
Ελθέτω η βασιλεία Σου = Ας έρθει η βασιλεία Σου
Γενηθήτω το θέλημα Σου = Ας γίνει το θέλημα Σου
ως εν ουρανώ και επί της γης = Όπως στον ουρανό (από τους αγγέλους),
έτσι και στη γη από τους (ανθρώπους)
Τον άρτον ημών τον επιούσιον = Το ψωμί μας το καθημερινό
δος ημίν σήμερον = Δώσε μας σήμερα
Και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών = Και άφησε μας τα χρέη μας
(συγχώρησε τις αμαρτίες μας)
ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών = Όπως και εμείς αφήνομε τους χρεώστες μας ( Όπως και εμείς συγχωρούμε αυτούς που μας έφταιξαν)
Και μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν = Και μη μας βάλεις σε δοκιμασία
αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού= αλλά απομάκρυνέ μας από το κακό
Αμήν =Αληθινά
~ *  Σύντομη Επεξήγηση: 
---------------------
Πάτερ
Η Κυριακή προσευχή αρχίζει με αυτή την επίκληση. Μας διδάσκει ο Κύριος να ονομάζουμε τον Θεό Πατέρα. Πατέρα, γιατί είναι ο δημιουργός και πλάστης μας. Ο χορηγός του είναι, της ζωής.
Ημών
Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Κύριος μας διδάσκει να προσφωνούμε τον Θεό όχι μόνο Πατέρα, αλλά Πάτερ ημών. Πατέρα μας. Όχι Πατέρα μου. Έτσι μας αποτρέπει από μια εγωιστική σχέσι με τον Θεό. Υπάρχει ο Θεός και εμείς, όχι ο Θεός και εγώ.
Ο εν τοις ουρανοίς
Ο Πανάγιος Θεός είναι Πατέρας μας, αλλά και ο μόνος εν τοις ουρανοίς Πατέρας. Διευκρινίζει ο άγιος Χρυσόστομος: Δεν περιορίζει δηλαδή τον Θεό στον ουρανό αλλά υψώνει από την γη τον προσευχόμενο και τον προσηλώνει στους ανώτερους χώρους και τις άνω κατοικίες. Την αγιότητα λοιπόν του Θεού Πατρός δηλώνει το “εν ουρανοίς” και όχι τον τόπο του πανταχού παρόντος Θεού
Αγιασθήτω το όνομά σου
Είναι το πρώτο αίτημα της Κυριακής προσευχής. Το “αγιασθήτω” σημαίνει “δοξασθήτω”, κατά τον άγιο Χρυσόστομο. Δεν έχει ασφαλώς ο άκτιστος Θεός την ανάγκη να δοξάζεται από τα κτιστά του πλάσματα. Θέλει όμως να τον δοξάζουμε, γιατί αυτό ωφελεί εμάς τους ανθρώπους. Μας προφυλάσσει από τον κίνδυνο να δοξάζουμε τον εαυτό μας με δόξα ψευδή, που δεν μας ανήκει. Η φιλοδοξία είναι γέννημα της φιλαυτίας.
Ελθέτω η Βασιλεία σου
Όταν ο Θεός βασιλεύη στον άνθρωπο, ο άνθρωπος ελευθερώνεται, ειρηνεύει, αναπαύεται, αγιάζεται. Όταν δεν βασιλεύη ο Θεός στον άνθρωπο, ο άνθρωπος είναι εκτεθειμένος στην τυραννία του διαβόλου που τον υποδουλώνει στα πάθη, στην φιλαυτία και τον φέρνει στην ανία, στο κενό, στην πλήξι, στην μοναξιά, κάνοντας την ζωή του κόλασι. Ο σημερινός κόσμος που αρνείται την βασιλεία του Θεού, βασανίζεται από φρικτές δαιμονικές καταστάσεις, όπως την μαγεία, τις δεισιδαιμονίες, τα ναρκωτικά, την τρομοκρατία, τα εγκλήματα, την διάλυσι της οικογενείας. Μας διδάσκει λοιπόν ο Κύριος να ζητούμε να έλθη η Βασιλεία του, που κατά τους αγίους Πατέρας είναι η Χάρις του Αγίου Πνεύματος.
Γενηθήτω το θέλημά σου ως εν ουρανώ και επί της γης
Το εγωιστικό θέλημα εχώρισε τον άνθρωπο από τον Θεό, τον εξώρισε από τον παράδεισο και έγινε αιτία όλων των κακών. Αν δεν απαρνηθή ο άνθρωπος το εγωιστικό του θέλημα και δεν υιοθετήση το άγιο θέλημα του Θεού, δεν μπορεί να θεραπευθή από την βαρειά αρρώστια της φιλαυτίας και του εγωισμού.
Τον άρτον ημών τον επιούσιον δος ημίν σήμερον
Με το αίτημα αυτό ζητούμε, κατά τους αγίους Πατέρας, όχι μόνο τον υλικό άρτο, αλλά κυρίως τον πνευματικό Άρτο, που είναι ο Χριστός. Ο Χριστός προσφέρεται σε μας με το λόγο Του και με το Σώμα και με το Αίμα Του. Σε κάθε Θεία Λειτουργία γίνεται αυτή η προσφορά.
Και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών
Όσο ο άνθρωπος ζη εγωκεντρικά, δεν μπορεί να συγχωρήση τον συνάνθρωπό του. Ο θιγόμενος εγωισμός του δεν του το επιτρέπει. Όταν όμως αποφασίση δια της μετανοίας να ζήση θεοκεντρικά, τότε συγχωρεί όσους τον εστενοχώρησαν, αδίκησαν και έβλαψαν. Η απαλλαγή από την μνησικακία θέλει αγώνα, γιατί ο εγωισμός δυναστεύει τον έσω άνθρωπο. Γι’ αυτό ο Κύριος μας εδίδαξε να ζητούμε την συγχώρησί μας από τον Θεό, υπό τον όρο ότι και εμείς θα συγχωρούμε τους πταίοντας σε μας.
Και μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν, αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού
Και μη επιτρέψης, Κύριε, να πέσωμε σε πειρασμό, αλλά γλύτωσέ μας από τον πονηρό.
Δύο ειδών είναι οι πειρασμοί κατά τον άγιο Μάξιμο. Οι ενήδονοι και οι ενόδυνοι. Αυτοί που φέρουν ηδονή και αυτοί που φέρουν οδύνη. Οι πρώτοι είναι εκούσιοι και γεννούν τα πάθη. Οι δεύτεροι είναι ακούσιοι και διώχνουν τα πάθη. Τους εκούσιους πρέπει να αποφεύγουμε. Τους ακούσιους να μη επιδιώκουμε και να απευχώμεθα, διότι είμεθα αδύνατοι και μπορεί να υποκύψουμε΄ αλλ’ όταν έλθουν, να τους υπομένουμε με γενναιότητα ως “καθαρτήριον” της ψυχής.
Ότι Σου εστίν η βασιλεία και η δύναμις και η δόξα
Είναι φυσικό να τελειώνη η Προσευχή με την δοξολογία του Θεού και όχι με την παράκλησι να ρυσθούμε από τον πονηρό. Τον τελευταίο λόγο στον κόσμο έχει ο παντοδύναμος Θεός, ο Βασιλεύς των βασιλευόντων και Κύριος των κυριευόντων. Ο διάβολος μπορεί να φέρη αναστάτωσι, να επικρατεί προσωρινά στον κόσμο με τα όργανά του, αλλά τελικά θα γίνη το θέλημα του Κυρίου. Ο Χριστός είναι ο Αιώνιος Κύριος και Βασιλεύς.
Εις Άγιος, εις Κύριος, Ιησούς Χριστός, εις δόξαν Θεού Πατρός. Αμήν.
Γι’ αυτό και μόνο στον Τριαδικό Θεό ανήκει η δόξα.

~**   Διδακτική ιστορία: «Η βδέλλα και οι τέσσερις θυγατέρες της»
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
 ~ Η βδέλλα είναι είδος σκουληκιού που ζει στα γλυκά νερά, σε έλη και λίμνες. Έχει λείο σώμα, πλατύ και ευέλικτο. Στο στόμα της έχει τρεις σειρές από δόντια με τα οποία κολλάει πάνω στο δέρμα του ανθρώπου η του ζώου και ρουφά το αίμα του. Έτσι τρέφεται και αυξάνεται. Το αίμα που ρουφάει μπορεί να είναι και πέντε φορές περισσότερο από τον όγκο του σώματός της.
* Το παράδειγμα της βδέλλας χρησιμοποιεί ο σοφός Σολομών στις «Παροιμίες» του για να μας διδάξει: «Τη βδέλλη τρεις θυγατέρες ήσαν αγαπήσει αγαπώμεναι και αι τρεις ουκ ενεπίμπλασαν αυτήν, και η τετάρτη ουκ ηρκέσθη ειπείν ικανόν» (Παρ. λ΄ [30] 15). Η βδέλλα, λέει, είχε τρεις κόρες, που τις αγαπούσε υπερβολικά. Και οι τρεις τους δεν χόρταιναν την άπληστη μητέρα τους με το να ρουφούν αίμα. Και η τέταρτη δεν μπόρεσε να χορτάσει και να πεί: φθάνει, αρκετό είναι το αίμα που ρούφηξα.
*  Παρομοιάζεται εδώ με βδέλλα η α­μαρτία. Η παρομοίωση αυτή θέλει να δείξει πόσο άπληστη είναι η αμαρτία, καθώς εκδηλώνεται με τα διάφορα πάθη, μάλιστα με τη φιλαργυρία, τη γαστριμαργία, τη φιλοδοξία και τη φιληδονία. Όπως οι θυγατέρες της βδέλλας, όσο ρουφούν το αίμα, τόσο περισσότερο ζητούν να πιούν και δεν φαίνεται ποτέ να χορταίνουν, ποτέ δεν λένε στη μητέρα τους «ικανόν», δηλαδή· φθάνει, δεν μπορώ άλλο να πιώ, έτσι και τα πάθη της αμαρτίας. Όσο περισσότερο κάποιος τα ικανοποιεί, τόσο απαιτητικότερα γίνονται αυτά.
* Δίνει και άλλα χαρακτηριστικά παραδείγματα το ιερό κείμενο στη συνέχεια, για να καταδείξει την άπληστη μανία με την οποία ο αμαρτωλός δουλεύει στα πάθη του. Μοιάζει, λέει, με τον Άδη που ποτέ δεν χορταίνει. Από καταβολής κόσμου ο Άδης, ο θάνατος, πόσα εκατομμύρια, πόσα δισεκατομμύρια ανθρώπων έχει καταπιεί! Δεν χορταίνει όμως. Δεν σταματά. Συνεχίζει άπληστα να καταβροχθίζει τους ανθρώπους, που όλοι είμαστε θνητοί. Είναι ακόμη τα πάθη της σάρκας, που εξάπτουν τη φαντασία, ζαλίζουν το νού και οδηγούν σε πράξεις αισχρές και ανήθικες. Είναι η γη, που δεν χορταίνει ποτέ από το νερό της βροχής και πάντοτε λαίμαργα το πίνει, μάλιστα στους καιρούς της ανομβρίας. Είναι η θάλασσα, που διαρκώς δέχεται τη βροχή και τα νερά των ποταμών και ποτέ δεν γεμίζει. Είναι η φωτιά, που καθώς ρίχνουμε εύφλεκτα υλικά, δυνα­μώνουν οι φλόγες της, φουντώνουν, και όσα κι αν ρίξουμε, όλα θα τα κατακαύσει. Η θάλασσα και η φωτιά «ου μη είπωσιν· αρκεί», ποτέ δεν θα πούν ότι το νερό η τα εύφλεκτα υλικά που δέχθηκαν είναι αρκετά (βλ. Παρ. λ΄ [30] 16).
* Όλα αυτά μοιάζουν με αχόρταγες βδέλλες. Όλα φανερώνουν την ανικανοποίητη μανία, με την οποία μας πολεμούν τα διάφορα πάθη της ψυχής. Ποτέ δεν χορταίνουν, ποτέ δεν ηρεμούν. Παν­τοτε απαιτούν, ολοένα και περισσότερα απαιτούν.
* Υπήρξε ποτέ κάποιος φιλάργυρος που έκανε περιουσία μεγάλη, που συγ­κέντρωσε πλούτη πολλά και είπε «ικανόν», φθάνει, μέχρις εδώ και από εδώ και πέρα αρχίζω τις ελεημοσύνες; Όσο παραμένει φιλάργυρος, τόσο περισσότερα ζητά και ποτέ δεν ικανοποιείται.
* Υπήρξε ποτέ κάποιος γαστρίμαργος που έφθασε να πεί «αρκεί», από εδώ και μπρός αρχίζω δίαιτα; Όσο δουλεύει στο πάθος, όσο το ικανοποιεί, τόσο περισσότερο αυτό τον δένει με τις αλυσίδες του και δεν τον αφήνει να ελευθερωθεί.
~ Υπήρξε φιλόδοξος άνθρωπος που ει­πε να παραδώσει την εξουσία, να παραχωρήσει τις υψηλές θέσεις σε άλλους και αυτός να ζήσει πλέον ταπεινά στην αφάνεια; Όσο η φιλοδοξία κυριαρχεί στην ψυχή του, θα αρρωσταίνει, θα πεθαίνει και θα θέλει να πάει με τα σκήπτρα στον τάφο του.
*  Υπήρξε άνθρωπος φιλήδονος, σαρκικός, που αποφάσισε να ζήσει με αγνότητα; Γερνάει, είναι έτοιμος να φύγει από τη ζωή, και όμως σκέπτεται όπως οι επιπόλαιοι νέοι που κυριαρχούνται από τα πάθη αυτά. Διότι όταν τα πάθη δεν πολεμούνται, συγγηράσκουν με τον άνθρωπο, ριζώνουν και τον ταλαιπωρούν μέχρι να βγεί η ψυχή του.
* Αχόρταγα, λαίμαργα τα πάθη που πολεμούν τον αμαρτωλό άνθρωπο. Μπορεί να προσφέρουν μια ελάχιστη προσ­καιρη ικανοποίηση, αλλά την ψυχή δεν την ικανοποιούν βαθύτερα, δεν την χορ­­ταίνουν. Η ψυχή δεν χορταίνει, όταν χορταίνει η κοιλιά. Η ψυχή δεν μπορεί να χαρεί, όταν αμαρτωλά ικανοποιείται η σάρκα. Η ψυχή δεν μπορεί να αναπαυθεί στη μάταιη δόξα του κόσμου και να αισθανθεί ασφαλής μέσα στα πρόσκαιρα υλικά πλούτη, που σήμερα υπάρχουν και αύριο χάνονται σαν τον καπνό.
* Όσο δεν το καταλαβαίνουμε αυτό, τόσο νιώθουμε ότι είμαστε ανικανοποίητοι γιατί δεν αποκτήσαμε, δεν απολαύσαμε, δεν κερδίσαμε τα περισσότερα. Και γι’ αυτό νέοι αγώνες, νέες προσπάθειες για το πιο πολύ, που όμως είναι το υλικό, το σαρκικό, το αμαρτωλό, το παροδικό και μάταιο. Και νέα απογοήτευση της ψυχής, που οι βδέλλες των παθών της ρουφούν όλο και περισσότερο το αίμα, της στερούν τη δροσιά, την στεγνώνουν από κάθε ικμάδα ζωής και δεν την αφήνουν να αναπνεύσει και να απολαύσει τη χαρά για την οποία είναι πλασμένη.
* Μόνο ο Θεός μπορεί να δώσει στην ψυχή αυτό που βαθύτερα αναζητεί. Μόνο Αυτός μπορεί να ικανοποιήσει τους ασίγαστους πόθους και τις βαθιές επιθυμίες της για αληθινή χαρά και ελευθερία, για αιώνια ζωή και ευτυχία. Μόνο Αυτός μπορεί να την λυτρώσει από τα πάθη της και να την οδηγήσει στην ελευθερία του Πνεύματος της ζωής.

~** Πότε έγινε η Ανάσταση :
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~ Του Σ.Ν.Σάκκου, ομοτ.καθηγ.Παν/μιου
 Τα Ευαγγέλια δεν αναφέρουν πότε έγινε η ανάσταση του Χριστού.
Το μόνο που μας πληροφορούν είναι ότι το πρωί «της μίας σαββάτων», δηλαδή το πρωί της δίκης μας Κυριακής ημέρας, οι μυροφόρες βρήκαν κενό το μνήμα και οι άγγελοι τις απηύ­θυναν το μήνυμα ότι ο Χριστός ηγέρθη.
 *  Σύμφωνα με τα δεδομένα της ευαγγελικής ιστορίας ο Χριστός πρέπει να αναστήθηκε το πρωί της Κυριακής, την 4η φυλακή της νύχτας, δηλαδή μεταξύ 3 και 6 η ώρα. Πράγματι, ο Κύριος πέθανε πάνω στο σταυρό στις 3 περίπου το απόγευμα της Παρασκευής. Αφού έμεινε τρεις μέρες στον άδη, όπως λένε οι προφητείες, πρέπει η παραμονή του στο τάφο να πήρε και ώρες από την Κυριακή· οπότε έχουμε Παρασκευή, Σάββατο και μέρος της Κυριακής στον άδη με τους νεκρούς, και Κυριακή χαράματα η Ανάσταση.
Πριν ακόμη oι μυροφόρες φθάσουν στο μνήμα, ο Ιησούς Χριστός είχε αναστηθεί, ενώ οι ρωμαίοι στρατιώτες φύλαγαν έναν άδειο τάφο! Ο σεισμός, που έγινε αργότερα και αποκύλισε το λίθο του τάφου, δεν ήταν για να αναστηθεί ο Κύριος, αλλά για να διαπιστωθεί η Ανάσταση.
Η σωστότερη ώρα για να γιορτάζουμε την Ανάσταση είναι, λοιπόν, πρωί-πρωί την Κυριακή. Ο εορτασμός κατά τα μεσάνυχτα του Μεγάλου Σαββάτου και ιστορικά δεν στέκεται αλλά και πρακτικά δεν εξυπηρετεί. Τη νυκτερινή αυτή ώρα τα πλήθη, οι αδιάφοροι και τυπικοί χριστιανοί, παίρνουν τη λαμπάδα τους και το κόκκινο αυγό και στέκονται από μια συνήθεια στο προαύλιο του ναού, μέχρι να ακουστεί το «Χριστός ανέστη».
 ~ Και μόλις αρχίσει ο Όρθρος και ακουστεί το «Αναστήτω ο Θεός και διασκορπισθήτωσαν οι εχθροί αυτού», σαν για να επιβεβαιώσουν την προφητεία, σηκώνονται και φεύγουν στο σπίτι τους. Τρέχουν να απολαύσουν τη μαγειρίτσα, περιφρονώντας το θείο τραπέζι με το μόσχο το σιτευτό. Αλλά και για τους πιστούς η ώρα αυτή είναι κόπος και ταλαιπωρία. Κουρασμένοι και νυσταγμένοι δεν μπορούν να απολαύσουν τη μεγάλη γιορτή.
Για να ‘ναι λαμπρή η ήμερα του Πάσχα, όπως Λαμπρή την ονόμαζαν οι παλαιότεροι, πρωί-πρωί πρέπει να χτυπούν οι καμπάνες, όπως τα Χριστούγεννα. Καθώς μάλιστα ιδιαίτερα ευνοεί και η εποχή, μέσα στην ανοιξιάτικη ατμόσφαιρα θα χαίρονται και θ’ απολαμβάνουν πραγματικά οι πιστοί στην αναστάσιμη ακολουθία τη Λαμπρή τους.

~**  Η  ΕΛΛΗΝΙΚΗ  ΣΗΜΑΙΑ   { Όλα όσα πρέπει να γνωρίζουμε }
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Γιατί η ελληνική σημαία είναι κυανόλευκη; Γιατί έχει εννιά λωρίδες; Πότε καθιερώθηκε ως επίσημη σημαία του ελληνικού κράτους;
----------------------------------------------------------------------
Καθ’ όλη τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας δεν έλειψαν τα επαναστατικά κινήματα των υπόδουλων Ελλήνων.
~  Σε όλες αυτές τις εξεγέρσεις υψωνόταν και από μια σημαία, «εν πανίον», αυτοσχέδια επινόηση του κάθε αρχηγού, γεγονός φυσιολογικό εφόσον δεν υπήρχε ενιαία κρατική υπόσταση να επιβάλλει ένα κοινό έμβλημα. Οι περισσότερες σημαίες είχαν μερικά κοινά χαρακτηριστικά (βυζαντινή πορφύρα, δικέφαλος ή μονοκέφαλος αετός κ.α.), με κυριότερο όλων τον σταυρό, επειδή η Εκκλησία αποτελούσε τον κυριότερο παράγοντα συσπείρωσης των Ελλήνων επί Τουρκοκρατίας.
~  Πολύ γρήγορα ο σταυρός επιβλήθηκε ως θρησκευτικό και πολιτικό έμβλημα του υποταγμένου έθνους, σε τέτοιο μάλιστα βαθμό, ώστε κληρικοί ετίθεντο επικεφαλής εξεγέρσεων χρησιμοποιώντας ως σημαίες τα ιερά λάβαρα των εκκλησιών τους. Στις αρχές της Επανάστασης του 1821 εμφανίστηκαν πολλές σημαίες με διάφορες παραστάσεις, σύμφωνα με τη φαντασία καθενός αρχηγού, με βάση το μίσος που είχε κατά των Τούρκων, τις ιστορικές γνώσεις, τις οικογενειακές παραδόσεις και τη θρησκευτική του ευλάβεια. Αμέσως μετά την κατάληψη της Τριπολιτσάς (Σεπτέμβριος 1821), ο Παπαφλέσσας έκοψε ένα κομμάτι από την εσωτερική πλευρά του ράσου του και ταυτόχρονα ζήτησε από τον οπλαρχηγό Παναγιώτη Κεφάλα να σχίσει δύο λωρίδες από τη λευκή του φουστανέλα.
~ Με αυτά τα κομμάτια κατασκευάστηκε μια αυτοσχέδια σημαία (γαλάζια με λευκό σταυρό) η οποία υψώθηκε, κάτω από τις ιαχές των Ελλήνων πολεμιστών, στο πρώην τουρκικό διοικητήριο της πόλης. Αυτή αποτέλεσε το πρώτο σχέδιο της επίσημης σημαίας του ελληνικού κράτους μετά την απελευθέρωση. Η ιστοριογραφία των πρώτων μετεπαναστατικών χρόνων έδωσε και μια ρομαντική διάσταση στη σημαία, αποτέλεσμα συνεργασίας ενός στρατιώτη και ενός ιερέα, αναφέροντας πως η γενναιότητα του κλέφταρματολού στήριξε τις ελπίδες της στη χριστιανική πίστη.
~ Την 1η Ιανουαρίου 1822 συνήλθε στην Πιάδα της Επιδαύρου η Α΄Εθνοσυνέλευση. Ανάμεσα στα πολλά που συζητήθηκαν τέθηκε και το ζήτημα της καθιέρωσης ενιαίας επαναστατικής σημαίας, ώστε να σταματήσει η σύγχυση που επικρατούσε μέχρι τότε από την εμφάνιση δεκάδων σημαιών. Με το ΡΔ΄άρθρο του Προσωρινού Πολιτεύματος της Ελλάδας ορίστηκε η ενιαία σημαία να συμβολίζει «την Πάρεδρον του Θεού Σοφίαν, την Ελευθερίαν και την Πατρίδα» και καθιερώθηκε να φέρει ως σύμβολο τον σταυρό και ως χρώματα το κυανό και το λευκό. Στις 15 Μαρτίου 1822 στην Κόρινθο, το Εκτελεστικό Σώμα με το Διάταγμα 540 προσδιόρισε τις λεπτομέρειες της παραπάνω απόφασης.
~ Η σημαία «των κατά γην δυνάμεων» θα ήταν τετράγωνη, κυανού χρώματος, με έναν λευκό σταυρό στη μέση. Η ναυτική σημαία διακρινόταν σε πολεμική και εμπορική. Η πολεμική διαιρέθηκε σε εννέα οριζόντια παραλληλόγραμμα. Στην άνω εσωτερική γωνία της υπήρχε κυανό τετράγωνο με λευκό σταυρό στη μέση. Τα παραπάνω ενέκρινε και επικύρωσε και το Πολιτικό Σύνταγμα της Ελλάδας στην Τροιζήνα (Μάιος 1827), ορίζοντας να μη μεταχειρίζονται οι Έλληνες άλλες σημαίες τόσο στην ξηρά όσο και στη θάλασσα. Η παραπάνω διαταγή εφαρμόστηκε καθολικά στην αρχή, καθώς προσέκρουσε στο έντονο τοπικιστικό πνεύμα των επαναστατών.
~  Βαθμιαία όμως η κυανόλευκη επικράτησε, με συνέπεια να τερματιστεί η σύγχυση λόγω των ποικίλων χρωμάτων και σχημάτων. Στις 30 Ιουλίου 1828, ο κυβερνήτης Ιωάννης Καποδίστριας εξέδωσε ένα ψήφισμα σύμφωνα με το οποίο «τα πολεμικά και εμπορικά πλοία της Ελλάδος θέλουν φέρει μιαν και την αυτήν σημαίαν, την μέχρι σήμερον πολεμικήν», αποκαθιστώντας έτσι μια μεγάλη αδικία σε βάρος του ελληνικού εμπορικού στόλου ο οποίος είχε σηκώσει το βάρος του Αγώνα της Ανεξαρτησίας.
~ Όσον αφορά στο σκεπτικό της επιλογής των χρωμάτων (λευκού και κυανού), τις σειρές και τους συμβολισμούς που επιδιώχθηκαν υπάρχουν ποικίλες απόψεις, οι οποίες ακόμη και σήμερα οδηγούν σε διχογνωμία μεταξύ των ιστορικών.
~ Συγκεκριμένα υποστηρίχθηκαν οι ακόλουθες απόψεις και εκδοχές αν και οι περισσότερες αποτελούν ρομαντικές θεωρήσεις και στερούνται αποδεικτικών στοιχείων.                                                                                    Οι εκδοχές που έχουν ακουστεί
*Ο κυανόλευκος συνδυασμός προέρχεται από τα χρώματα του πέπλου της θεάς Αθηνάς.
*Τα συγκεκριμένα χρώματα επελέγησαν από τις κυανόλευκες σημαίες του στρατού του Μεγάλου Αλεξάνδρου ή την κυανόλευκη επίσημη ενδυμασία των Βυζαντινών αξιωματούχων ή από την αυτοκρατορική σημαία των Παλαιολόγων.
*Τα χρώματα και το σχήμα είναι δανεισμένα από τη σημαία του φημισμένου οπλαρχηγού  Ιωάννη Σταθά.
~ *Το λευκό χρώμα συμβολίζει την αγνότητα και τον καλό σκοπό των Ελλήνων που επιδίωκαν την ανεξαρτησία. Το κυανό χρώμα συμβολίζει τον ουρανό της Ελλάδας, την ουράνια δύναμη η οποία βοήθησε τον άνισο αυτό Αγώνα να τελειώσει ευνοϊκά για το ελληνικό έθνος (αυτή είναι και η επικρατούσα άποψη).
*Τα χρώματα συμβολίζουν τον ουρανό (κυανό) και τον αφρό των κυμάτων της θάλασσας (λευκό).
*Τα χρώματα είναι ο συνδυασμό της κυανής ναυτικής βράκας και της λευκής φουστανέλας.
*Οι εννέα κυανές-λευκές οριζόντιες λωρίδες περιέχονταν στην αυτοκρατορική σημαία του Νικηφόρου Φωκά, τις οποίες διατήρησε στο οικόσημο της και στη σημαία της η οικογένεια των Καλλέργηδων πιστεύοντας ότι αντλούσε την καταγωγή της από τον εν λόγω αυτοκράτορα.
*Οι εννέα οριζόντιες λωρίδες συμβολίζουν τις εννέα Μούσες.
*Οι παράλληλες επαναλαμβανόμενες λωρίδες συμβολίζουν τη θάλασσα και τους κυματισμούς της.
 *Οι οριζόντιες λωρίδες επιλέχθηκαν με βάση τα πρότυπα της αμερικανικής σημαίας (πρόκειται για μια άποψη η οποία δεν στερείται σοβαρότητας).
 *οι  εννέα λωρίδες είναι μια, για κάθε συλλαβή της φράσης «ελευθερία η θάνατος»
* Greek Flag_GEORGE ARENTS COLLECTION_2Στο βιβλίο με τίτλο «Ιστορία του Ελληνικού Στρατού 1821-1997», εκδόσεις ΓΕΣ/ΔΙΣ, αναφέρεται: «Με την επιλογή του κυανού, του χρώματος του ουρανού, υποδηλώνεται η θεότητα του Αγώνα, αφού ο Θεός ενέπνευσε στο έθνος τη μεγαλουργή ιδέα, παρότι αδύνατο και άοπλο, να αναλάβει και να φέρει σε αίσιο πέρας τον άνισο εκείνο αγώνα.
* Με το λευκό υποδηλώνεται ο καθαρός, άμωμος και αγνός σκοπός των Ελλήνων που μοναδική τους επιδίωξη ήταν η απελευθέρωση και η ανεξαρτησία του έθνους και η απαλλαγή του από την πολύχρονη σκληρή τυραννία. Εξάλλου, σύμφωνα με την επικρατέστερη εκδοχή, οι εννέα κυανόλευκες ταινίες αντιπροσωπεύουν τις εννέα συλλαβές της φράσης «Ελευθερία ή Θάνατος», που ήταν και ο όρκος των παλικαριών της Επαναστάσεως».
~ Το βέβαιο είναι ότι σε κανένα από τα επίσημα κυβερνητικά έγγραφα, μέσω των οποίων καθιερώθηκε η εν λόγω σημαία, δεν υπάρχει η αιτιολόγηση για τη συγκεκριμένη χρωματική επιλογή και το σχήμα. Φαίνεται ότι η κυανόλευκη κρατά ακόμα καλά κρυμμένα τα μυστικά της. Ωστόσο, συνεχίζει να εμπνέει.
Νίκος Γιαννόπουλος
 ιστορικός

~** Η ιστορία έχει πολλές σελίδες..........

Κολοκοτρώνης.. καταδικάστηκε σε θάνατο , φυλακίστηκε ..
Νικηταράς... καταδικάστηκε και πέθανε από ασιτία
Ανδρούτσος... δολοφονήθηκε από Έλληνες
Καραϊσκάκης... δολοφονήθηκε μάλλον από φιλια πυρά...
Μπουμπουλίνα.... δολοφονήθηκε από Έλληνες
Μαυρογένους....... πέθανε φτωχή και ξεχασμένη
Καρατζάς........ δολοφονήθηκε από Έλληνες
Και
Καποδίστριας....... ΔΟΛΟΦΟΝΉΘΗΚΕ ΑΠΟ ΈΛΛΗΝΕΣ.....
Η προδοσία του Πύλιου Γούση (27-9-1803) 
***  Η μελέτη του Ευαγγελίου
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~  Όταν μελετάς το Ευαγγέλιο, μη ζητάς απόλαυση, μη ζητάς έξαρση, μη ζητάς περίλαμπρες σκέψεις. Ζήτα να δεις την αλάθητη αγία Αλήθεια.
Μην αρκείσαι στην άκαρπη μελέτη του Ευαγγελίου. Μελέτα το έμπρακτα. Αγωνίσου να εκπληρώνεις τιςεντολές του. Σαν βιβλίο ζωής, μελέτα το με τη ζωή σου.
 ~ Μη νομίζεις ότι χωρίς λόγο το πιο ιερό βιβλίο, το Τετραευάγγελο, αρχίζει με το κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο και τελειώνει με το κατά Ιωάννην. Ο Ματθαίος μας διδάσκει περισσότερο το πως να εκπληρώνουμε το θείο θέλημα, και οι διδαχές του ταιριάζουν σ’ εκείνους που αρχίζουν να βαδίζουν στον δρόμο του Θεού. Ο Ιωάννης αναφέρεται περισσότερο στον τρόπο της ενώσεως του Θεού με τον ανακαινισμένο από τις εντολές άνθρωπο. Αυτή την ένωση την κατορθώνουν όσοι έχουν προχωρήσει στον δρόμο του Θεού.
Ανοίγοντας το άγιο Ευαγγέλιο, να θυμάσαι ότι αυτό θα καθορίσει την αιώνια κατάστασή σου. Όλοι θα κριθούμε σύμφωνα μ’ Αυτό και είτε θα σωθούμε, είτε θα κολαστούμε αιώνια. «Αυτός που με απορρίπτει», λέει ο Κύριος, «και δεν δέχεται τα λόγια μου, σ’ αυτά θα βρει Εκείνον που θα τον δικάσει• ο λόγος που κήρυξα, αυτός θα τον κρίνει την έσχατη ημέρα» [1].
Ο Θεός αποκάλυψε το θέλημά Του σ’ ετούτον τον τιποτένιο κόκκο σκόνης που λέγεται άνθρωπος! Το βιβλίο όπου είναι καταγραμμένο το πανάγιο και σωτήριο θέλημά Του, βρίσκεται στα χέρια σου. Μπορείς είτε να δεχθείς, είτε να απορρίψεις το θέλημα του Πλάστη και Σωτήρα σου. Από σένα τον ίδιο εξαρτάται είτε η αιώνια ζωή σου είτε ο αιώνιος θάνατός σου. Αναλογίσου, λοιπόν, πόση προσοχή και πόση σύνεση πρέπει να δείξεις. Μην παίζεις με την αιωνιότητα!
Με συντριμμένο πνεύμα να προσεύχεσαι στον Κύριο, για να σου ανοίξει τα μάτια, να δεις τα θαύματα που κρύβονται στον νόμο Του [2], στο Ευαγγέλιο. Ο Λόγος του Θεού ανοίγει τα μάτια της ψυχής και επιτελεί θαυμαστά τη θεραπεία της από την αμαρτία. Οι θεραπείες των σωμάτων, που επιτελούσε ο Κύριος, ήταν απλώς εικονισμοί και αποδείξεις των θεραπειών των ψυχών, αποδείξεις αναγκαίες για τους σαρκικούς ανθρώπους με τον τυφλωμένο από τη φιληδονία νου [3].
Διάβαζε το Ευαγγέλιο με μεγάλη ευλάβεια και προσοχή. Κανένα χωρίο του μη θεωρήσεις ασήμαντο, κανένα χωρίο του μην παρατρέξεις ανεξέταστα. Κάθε γιώτα του Ευαγγελίου ακτινοβολεί ζωή. Η αδιαφορία για τη ζωή είναι θάνατος. Διαβάζοντας για τους λεπρούς, τους παράλυτους, τους τυφλούς, τους χωλούς και τους δαιμονισμένους, που θεράπευε ο Κύριος, να συλλογίζεσαι πως η ψυχή σου, καταπληγωμένη από την αμαρτία και αιχμαλωτισμένη από τους δαίμονες, μοιάζει σ’ αυτούς τους αρρώστους. Να διδαχθείς από το Ευαγγέλιο την πίστη τους. Ο Κύριος θα κάνει καλά κι εσένα, αν με πίστη, όπως εκείνοι, Τον ικετεύεις ακατάπαυστα για την θεραπεία σου.
Για ν’ αξιωθείς να λάβεις την ίαση, πρέπει να αποκτήσεις κατάλληλη ψυχική διάθεση. Την ίαση λαβαίνουν όσοι έχουν επίγνωση της αμαρτωλότητάς τους και παίρνουν απόφαση να την εγκαταλείψουν [4]. Ο Σωτήρας είναι άχρηστος στους υπερήφανους δικαίους, στην πραγματικότητα αμαρτωλούς, που δεν βλέπουν την αμαρτωλότητά τους [5]. Το να δει κανείς την αμαρτωλότητα, την πτώση όλου του ανθρώπινου γένους, είναι ιδιαίτερο χάρισμα του Θεού. Ζήτησέ Του αυτό το χάρισμα, και όταν το λάβεις, θα σου γίνει πολύ περισσότερο κατανοητό το βιβλίο του ουράνιου Γιατρού, το Ευαγγέλιο.
Προσπάθησε να κάνεις οικείο στον νου και την καρδιά σου το Ευαγγέλιο. Ας πλέει ο νους σου μέσα του, ας ζει μέσα του. Έτσι πιο εύκολα όλη σου η δραστηριότητα θα γίνει ευαγγελική. Αυτό μπορεί ο καθένας να το πετύχει με την ακατάπαυστη εντρύφηση στο Ευαγγέλιο και την ευλαβική μελέτη του.
Ο όσιος Παχώμιος ο Μέγας (15 Μαΐου), ένας από τους πιο ονομαστούς αρχαίους πατέρες, γνώριζε απ’ έξω το Ευαγγέλιο. Έπειτα από θεία αποκάλυψη, μάλιστα, παρακινούσε και τους μαθητές του να το μαθαίνουν. Έτσι το Ευαγγέλιο τους συντρόφευε και τους χειραγωγούσε παντού και πάντα. Γιατί, άραγε, οι σύγχρονοι χριστιανοί παιδαγωγοί δεν στολίζουν τον νου των αθώων μικρών παιδιών με το Ευαγγέλιο, αντί να το γεμίζουν με τους μύθους του Αισώπου και άλλες μάταιες γνώσεις;
Τι ευτυχία, τι πλούτος η απομνημόνευση του Ευαγγελίου! Δεν έχουμε, βλέπετε, τη δυνατότητα να προβλέπουμε τις μεταλλαγές των βιοτικών μας συνθηκών και τις συμφορές που θα μας βρουν στη διάρκεια της επίγειας ζωής μας. Έτσι, το Ευαγγέλιο που έχει αποθηκευθεί στη μνήμη, μελετάται από τον τυφλό, ακολουθεί τον κατάδικο στη φυλακή, συνομιλεί με τον αγρότη στο χωράφι, νουθετεί τον δικαστή στο δικαστήριο, χειραγωγεί τον έμπορο στην αγορά, παρηγορεί τον άρρωστο στον καιρό της κουραστικής αϋπνίας και της βαριάς μοναξιάς του.
Μην αποτολμήσεις, πάντως, να εξηγήσεις μόνος σου το Ευαγγέλιο και τα άλλα βιβλία της αγίας Γραφής, που γράφηκαν από τους προφήτες και τους αποστόλους: όχι αυθαίρετα αλλά με τον φωτισμό του Αγίου Πνεύματος [6].
Αν, λοιπόν, δεν γράφτηκαν αυθαίρετα, δεν είναι αλόγιστο το να ερμηνεύονται αυθαίρετα; Το Άγιο Πνεύμα έγραψε μέσω των προφητών και των αποστόλων τον λόγο του Θεού και τον ερμήνευσε μέσω των αγίων πατέρων. Τόσο η δυνατότητα καταγραφής του λόγου του Θεού, όσο και η δυνατότητα ερμηνείας του αποτελούν δώρα, χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος. Αυτό και μόνο δέχεται η αγία Ορθόδοξη Εκκλησία. Αυτό και μόνο δέχονται τα γνήσια παιδιά της.
Όποιος ερμηνεύει τη Γραφή αυθαίρετα, απορρίπτει την αγιοπνευματική ερμηνεία της από τους αγίους πατέρες. Και όποιος απορρίπτει την αγιοπνευματική ερμηνεία της Γραφής, αναμφίβολα απορρίπτει και την ίδια τη Γραφή. Και καταντά ο λόγος του Θεού, που είναι λόγος σωτηρίας, να γίνεται για τους αυθαίρετους ερμηνευτές του, θανάσιμο δίστομο ξίφος, με το οποίο θανατώνουν οι ίδιοι τις ψυχές τους, οδηγώντας τες στην αιώνια καταστροφή [7]. Έτσι αυτοκτόνησαν πνευματικά ο Άρειος, ο Νεστόριος, ο Ευτυχής και οι άλλοι αιρετικοί, που, με τις τολμηρές τους ερμηνείες της Γραφής, βλασφήμησαν το Άγιο Πνεύμα.
«Σε ποιόν θα ρίξω το βλέμμα μου, παρά στον άνθρωπο τον ταπεινό, τον ήσυχο, που τρέμει τα λόγια μου;» [8], λέει ο Κύριος. Τέτοιος να είσαι μπροστά στον Κύριο και στο Ευαγγέλιο, όπου Εκείνος βρίσκεται. Άφησε την αμαρτωλή ζωή σου, άφησε τη γήινη εμπάθεια και φιληδονία.
 ~   Απαρνήσου τη ζωή σου, δηλαδή τον εγωισμό σου, και τότε θα μπορέσεις να προσεγγίσεις και να κατανοήσεις το Ευαγγέλιο. «Αυτός, που αγαπά τη ζωή του, θα τη χάσει», λέει ο Κύριος. «Αυτός, όμως, που τη ζωή του δεν τη λογαριάζει όσο κρατάει αυτός ο κόσμος, θα τη φυλάξει για την αιώνια ζωή» [9]. Γι’ αυτόν που αγαπά τον εαυτό του και δεν είναι αποφασισμένος να τον απαρνηθεί, το Ευαγγέλιο είναι κλειστό. Το διαβάζει, αλλά ο λόγος της ζωής και του Αγίου Πνεύματος παραμένει για την ψυχή του ένα αδιαπέραστο παραπέτασμα.
Όταν ο Κύριος ήταν στη γη με το πανάγιο ανθρώπινο σώμα Του, πολλοί Τον έβλεπαν και συνάμα δεν Τον έβλεπαν. Τι ωφελείται ο άνθρωπος, όταν βλέπει με τα σωματικά μάτια, όπως όλα τα ζώα, δεν βλέπει όμως με τα μάτια της ψυχής, με τον νου και την καρδιά;
Υπάρχουν και σήμερα πολλοί που διαβάζουν το Ευαγγέλιο, αλλά το αγνοούν εντελώς, σαν να μην το διάβασαν ποτέ. Το Ευαγγέλιο διαβάζεται σωστά μόνο από τον καθαρό νου και, όπως είπε κάποιος όσιος, κατανοείται ανάλογα με την προθυμία και την εργασία των εντολών [10].
Ωστόσο, η ακριβής και τέλεια γνώση του Ευαγγελίου δεν μπορεί να αποκτηθεί με τη δική μας προσπάθεια• είναι χάρισμα του Χριστού. Το Άγιο Πνεύμα, αφού κατοικήσει μέσα στον αληθινό και πιστό διάκονό Του, τον κάνει τέλειο μελετητή και ακριβή τηρητή του Ευαγγελίου.
Στο Ευαγγέλιο απεικονίζονται τα χαρακτηριστικά του νέου Ανθρώπου, του Κυρίου, που προέρχεται από τον ουρανό [11] και που είναι Θεός «κατά φύσιν». Το άγιο γένος Του, τους ανθρώπους που πιστεύουν σ’ Αυτόν και ομοιώνονται μ΄ Αυτόν, τους κάνει θεούς «κατά χάριν».
Εσείς που κυλιέστε στα βρωμερά βαλτονέρια των αμαρτιών και βρίσκετε εκεί ευχαρίστηση, σηκώστε τα κεφάλια σας και κοιτάξτε τον καθαρό ουρανό• εκεί είναι η θέση σας! Ο Θεός σας δίνει τόση αξία, σας κάνει θεούς. Κι εσείς, απορρίπτοντας αυτή την αξία, κατεβάζετε τον εαυτό σας στην τάξη των ζώων, και μάλιστα των πιο ακάθαρτων ζώων.
Συνέλθετε! Βγείτε από τον βρωμερό βάλτο. Λουστείτε με τα δάκρυα της μετάνοιας. Καθαριστείτε με την εξομολόγηση. Στολιστείτε με την κατάνυξη. Σηκωθείτε από τη γη. Ανεβείτε στον ουρανό. Εκεί θα σας οδηγήσει το Ευαγγέλιο. «Όσο έχετε το φως», δηλαδή το Ευαγγέλιο, όπου είναι κρυμμένος ο Χριστός, «πιστεύετε στο φως, για να γίνετε παιδιά του φωτός» [12].          Τέλος και τω Θεώ δόξα!
 ___________________
 [1] Ιω. 12:48.
 [2] Ψαλμ. 118:18.
 [3] Βλ. Λουκ. 5:24.
 [4] Βλ. Ιω. 9:39, 41.
 [5] Βλ. Ματθ. 9:13.
 [6] Βλ. Β Πέτρ. 1:21.
 [7] Βλ. Β Πέτρ. 3:16.
 [8] Ησ. 66:2.
 [9] Ιω. 12:25.
 [10] Πρβλ. Οσίου Μακαρίου του ασκητού, Περί νόμου πνευματικού κεφάλαια Σ , ρς )
 [11] Α Κορ. 15:47.
 [12] Ιω. 12:36.
  *  (Από το βιβλίο «ΑΣΚΗΤΙΚΕΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ», Αγίου Ιγνατίου Μπριαντσανίνωφ, ΤΟΜΟΣ ΠΡΩΤΟΣ, ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ, ΩΡΩΠΟΣ, ΑΤΤΙΚΗ)

~**

~***  ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ  ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ  2019  :                                                 1.- ARFARA NEWS Η Εφημερίδα μας Νέα από Αρφαρά Μεσσηνίας . Παρασκευή 01 Φεβρουαρίου 2019 Στο αγιάζι της ενημέρωσης .-  :  https://httpdimmetoparfarablogspotcom.blogspot.com/2019/02/arfara-news.html .-                   2.- ARFARA NEWS -2- Νέα από Αρφαρά Μεσσηνίας ,. Παρασκευή  01  Φεβρουαρίου  2019 , Στο αγιάζι της ενημέρωσης  : https://vlasisarfarablogspot.blogspot.com/2019/02/arfara-news-2.html .-                                3.-ARFARA NEWS Νέα από Αρφαρά Μεσσηνίας  Σάββατο 02 Φεβρουαρίου 2019 ,Στο αγιάζι της ενημέρωσης :   https://arfara-messinias-stamos.blogspot.com/2019/02/arfara-news-02-2019.html  .-               4.-  . ARFARA GREECE ..  Αλήθειες που δεν λεγόντουσαν ...και το ξεπούλημα της Ελλάδας μας  ...από τους .... :https://vlasiosarfara.blogspot.com/2019/02/blog-post.html .-                                                                                       5.-ARFARA NEWS Νέα  από Αρφαρά  Μεσσηνίας Κυριακή  03-02-2019 Στο αγιάζι της ενημέρωσης   :https://arfara-messinia-stamos.blogspot.com/2019/02/arfara-news-03-02-2019.html .-                      6.- ARFARA NEWS Νέα από Αρφαρά Μεσσηνίας Δευτέρα 04-02-2019 ,Στο αγιάζι της ενημέρωσης : https://vlasiosarfara.blogspot.com/2019/02/arfara-news-04-02-2019.html  .-                                                         7.-ARFARA NEWS  -2-  Νέα από Αρφαρά Μεσσηνίας . Δευτέρα 04-02-2019, Στο αγιάζι της ενημέρωσης  :   https://dimmetoparfara.blogspot.com/2019/02/arfara-news-2.html  .-                                            8.-.- ARFARA NWES  Νέα από Αρφαρά Μεσσηνίας  , Τρίτη  05/02/2019 , Στο αγιάζι της ενημέρωσης .-  :    https://arfara-kalamata-greece.blogspot.com/2019/02/arfara-nwes-05022019.html .-                    9.- ARFARA NEWS  Νέα από Αρφαρά Μεσσηνίας . Τετάρτη  06-02-2019 ,Στο αγιάζι της ενημέρωσης  : https://vlasisarfarablogspotcom.blogspot.com/2019/02/arfara-news.html .-                           10.-ARFARA NEWS  Νέα από Αρφαρά Μεσσηνίας  . Πέμπτη 07-02-2019 , Στο αγιάζι της ενημέρωσης : https://snsarfara-stamos-dynami.blogspot.com/2019/02/arfara-news.html .-                                               11.-  .- ARFARA NEWS  Νέα από Αρφαρά Μεσσηνίας .  Παρασκευή 08-02-2019 , Στο αγιάζι της ενημέρωσης  :   https://snsarfara.blogspot.com/2019/02/arfara-news.html .-                                                12.-ARFARA NEWS  Νέα από Αρφαρά Μεσσηνίας . Σάββατο 09-02-2019 , Στο αγιάζι της ενημέρωσης :   https://stamos-dynami.blogspot.com/2019/02/arfara-news.html .-                                                                            13.- ARFARA NEWS  Νέα από Αρφαρά Μεσσηνίας .  Κυριακή 10-02-2019  , Στο αγιάζι της ενημέρωσης  : https://arfara-messinias-stamos-2010.blogspot.com/2019/02/arfara-news.html.- 
14.- ARFARA NEWS  Νέα από Αρφαρά Μεσσηνίας .Δευτέρα 11-02-2019 , Στο αγιάζι της ενημέρωσης   :   https://httpdimmetoparfarablogspotcom.blogspot.com/2019/02/arfara-news_10.html .-      
15.- .-  ARFARA NEWS  , Νέα από Αρφαρά Μεσσηνίας . ΤΡΊΤΗ 12-02-2019 , Στο αγιάζι της ενημέρωσης  :  https://arfara-messinias-stamos.blogspot.com/2019/02/arfara-news.html .-              16.- .-  ARFARA NEWS , Νέα από Αρφαρά Μεσσηνίας . Τετάρτη  13 -02-2019 , Στο αγιάζι της ενημέρωσης  :  https://arfara-messinia-stamos.blogspot.com/2019/02/arfara-news.html .-
17.- OTI ΠΟΙΟ ΩΡΑΙΟ ! ,... ΟΤΙ  ΠΟΙΟ ΔΙΔΑΚΤΙΚΟ ! ... ΟΤΙ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ! ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ  ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΩΝ ! Τετάρτη  13  Φεβρουαρίου  2019 : https://vlasiosarfara.blogspot.com/2019/02/oti.html .-                            
18.-                                                                                                                                                                                                                        

***    BINTEOΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ   ...ΒΙΝΤΕΟΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ:                                                         ΒΙΝΤΕΟ-ΣΕΛΙΔΕΣ Σ.Ν.Σ :

~ 1. - Stamatios Skoulikas =  Stamatios Skoulikas    , 

 http://www.youtube.com/stamos01  ,   6789 videos.  -  1.528.741 προβολές  Σταματης Σκουλικας   Εγγράφηκε στις 17 Δεκ 2009                                                                                    

 2. - Stamos Skoulikas =        Stamos Skoulikas        stamos011947      Εγγράφηκε στις 17 Δεκ 2009, με 1.483.718 προβολές .- 

 http://www.youtube.com/stamatios01    ,    3917   video.     σταμος σκούλικας ,          3. - Vlasis Skoulikas =   Vlasis Skoulikas , +Stamos ,. 

 http://www.youtube.com/vlasiskal   .  =    4132  video. - https://plus.google.com/u/0/+VlasisSkoulikas/posts?csrc=yt&cfem=1   ,.- - βλάσης σκούλικας 

Σύνολον 

14.444   βίντεο   .- 

https://www.facebook.com/profile.php?id=100030595474438&fref=%2Freqs.php&__tn__=%2Cd-Z-R&eid=ARBaDYLYkt_4XgI1MT_h-UIRLEbwKrRoV8Gpt94g6wlMOb1bM16g-dRsYHdt5g9trazQBXkT1Yf5dS_w , .- = Αρφαρά Μεσσηνίας Καλαμάτα .-

https://blogs.sch.gr/dimarfar/author/dimarfar/   = Δημοτικό Σχολείο Αρφαρών       https://www.facebook.com/sylgkdsarf/    = Σύλλογος γονέων κηδεμόνων δημοτικού Αρφαρών 

https://www.facebook.com/groups/1758656167707813/1761788260727937/?notif_t=like& notif_id=1476255372769279    ΛΕΞΙΚΟ ΤΩΝ ΑΡΦΑΡΩΝ    https://www.facebook.com/apostolis.giannakountzos.7?pnref=lhc.friends  = ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ Χ.Γ .      http://www.timeoutcyprus.com/article/17506/volta-sto-palaihori-savvatokyriako  .-              http://www.arfara1964athens.gr/    ARFARA ATHENS ..  www.arfara1964athens.gr 

https://www.facebook.com/SYLLOGOS.ARFARON.AG.THEODOROI  , «ΑΓΙΟΙ ΘΕΟΔΩΡΟΙ «ΑΡΦΑ ΡΩΝ.-   595 -       https://twitter.com/   ,   Skoulikas  @stamos01    .  ,,   http://messinia1234.com/?page_id=937  ,   ~  https://www.facebook.com/pages/agios-floros/257560450948935   529   . -   ΑΓΙΟΣΦΛΩΡΟΣ      ~ https://www.facebook.com/profile.php?id=100009016280105  .- = Βρωμόβρυσης Σύλλογος ΔΑΓΡΕ 92 / 139. *** http://www.twitter.com/stamos01/   , 685/502/28 , 20,5  χιλ./261 / 11 .-   

 ~**   https://www.facebook.com/profile.php?id=100012336616922&pnref=lhc.unseen     ,  ΠΛΑΤΥ   ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ ***  http://www.messinia.net.gr/index.php/ekdiloseis/item/1328   ,
.= http://www.messinia.net.gr  /. -  .- www.erroso.gr  , .- Αναρτήθηκε από Stamatios 

~~** ~ 1.-  https://www.facebook.com/stamatios.skoulikas.3 ΣΤΑΜΑΤΗΣ  

 2.-   https://www.facebook.com/stamatios.n.skoulikas.- ,

3.-   https://www.facebook.com/arfarakalamatasmessinias   , = ARFARA MESSINIAS    1.617   Arfara Kalamatas Messinias | Facebook 

4 ~ https://www.facebook.com/stamatios.skoulikas  = Stamatis N. Skoulikas
5 ~  https://www.facebook.com/stamatios.skoulikas.5 .- =   157 .-stamos01 .—

6.- https://www.facebook.com/stamatios.skoulikas.1?fref=pb&hc_location=friends_tab . -

    Αναρτήθηκε από Vlasis Skoulikas