ΜΕΝΟΥΜΕ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΚΑΙ ΖΟΥΜΕ ΕΛΛΑΔΑ (1)

ΜΕΝΟΥΜΕ ΒΛΕΠΟΥΜΕ  ΚΑΙ ΖΟΥΜΕ  ΕΛΛΑΔΑ (1)  :
Διαβαίνοντας  στην όμορφη  Ελλάδα μας :

Το  ποντικάκι  πάντα κοντά μας  ! :

*** ΑΡΦΑΡΑ  Ν. ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ :


~** ΑΡΦΑΡΑ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ  :

** Ο νεοσύστατος Δήμος Αρφαρών, έχει έδρα τo Αρφαρά που χτίστηκε γύρω στα 1834 και εγκαταστάθηκαν εκεί οι κάτοικοι των 'Aνω Αρφαρών, οικισμού εκ των πλέον παλαιοτέρων στη Μεσσηνία, αφού αναφέρεται σε σύγγραμμα Βενετού κληρικού περιηγητή Pier Αntonio Pacifico, το 1699. Εις δε την τουρκοκρατία ήταν φωλιά κλεφταρματολισμού (τα ιστορικά Σαμπάζικα). Κοντά στην περιοχή που φέρει την ονομασία «Μάτια» βρίσκονται απομεινάρια αρχαίου Ναού του Ασκληπιού.
~** Ο Δήμος Αρφαρών είναι ιδιαίτερα γνωστός καθώς σ΄ αυτόν υπάρχουν πηγές από τις οποίες υδρεύονται η Καλαμάτα, η Μεσσήνη και άλλες περιοχές του νομού. Στο Δημοτικό Διαμέρισμα του Αγίου Φλώρου βρίσκονται οι πηγές του ποταμού Παμίσου, περιοχή σημαντική για τη διατήρηση του φυσικού περιβάλλοντος, όπου οι αρχαίοι κάτοικοι της περιοχής απέδιδαν ιαματικές ιδιότητες στα νερά τους, αλλά και οι πηγές στο Πήδημα είναι χώρος αναψυχής και δημοτικό πάρκο για τις πολιτιστικές εκδηλώσεις
~ Ο Δήμος παρουσιάζει πεδινό και ορεινό-ημιορεινό χαρακτήρα με έντονη παρουσία βοσκοτόπων. Κατά πλειοψηφία, οι κάτοικοι είναι γεωργοί και κτηνοτρόφοι. Παράγονται ελαιόλαδο, σύκα, κτηνοτροφικές τροφές, κυρίως αραβόσιτο και σιτηρά αλλά και πολλά κηπευτικά προϊόντα. Οι κάτοικοι φιλόπονοι και φιλήσυχοι με χαρακτηριστικά τέτοια που μπορεί εύκολα να διακρίνει κανείς ότι κουβαλάνε και συντηρούν μια αρχοντιά αλλοτινών εποχών κατά τις οποίες, η ευρύτερη περιοχή των Αρφαρών γνώρισε έντονη κοινωνική και οικονομική ζωή. Διαθέτει αστείρευτο φυσικό πλούτο ιδανικό για την ανάπτυξη εναλλακτικών μορφών τουρισμού. Έντονο είναι και το στοιχείο της κτηνοτροφίας με την εκτροφή κυρίως αιγοπροβάτων ενώ δραστηριότητα παρουσιάζεται και στη μελισσοκομία. Αυτό οφείλεται στην χλωρίδα και πανίδα της περιοχής με την πληθώρα τωνλουλουδιών, των αρωματικών φυτών αλλά και του υγρού στοιχείου από τα κεφαλάρια του Πηδήματος και του Αγίου Φλώρου. Στο Πλατύ, ένα από τα δημοτικά διαμερίσματα του Δήμου, κάθε χρόνο οργανώνονται και διεξάγονται ιπποδρομίες προς τιμήν του Αγίου Γεωργίου. Ο Δήμος αποτελείται από 8 Δημοτικά Διαμερίσματα.
* ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑΤΑ Αρφαρά (Έδρα), Πήδημα, Άγιος Φλώρος, Πλατύ, Άγριλος, Σταματινού, Βελανιδιά, Βρομόβρυση ..Πληθυσμός Δήμου: 3.212 κάτοικοιΈκταση Δήμου: 87.615 στρέμματα
~ Arfara (Αρφαρά) είναι ένας δήμος της Μεσσηνίας, Ελλάδα. Πληθυσμός 3212 (2001). Περιοχή 87,62 χιλιόμετρα2.
~** Ο Δήμος Αρφαρών στην πλειοψηφία του καλύπτει πεδινές εκτάσεις με πλούσιο κάμπο και αγροτική παραγωγή. Σε όλα του τα διαμερίσματα λειτουργούν παραδοσιακά ταβερνάκια με ντόπιο κρασί και παραδοσιακούς μεζέδες. Στο Δημοτικό Διαμέρισμα Πήδημα λειτουργεί 100 χρόνια το εξοχικό κέντρο " Μύλος", εδώ συχνάζει όλη η Ευρώπη και όχι μόνο για να γευτεί το κοτόπουλο και την παραδοσιακή μακαρονάδα του καταστήματος που έχει μια συνταγή πάνω απο 100 χρόνια.

~ Η έδρα του Δήμου ΑΡΦΑΡΑ σε νευραλγικό σημείο της Μεσσηνίας αφού βρίσκεται στο μέσο των ορίων της Μεσσηνίας με την Αρκαδία.και πάνω στην Εθνική οδό. Ο Δήμος δημιούργησε αντικείμενα απασχόλησης και περιόρισε αρκετά την φυγή του πληθυσμού, ειδικά την νεολαία αφού βρήκε αθλητική απασχόληση μετά το σχολείο. Στα Αρφαρά λειτουργεί αστυνομικός σταθμός, Συμβολαιογραφείο, ΚΕΠ, Δημοτικό, Γυμνάσιο και Λύκειο.-

*** Με τις Αυτοδιοικητικές εκλογές της 7 Οκτωβρίου 2010 και με το νέο νόμο Διοικητικής διαίρεσης "ΚΑΛΛΗΚΡΑΤΗΣ " ο  πρώην πλέον Δημος Αρφαρών για τρείς τετραετίες , (συνένωση Δήμων) , υπάγεται στο νέο ΔΗΜΟ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ Ν. ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ ...! 

Η ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΑΥΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΗΚΕ ΓΙΑ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΟΣΟΙ ΚΑΤΑΓΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΕΣΣΗΝΙΑ ΚΑΙ ΙΔΙΩΣ ΑΠΟ :

ΚΑΛΑΜΑΤΑ , ΑΣΠΡΟΧΩΜΑ, ΚΑΛΑΜΙ, ΑΝΤΙΚΑΛΑΜΟ, ΣΠΕΡΧΟΓΕΙΑ ,ΘΟΥΡΙΑ ,ΑΜΦΕΙΑ,ΜΙΚΡΟΜΑΝΗ ,ΠΟΛΙΑΝΗ, ΑΙΘΑΙΑ, ΑΙΠΕΙΑ, ΑΝΘΕΙΑ, ΑΡΙ ,ΑΜΜΟ, ΑΣΠΡΟΠΟΥΛΙΑ, ΑΡΙΟΧΩΡΙ, ΑΛΩΝΙΑ, ΑΝΕΜΟΜΥΛΟ, ΑΡΦΑΡΑ, ΠΛΑΤΥ, ΠΗΔΗΜΑ, ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΑΙΙΚΑ, ΤΣΟΥΚΑΛΑΙΙΚΑ, ΑΓΡΙΛΟ, ΑΓΙΟ ΦΛΩΡΟ, ΒΕΛΑΝΙΔΙΑ , ΣΤΑΜΑΤΙΝΟΥ, ΒΡΩΜΟΒΡΥΣΗ, ΑΓΙΟ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ, ΜΕΛΙΓΑΛΑ, ΣΚΑΛΑ, ΣΤΕΝΥΚΛΑΡΟ, ΝΕΟΧΩΡΙ, ΖΕΥΓΟΛΑΤΙΟ, ΜΑΓΟΥΛΑ, ΔΙΑΒΟΛΙΤΣΙ, ΚΕΝΤΡΙΚΟ, ΜΑΤΖΑΡΙ, ΜΟΥΣΤΑ, ΑΛΛΑΓΗ, ΣΟΛΑΚΙ, ΟΙΧΑΛΙΑ, ΚΑΛΥΒΙΑ, ΣΙΑΜΟΥ, ΚΑΤΣΑΡΟΥ, ΛΟΥΤΡΟ, ΦΙΛΙΑ, ΣΟΥΛΙ ,ΧΕΙΡΑΔΕΣ, ΑΚΟΒΟ, ΔΥΡΡΑΧΙ ΛΕΠΤΙΝΙ, ΚΑΜΑΡΑ, ΓΙΑΝΝΑΙΟΙ, ΠΟΤΑΜΙΑ, ΕΛΛΗΝΙΤΣΑ, ΚΑΜΠΟΧΩΡΙ, ΤΟΥΡΚΟΛΕΚΑ, ΣΠΑΝΕΙΚΑ, ΠΕΤΡΙΝΑ, ΦΑΛΑΙΣΙΑ, ΒΕΛΙΓΟΣΤΗ, ΠΑΡΑΔΕΙΣΙΑ, ΔΕΡΒΕΝΙ, ΛΕΟΝΤΑΡΙ

ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΜΙΚΡΟΤΕΡΟΥΣ ΟΙΚΙΣΜΟΥΣ ΠΟΥ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΤΑ ΧΩΡΙΑ.

Ο ΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΘΟΥΝ ΙΣΤΟΡΙΚΑ , ΠΟΛΙΤΕΙΟΓΡΑΦΙΚΑ , ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΟΥ ΘΑ ΜΑΣ ΒΟΗΘΗΣΟΥΝ ΝΑ ΜΑΘΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΟΠΟ ΜΑΣ.

ΖΗΤΑΜΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΧΡΗΣΤΕΣ ΝΑ ΜΑΣ ΣΤΕΙΛΟΥΝ ΚΑΘΕ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΠΟΥ ΑΥΤΟΙ ΘΕΩΡΟΥΝ ΟΤΙ ΑΝΗΚΕΙ ΣΕ ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΟΠΩΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ, ΚΕΙΜΕΝΑ, Φ/Α ΕΓΓΡΑΦΩΝ , ΠΑΛΙΑ ΒΙΒΛΙΑ, ΜΥΘΟΥΣ ΘΡΥΛΟΥΣ Κ.Λ.Π. ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ.

ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ Ο ΑΠΟΔΗΜΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ 2ης ,3ης και 4ης ΓΕΝΙΑΣ ΠΟΥ ΨΑΧΝΟΥΝ ΝΑ ΒΡΟΥΝ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΤΟΥΣ ( ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ – ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ-ΚΕΙΜΕΝΑ –ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ) ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΠΕΡΙΟΧΗ .

ΣΚΟΠΟΣ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΕΡΔΟΣ ΜΑ Η ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΔΕΣΜΩΝ ΚΑΙ Η ΓΝΩΡΙΜΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΘΗΚΑΜΕ ,ΚΑΤΟΙΚΟΥΜΕ ,ΚΑΤΑΓΟΜΑΣΤΕ, ΑΝΑΠΟΛΟΥΜΕ, ΝΟΣΤΑΛΓΟΥΜΕ, ΔΕΝ ΕΙΔΑΜΕ ΠΟΤΕ.

This website is for everyone who can contribute on compiling historical, folklore and cultural information on the following villages and the area which includes them.kalamata,Asprohoma,Kalami,Antikalamos,Sperhogia,
Thouria,Mikromani,Amfia,Poliani,Ethea,Epia,Anthia,Aris,Ammos,
Aspropoulia,Ariochori, Alonia ,Anemomilos ,Arfara, Plati, Pidima, Christofileika, Agrilos,Velanidia,Agios Floros, Stamatinou, Vromovrisi, Agios Konstantinos, Meligala ,Skala ,Tsoukaleika , Stanyklaros , Neohori , Zevgolatio , Magoula , Diavolitsi, kentriko, Matzari,

Mousta, Allagi , Solaki, Oihalia, kalivia, Siamou ,katsarou, Loutro, Filia ,Souli, Hirades,Akovos ,Leptini, Kamara,Gianneoi ,Dirrahi, Potamia, Hellinitsa,Kampohori, Tourkoleka, Spaneika , Petrina, Falaisia, Veligosti, Leontari and all small villages.
We ask users to send us any information they consider as important referring
to these subjects: photographs, texts, documents, old documents referred to in the region, legends, myths, etc. They should have in mind that the information they are providing may be used.
This website also refers to the emigrant Hellenism and the Greek foreign second, third, fourth generation who are looking to find something from the land of their ancestors (information, photographs, texts, families) and only for that region.
Our goal is not the profit but the acquaintance with the area were born, grew up, imagine, dream, reminisce and live.

 ~*** ΑΓΙΟΣ ΦΛΩΡΟΣ  arfaron  messinias. :

Ο 'Aγιος Φλώρος είναι ένα χωριό 294 κατοίκων με πανέμορφη βλάστηση, 20 χλμ. βορειοδυτικά της Καλαμάτας και μόνο 3 χλμ βορειοδυτικά του Αρφαρά, χτισμένο στις όχθες του ποταμού Παμίσου. Είναι πεδινή περιοχή με έκταση 820 στρεμμάτων. Οι κάτοικοι του χωριού είναι 294. Λίγα χωριά στη Μεσσηνία είναι τόσο γνωστά όσο ο 'Aγιος Φλώρος. Το πρώτο μεγάλο χωριό στο κατέβασμα για Μεσσηνία πέρασμα - σταθμός. Εκεί οι πηγές του Παμίσου, εκεί το ιστορικό πλατάνι του. Ένα χωριό που σχεδόν αγνοούμε το εσωτερικό του.-

ΜΕΝΟΥΜΕ  ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΜΑΘΑΙΝΟΥΜΕ ΚΑΙ  ΖΟΥΜΕ  ΕΛΛΑΔΑ :

ΚΟΡΩΝΗ Ν. ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ 

~** Ο ΑΓΙΟΣ  ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΣ – ΑΗ ΣΤΡΑΤΗΣ νησί του αιγαίου

Καλώς ορίσατε στον Άγιο Ευστράτιο, ένα μικρό ηφαιστειογενές νησί καταμεσής του Αιγαίου Πελάγους, μεταξύ Λήμνου και Λέσβου. Το νησί του Αη-Στράτη, το νοτιότερο νησί των Θρακικών Σποράδων, οφείλει το όνομά του στον όσιο Ευστράτιο, που σύμφωνα με τη βιογραφία του μόνασε κατά την τελευταία περίοδο της ζωής του και απεβίωσε στο νησί (κατά τη διάρκεια του 9ου αι.). Χαρακτηρίζεται από μοναδική φυσική ομορφιά και έχει ενταχθεί ως ‘Τόπος Κοινοτικής Σημασίας’ στο ελληνικό δίκτυο ‘ (Natura) 2000’. Εκπληκτικές παραλίες εξασφαλίζουν μαγευτικά ηλιοβασιλέματα. Λόφοι και ρεματιές γεμάτοι βελανιδιές, φτάνουν ως την ακτή.

Γενικές Πληροφορίες: Ο Άγιος Ευστράτιος ή Άη Στράτης, όπως αποκαλούν οι ντόπιοι το νησί τους, έχει έκταση 45 τ.χλμ. Το έδαφός του είναι ηφαιστειογενές με λίγο πράσινο αλλά με πλούσιο υπέδαφος.
Η ψηλότερη κορυφή του είναι το "Σημάδι" (298 μ.). Γύρω του υπάρχουν αρκετά μικρονήσια και βραχονησίδες. Ανήκει στη επαρχία Λήμνου, από την οποία απέχει 20 ν.μ και μαζί με αυτήν και τη Λέσβο συγκροτούν το νομό Λέσβου. Ολόκληρο το νησί περιλαμβάνεται στον κατάλογο του "Natura 2000", καθώς κρίνεται υψηλό, το επίπεδο διατήρησης των οικοσυστημάτων του.
Ο μοναδικός οικισμός του νησιού, έδρα της ομώνυμης κοινότητας βρίσκεται στη βορειοδυτική ακτή του, όπου και το γραφικό λιμανάκι του. Σήμερα στο νησί ζουν 250 μόνιμοι κάτοικοι. Ασχολούνται κυρίως με την αλιεία αλλά και με την κτηνοτροφία, τη γεωργία και τον τουρισμό.
Ιστορία: Σύμφωνα με τα ευρήματα το νησί κατοικείται από τη Μυκηναϊκή Εποχή. Οι ανασκαφές έφεραν στο φως ερείπια της αρχαίας πόλης Νέαι. Στα χρόνια της Εικονομαχίας, ο Όσιος Ευστράτιος ο θαυματουργός, διωκόμενος αποβιβάστηκε στο νησί , διακόπτοντας το ταξίδι προς τον τόπο εξορίας του. Εδώ μόνασε και εδώ απεβίωσε τον 9ο μ.Χ. αιώνα. Βρήκε καταφύγιο σε μια σπηλιά που και σήμερα ονομάζεται "Άη Στρατιού". Το 1021 ο Βασίλειος ο Βουλγαροκτόνος παραχώρησε το νησί στη Μονή της Μεγίστης Λαύρας και χρησιμοποιήθηκε ως "Φροντιστήριον αγένειων μοναχών". Άραβες και Τούρκοι πειρατές συχνά εύρισκαν καταφύγιο εκεί και οι λιγοστοί κάτοικοί του κρύβονταν στη σπηλιά που και σήμερα ονομάζεται "Καταφύγι".
Ο σεισμός του 1968: Το 1968 ένας ισχυρός σεισμός έπληξε το νησί. Θύματα 24 νεκροί και 100 τραυματίες. Ο παλιός οικισμός σχεδόν καταστράφηκε και έδωσε τη θέση του σ' ένα νέο, που κτίστηκε στο μέρος που οι κάτοικοι είχαν πριν τα περιβόλια τους. Ο παλιός οικισμός είχε 500 περίπου σπίτια, λιθόχτιστα με χαγιάτια που στηρίζονταν σε ξύλινα υποστυλώματα, αλλά και πολλά νεοκλασικά χαρακτηριστικά δείγματα της αρχιτεκτονικής του βορειοανατολικού Αιγαίου. Ανάμεσά τους ξεχωρίζει η Μαράσλειος Σχολή, που φτιάχτηκε με τις εισφορές ξενιτεμένων Αγιοστρατιτών και λειτούργησε ως δημοτικό σχολείο την περίοδο 1912 -1968 . Σήμερα αναπαλαιώνεται για να στεγάσει το "Μουσείο Δημοκρατίας".
Τόπος εξορίας: Ο Άγιος Ευστράτιος ήταν γνωστός για 4 δεκαετίες γνωστός ως τόπος εξορίας. Το 1928 έφθασαν οι πρώτοι κρατούμενοι, διωκόμενοι για πολιτικά αλλά και ποινικά αδικήματα. Την περίοδο 1936 -1948 οι εξόριστοι έφτασαν τους 300 και ήταν όλοι πολιτικοί κρατούμενοι. Την περίοδο 1948 - 1963 οι εξόριστοι μαζί με τους φρουρούς - χωροφύλακές τους ξεπέρασαν τους 4.000 και διαβιούσαν ξεχωριστά από τους ντόπιους σε καλύβες και σε σκηνές. Ανάμεσά τους οι Βάρναλης, Ρίτσος, Καρούζος, Κατράκης, Πατρίκιος, Λειβαδίτης. Μάλιστα ο Μάνος Κατράκης ανέβασε και μια θεατρική παράσταση: Τους "Πέρσες" του Αισχύλου.
Μετακινήσεις στο νησί: Το οδικό δίκτυο του νησιού αποτελείται από έναν ασφαλτοστρωμένο δρόμο (μήκους 3 χλμ. που συνδέει τον οικισμό με το ύψωμα του Προφήτη Ηλία και ένα δίκτυο βατών χωματόδρομων που επιτρέπουν την πρόσβαση σε ολόκληρο σχεδόν το νησί. Ο δρόμος για πρόσβαση στο νότιο τμήμα του νησιού έχει συνολικό μήκος 10 χλμ. και φτάνει μέχρι το ακρωτήριο Τρυπητή, όπου βρίσκεται και το μνημείο του πιλότου της Πολεμικής Αεροπορίας Νικολάου Σιαλμά. Κατά μήκος του υπάρχουν σημασμένες διασταυρώσεις που οδηγούν στις δυτικές παραλίες του νησιού. Ένα δεύτερο δίκτυο χωματόδρομων προσφέρει πρόσβαση στο βόρειο και ανατολικό τμήμα του νησιού.
Τουριστικές υποδομές: Τα τελευταία χρόνια με την ανάπτυξη του τουρισμού ο Άγιος Ευστράτιος αποκτά συνεχώς φίλους, που εκφράζονται με τα καλύτερα λόγια για τις ομορφιές του. Οι παρθένες παραλίες του, τα φρέσκα ψάρια του και το εξαιρετικής ποιότητας τυρί του προσελκύουν πολλούς επισκέπτες κάθε καλοκαίρι. Στο νησί υπάρχουν μικρές πανσιόν κι ενοικιαζόμενα, ταβέρνες και καφέ-μπαρ, που δίνουν τη δυνατότητα στους παραθεριστές να απολαύσουν τη φιλοξενία των κατοίκων και την ηρεμία του τόπου. Στο νησί λειτουργεί βενζινάδικο και γραφείο για ενοικιαζόμενα μοτοποδήλατα και αυτοκίνητα. Διαθέτει επίσης ελικοδρόμιο, ενώ στο λιμάνι του μπορεί να φιλοξενηθεί ικανός αριθμό σκαφών αναψυχής.
Για κολύμπι προσφέρονται οι πανέμορφες παραλίες του νησιού, Άγιος Αντώνιος, Άγιος Δημήτριος, Φτυλιό, Λιδαριό, Παναγιά και Καλάμι. Η παραλία του οικισμού διαθέτει ομπρέλες, ντουζιέρες και καμπίνες.
Μια πολύ όμορφη εμπειρία είναι ο γύρος του νησιού με καΐκι στις θαλασσινές σπηλιές, σε πολλές από τις οποίες βρίσκουν καταφύγιο μεσογειακές φώκιες, καθώς η περιοχή αποτελεί συνέχεια του θαλασσίου πάρκου των Β. Σποράδων.
Για όσους ασχολούνται με το υποβρύχιο ψάρεμα καλοί ψαρότοποι υπάρχουν γύρω από τις βραχονησίδες Δώδεκα Απόστολοι, Δασκαλιό και Βέλια.
Ακτοπλοϊκή σύνδεση: Το νησί συνδέεται ακτοπλοϊκά με τη Λήμνο, όλες τις εργάσιμες ημέρες, με το Ε/Ο ΑΙΟΛΙΣ (αναχώρηση στις 06.30 από Άγιο Ευστράτιο και επιστροφή στις 15.00 από Μύρινα). Επίσης με την Καβάλα, τη Λέσβο και το Λαύριο. Επειδή τα δρομολόγια αναθεωρούνται συχνά καλό είναι ο επισκέπτης να φροντίσει να ενημερωθεί από τα πρακτορεία ή τα κατά τόπους λιμεναρχεία.

~** ΑΘΗΝΑ  = 

Η Αθήνα πήρε το όνομά της, σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία από τον ανταγωνισμό που είχε η θεά Αθηνά με τον Ποσειδώνα για το ποιος θα γίνει προστάτης της πόλης. Ο μύθος λέει ότι ο Ποσειδώνας έδωσε μια πηγή με θαλασσινό νερό χτυπώντας τον βράχο με την τρίαινα του, ενώ η Αθηνά προσέφερε ένα δέντρο ελιάς, όταν αυτή άγγιξε το έδαφος του ιερού βράχου της Ακρόπολης με το δόρυ της. Ο λαός της Αθήνας και ο Κέκροπας ο πρώτος βασιλιάς της, επέλεξαν την Αθηνά ως προστάτη τους και έτσι η πόλη πήρε το όνομα της θεάς της σοφίας. Ο πρώτος οικισμός της Αθήνας το 3000 π.Χ. βρισκόταν στο βράχο της Ακρόπολης. Η Αθήνα έζησε τις πιο ένδοξες στιγμές της κατά τη διάρκεια του 5ου αιώνα π.Χ., κατά την εποχή του Περικλή. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, Χρυσός Αιώνας, χτίστηκε ο Παρθενώνας . Τέχνες, Φιλοσοφία, Δράμα, αναπτύχθηκαν στο υψηλότερο σημείο τους. Η Αθήνα συνέχισε να αποτελεί κέντρο πολιτισμού και πνευματικής σημασίας, ακόμη και κατά τους ρωμαϊκούς χρόνους. Στα ταξίδια του στην Ελλάδα ο Απόστολος Παύλος μίλησε στους Αθηναίους από τον βράχο του Αρείου Πάγου το 44 μ.Χ.. Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Ρωμαίου αυτοκράτορα Αδριανού, η Αθήνα έγινε η αγαπημένη του πόλη. Ο Αδριανός κατασκεύασε και διακόσμησε την Αθήνα με υπέροχα μνημεία όπως η Βιβλιοθήκη του Αδριανού. Με την πτώση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας μειώθηκε επίσης και η σημασία της Αθήνας. Κατά τη διάρκεια των βυζαντινών χρόνων η Αθήνα ήταν μια επαρχιακή πόλη της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Αλλά ακόμη και κατά τη διάρκεια αυτής της εποχής πολλές βυζαντινές εκκλησίες οικοδομήθηκαν στην Αθήνα. Μετά την Ελληνική Επανάσταση η Αθήνα έγινε η πρωτεύουσα της Ελλάδας το 1833. Στο πλαίσιο της βασιλείας του πρώτου βασιλιά της Ελλάδας, Όθωνα, η πόλη επεκτάθηκε προς τα βόρεια και πολλά κτίρια κατασκευάστηκαν από γερμανούς και έλληνες Αρχιτέκτονες. Το 2008 συμπλήρωσε 178 χρόνια ως πρωτεύουσα του νεότερου ελληνικού κράτους, παρουσιάζοντας μια εικόνα μεγαλούπολης, παρόμοιας με αυτήν άλλων μεγαλουπόλεων, των υπολοίπων χωρών, έχοντας, φυσικά τις ιδιαιτερότητές της, τα καλά και τα άσχημά της στοιχεία. –

~**  ΒΕΡΟΙΑ  :

Η Βέροια είναι πόλη της Κεντρικής Μακεδονίας και πρωτεύουσα του νομού Ημαθίας. Είναι κτισμένη στους πρόποδες του Βερμίου. Είναι γνωστή για την παραδοσιακή αρχιτεκτονική στις παλαιές γειτονιές της και τις πολυάριθμες βυζαντινές και μεταβυζαντινές εκκλησίες της. Χαρακτηριστικά είναι τα δείγματα της βεροιώτικης αρχιτεκτονικής στους παραδοσιακούς οικισμούς Μπαρμπούτα και Κυριώτισσα (Παλαιά Βέροια). Εντυπωσιακής άποψης και αρχιτεκτονικής είναι επίσης το Δημαρχείο της Βέροιας. Χτισμένο περίπου το 1905, λειτουργούσε για πολλά χρόνια σαν γυμνάσιο αρρένων μέχρι το 1996, όπου έκτοτε στεγάζει το Δημαρχείο της πόλης. Κάτι που σίγουρα δεν θα περάσει απαρατήρητο είναι το Δικαστικό Μέγαρο στην Πλατεία Ρακτιβάν ή πλέον στην ενιαία πλατεία Ωρολογίου. Άριστη αρχιτεκτονική και όψη Εβραϊκού Παλατιού. Έξω από το μεγάρ ο βρίσκεται η προτομή του μεγάλου Βεροιώτη εβραίου πολιτικού Κωνσταντίνου Δ. Ρακτιβάν (1865-1935). Το νεόκτιστο Συνεδριακό κέντρο της Βέροιας συνδυάζει μοντέρνα αρχιτεκτονική και πρωτοποριακή όψη. Το μεγάλο ανοικτό θέατρο "Μελίνα Μερκούρη" τοποθετείται στο Άλσος Παπάγου.-

Ένα  τραγούδι  για την Βέροια :  http://youtu.be/hq14-NVJeck  ,
~Η Βέροια είναι πόλη της Κεντρικής Μακεδονίας και πρωτεύουσα της περιφερειακής ενότητας Ημαθίας. Είναι κτισμένη στους πρόποδες του Βερμίου. Βάσει της απογραφής του 2001, είχε πληθυσμό 42.794 κατοίκους, ενώ ο νέος Καλλικρατικός Δήμος έχει πληθυσμό 65.530. Η απόστασή της από την Αθήνα είναι 520 χλμ. και από τη Θεσσαλονίκη 76 χλμ.
Η ευρύτερη περιοχή της Βέροιας και του Νομού είναι πολύ γόνιμη και υπάρχουν άφθονες πηγές. Χαρακτηριστικό είναι πως μέσα στην πόλη μπορεί κανείς να βρει πάνω από 100 τρεχούμενες βρύσες. Άλλο χαρακτηριστικό της Βέροιας είναι η πληθώρα των βυζαντινών εκκλησιών, που βρίσκονται διάσπαρτες στην πόλη και της έχουν δώσει τον χαρακτηρισμό "η μικρή Ιερουσαλήμ".
Αυτό που θα προσέξει ένας επισκέπτης στη Βέροια είναι το πόσο προσεγμένη πόλη είναι. Η όψη της είναι γραφική και γοητευτική, συνδυάζοντας παλιά αρχοντικά και δρόμους με καλντερίμια, με σύγχρονα κτίρια και δρόμους. Η αγορά της Βέροιας έχει πεζοδρομηθεί, πολλά αρχοντικά και βυζαντινές εκκλησίες έχουν αναπαλαιωθεί και φωταγωγηθεί, δίνοντας μια μαγευτική όψη στην πόλη. Χαρακτηριστικό της Βέροιας το περίφημο παραδοσιακό γλυκό έδεσμα ραβανί!
Σε μικρή απόσταση από τη Βέροια βρίσκεται η Βεργίνα, κτισμένη γεωγραφικά στη θέση των αρχαίων Αιγών, στην οποία έκανε ανασκαφές ο εξαίρετος αρχαιολόγος Μανώλης Ανδρόνικος, όπου και ανακάλυψε τον αρχαίο τάφο του Βασιλιά Φιλίππου Β'. Ενδιαφέρον παρουσιάζει το σύγχρονο υπόγειο μουσείο της Βεργίνας με τους Βασιλικούς τάφους και εκθέματα από ολόκληρη την ιστορία της Μακεδονίας. -

~**  ΑΝΤΙΠΑΡΟΣ  :

Η Αντίπαρος είναι ένα κατάλευκο σύνολο λουσμένο από έντονες πινελιές, στο καταγάλανο Αιγαίο. Είναι τόπος ιστορικός με παγκόσμιο ενδιαφέρον. Μνημεία και σύμβολα μας μιλούν για τις μορφές που έζησαν πάνω στο νησί, δημιουργοί του μοναδικού Κυκλαδίτικου Πολιτισμού, δημιουργοί της ιστορίας μας. Στο κέντρο του νησιού δεσπόζει ένα από τα ωραιότερα και αρχαιότερα σπήλαια του κόσμου.-

~ Η Αντίπαρος είναι ένας μικρός κυκλαδίτικος παράδεισος στα νοτιοδυτικά της Πάρου. Το γαλήνιο αιγαιοπελαγίτικο τοπίο με τα διάσπαρτα ξωκλήσια, το διάσημο σπήλαιο και το Ενετικό κάστρο, προσφέρεται για περιηγήσεις. Ενώ η ποικιλομορφία των ακτών, όπου χρυσαφένιες αμμουδιές διαδέχονται μικροί απόμεροι όρμοι με γαλαζοπράσινα νερά, χαρίζει μοναδικές εικόνες στον επισκέπτη.

~ Η Αντίπαρος είναι ένα κατάλευκο σύνολο λουσμένο από έντονες πινελιές, στο καταγάλανο Αιγαίο. Είναι τόπος ιστορικός με παγκόσμιο ενδιαφέρον. Μνημεία και σύμβολα μας μιλούν για τις μορφές που έζησαν πάνω στο νησί, δημιουργοί του μοναδικού Κυκλαδίτικου Πολιτισμού, δημιουργοί της ιστορίας μας.

Στο κέντρο του νησιού δεσπόζει ένα από τα ωραιότερα και αρχαιότερα σπήλαια του κόσμου. Το νησί γίνεται παγκοσμίως γνωστό από τον 17ο ως το 19ο αιώνα από τους ξένους περιηγητές που επισκέπτονται την Αντίπαρο και δημοσιεύουν τις εντυπώσεις τους και τα χαρακτικά τους για το σπήλαιο και τις αρχαιολογικές περιοχές.
Σήμερα το νησί μας επισκέπτονται χιλιάδες τουρίστες, για να θαυμάσουν το σπάνιο αυτό κόσμημα του νησιού και τις αρχαιολογικές περιοχές, την καταπληκτική θέα που βρίσκεται σκόρπια σε κάθε γωνιά του νησιού μας, τις όμορφες καθαρές παραλίες, τα γραφικά πλακόστρωτα δρομάκια, το όμορφο παραδοσιακό φαγητό, το φρέσκο ψάρι, το ψητό χταποδάκι, το ντόπιο κρέας, τα υπέροχα κρασιά και την τσικουδιά της Αντιπάρου.
Για τους λάτρεις της νυχτερινής ζωής υπάρχουν bar & disco για να επιλέξουν. Αλλά πάνω απ' όλα υπάρχει η ζεστασιά, η καλοσύνη και η φιλοξενία των κατοίκων που εγγυώνται η διαμονή σας να μείνει αξέχαστη.
Η πρόσβαση από την Πάρο είναι εύκολη, 30 λεπτά με το καραβάκι από την Παροικιά και 6 λεπτά με το ferry - boat από την Πούντα.-

 ~** ΕΔΕΣΣΑ  :

Μια Φύση μαγευτική, όλο νερά και πράσινο. O κάμπος γεμάτος καρπούς και τα βουνά κατάφυτα. Λίγο πιο πάνω, στα αριστερά σας, ο λευκός γίγαντας, το Kαϊμακτσαλάν και στα δεξιά το υπέροχο Πάικο. Ενδιάμεσα όμορφα άγνωστα χωριά.
Ο Nομός Πέλλας είναι παραμεθόριος, ημιορεινός με 140.000 κατοίκους που η κύρια ενασχόλησή τους είναι κυρίως η γεωργία και η κτηνοτροφία σε πρωτογενή και δευτερογενή τομέα. O τουρισμός είναι μια «ανακάλυψη» σχετικά πρόσφατη (1995) με τη δημιουργία Xιονοδρομικού Kέντρου στο Kαϊμάκτσαλαν. Τα τέσσερα γνωστά μέρη του νομού είναι η ΄Εδεσσα, η πρωτεύουσα, τα Λουτρά του Πόζαρ, το Χιονοδρομικό κέντρο του Kαϊμακτσαλάν και ο Παλαιός ΄Αγιος Αθανάσιος.-

~** ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ  :

Η Θεσσαλονίκη είναι μία πόλη με πλούσιο παρελθόν και ταυτόχρονα από τις λίγες με σταθερή φυσιογνωμία από την ίδρυσή της. Ενδιαφέρουσα και γοητευτική κάθε βόλτα σ αυτή την πόλη. Το έμβλημα της, ο Λευκός Πύργος σήμερα λειτουργεί ως Μουσείο Βυζαντινής Ιστορίας και Τέχνης. Ο τουριστικός μας περίπατος αρχίζει με επίσκεψη στο Αρχαιολογικό Μουσείο, όπου εκτίθενται ευρήματα κυρίως από περιοχές της κεντρικής Μακεδονίας και της Χαλκιδικής. Η περιήγησή μας συνεχίζεται στην Άνω Πόλη. Ευτυχώς διασώζονται ακόμα μερικές γραφικές γειτονιές με σπίτια του περασμένου αιώνα που συνδυάζουν τη μακεδονίτικη και νεοκλασική αρχιτεκτονική. Το Φθινόπωρο είναι μια ατέλειωτη γιορτή για τη Θεσσαλονίκη. Ο πολιούχος Άγιος Δημήτριος έχει την τιμητική του, η παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου είναι θεσμός, τα «Δημήτρια» γίνονται κάθε χρόνο και καλύτερα, το Μέγαρο Μουσικής κάνει καλλιτεχνικές "κόντρες" με την Αθήνα.-

~ Η Θεσσαλονίκη, είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Ελλάδας. Αποτελεί έδρα της Περιφερειακής Ενότητας Θεσσαλονίκης και της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας. Από την ίδρυσή της από τον Κάσσανδρο ως μια ακμάζουσα ελληνιστική πόλη μέχρι την οθωμανική κυριαρχία αξιοποιεί την στρατηγική της θέση και αναπτύσσεται σε μια πολυπολιτισμική πόλη. Από το 1912, με τη λήξη των Βαλκανικών Πολέμων και την ενσωμάτωση της περιοχής στο σύγχρονο Ελληνικό Κράτος, η Θεσσαλονίκη αποτελεί τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Ελλάδας. Ο πληθυσμός του πολεοδομικού συγκροτήματος υπολογίζεται σήμερα στους 790.824 κατοίκους (2011).
Η ίδρυσή της πόλης στην ελληνιστική εποχή συμπίπτει με μια κρίσιμη φάση στην ιστορία του Μακεδονικού Βασιλείου, που ξεκινά από τον πρόωρο θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου και με την διεκδίκηση του θρόνου του Μακεδόνα βασιλιά από τους επιγόνους του. Ο στρατηγός Κάσσανδρος για να μπορέσει να διεκδικήσει το θρόνο της Μακεδονίας, παντρεύτηκε την ετεροθαλή αδελφή του Μεγάλου Αλεξάνδρου, την Θεσσαλονίκη, προς τιμήν της οποίας ίδρυσε την πόλη συνενώνοντας 26 πολίχνες, που βρίσκονταν γύρω από το Θερμαϊκό κόλπο.
Τον 2ο π.Χ. αιώνα η πόλη κατακτήθηκε από τους Ρωμαίους, όπως και ο υπόλοιπος ελλαδικός χώρος και αποτέλεσε έδρα του ρωμαϊκού θέματος της Μακεδονίας. Η στρατηγική θέση της πόλης διαφαίνεται από την πρόθεση της μεταφορά της πρωτεύουσας της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας από τον Μεγάλο Κωνσταντίνο προς τα ανατολικά, καθώς υπήρξε μια από τις υποψήφιες πόλεις οι οποίες είχαν προταθεί ως αντικαταστάτριες της Ρώμης, για να επιλεγεί τελικά το Βυζάντιο. Παρά την μη επιλογή της ως πρωτεύουσα, αποκτά τον τίτλο της Συμβασιλεύουσας πόλης και κατά την Βυζαντινή Περίοδο.
Μετά την οθωμανική κατάκτησή της από τους Οθωμανούς το 1432, παραμένει στην Οθωμανική αυτοκρατορία για περίπου πέντε αιώνες. Με την εκδίωξη των Εβραίων από την Ιβηρική Χερσόνησο, και τη Βόρεια Ευρώπη, η Θεσσαλονίκη αποκτά την δική της εβραϊκή κοινότητα. Η εγκατάσταση αυτή των Εβραίων στη Θεσσαλονίκη, ανέδειξε την πόλη ως τη σημαντικότερη παγκόσμια εβραϊκή μητρόπολη μέχρι τουλάχιστον τις αρχές του 20ού αιώνα. Ιδιαίτερα από τα μέσα του 19ου αιώνα, η πόλη υπήρξε το πλέον κοσμοπολίτικο αστικοποιούμενο κέντρο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και ο σημαντικότερος πόλος πολιτικών κινήσεων και κινημάτων που συνάντησε στην μακρόχρονη ιστορία της.
Με την ένταξή της στον κορμό του Ελληνικού Κράτους το 1912, ο πληθυσμός της πόλης παρουσιάζει σημαντικές μεταβολές με την μετακίνηση του μουσουλμανικού πληθυσμού και την αντικατάστασή του από προσφυγικούς πληθυσμούς της Μικράς Ασίας και της Ανατολικής Θράκης. Οι πληθυσμιακές μεταβολές συνέτειναν στην αλλαγή της πληθυσμιακής κατάστασης της πόλης με την ενίσχυση του ελληνικού στοιχείου. Η πολεοδομική και αρχιτεκτονικής της αναδιοργάνωση επιταχύνθηκε από τη Μεγάλη Πυρκαγιά του 1917 και τις προσπάθειες της νέας ελληνικής διοίκησης για προσθέσει αρχαιοελληνικά και ευρωπαϊκά στοιχεία στο αρχιτεκτονικό ύφος της πόλης, που οδήγησε στην καταστροφή αρκετών οθωμανικών λατρευτικών και λειτουργικών κτηρίων. Οι σημαντικότερες πληθυσμιακές μεταβολές παρατηρούνται με το ολοκαύτωμα της ακμαίας εβραϊκής κοινότητας από τα ναζιστικά στρατεύματα την περίοδο της τριπλής κατοχής κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, με την εγκατάσταση του μικρασιατικού και θρακιώτικου προσφυγικού πληθυσμού έπειτα από την Μικρασιατική Καταστροφή το 1922 και με την εσωτερική μετανάστευση που παρατηρείται κατά την δεκαετία του '50 και μεταγενέστερα προς τα μεγάλα αστικά κέντρα.

~** ΙΟΣ  :

Η Ίος είναι ένα πανέμορφο νησί των Κυκλάδων, πολύ γνωστός τουριστικός προορισμός στην Ελλάδα. Το νησί είναι λοφώδες με γκρεμούς που φτάνουν ως τη θάλασσα στις περισσότερες πλευρές του. Προσφέρει εντυπωσιακή θέα σε πολλά νησιά του Αιγαίου και τα εκπληκτικά τοπία του το κάνουν την τέλεια επιλογή για όσους θέλουν να κάνουν περιπατητικές διακοπές. Πανέμορφες παραλίες με χρυσή άμμο βρίσκονται σε κοντινή απόσταση, για όσους θέλουν να χαλαρώσουν και να κάνουν ηλιοθεραπεία. Η Ίος βρίσκεται μεταξύ Σαντορίνης και Νάξου και τα τακτικά δρομολόγια σας δίνουν την επιλογή να κάνετε μια ημερήσια εκδρομή σ' αυτά τα νησιά. Πέρα από τις φυσικές ομορφιές της, το νησί της Ίου είναι κυρίως γνωστό για τη νυχτερινή ζωή και την ατέλειωτη διασκέδαση που προσφέρει στους επισκέπτες του. Η Ίος είναι ένα χαρακτηριστικό party island!! Το κύριο χωριό της Ίου είναι ένα εντυπωσιακό λιμάνι. Εδώ μπορείτε να βρείτε την παραλία του χωριού και μια πολύ όμορφη μαρίνα.-

~**  ΚΑΛΑΜΑΤΑ  - Ν. Μεσσηνίας :
 Παραλία Καλαμάτας
Η Καλαμάτα, παλαιότερα Καλάμαι, είναι πόλη της νοτιοδυτικής Πελοποννήσου, πρωτεύουσα του νομού Μεσσηνίας και λιμάνι της νότιας ηπειρωτικής Ελλάδας. Ο δήμος Καλαμάτας έχει πληθυσμό 70.130 κατοίκους, σύμφωνα με την απογραφή του 2011. Η πόλη είναι κτισμένη στους πρόποδες του όρους Καλάθι (παρυφή του Ταϋγέτου), στην καρδιά του Μεσσηνιακού κόλπου. Απέχει 223 χιλιόμετρα από την Αθήνα, 215 από την Πάτρα και 715 από τη Θεσσαλονίκη. Έχει εύκρατο μεσογειακό κλίμα με ζεστό χειμώνα και ήπια καλοκαίρια. Καθημερινά στο ευρύτερο αστικό κέντρο της Καλαμάτας έρχονται και εργάζονται πάνω από 100.000 άνθρωποι από τις διπλανές πόλεις Μεσσήνη, Θουρία, Μελιγαλά, Άρι κ.α.

~** ΚΑΛΥΜΝΟΣ :

Η Κάλυμνος κατοικείται από την προ-Μινωϊκή εποχή και γι’ αυτό άλλωστε έχει πλήθος ιστορικών χώρων και μνημείων που αξίζει να επισκεφθείτε. Τα σπήλαια Δασκαλιό, Αγίας Βαρβάρας, Στημενίων, ο Παλαιοχριστιανικός οικισμός της Ρίνας, ο Οικισμός του Κάστελλα, η Παλαιοχριστιανική νεκρόπολη, το Πέρα Κάστρο, το Κάστρο Χώρας, το Ιερό Δηλίου Απόλλωνα (Χριστός της Ιερουσαλήμ) είναι μερικά από αυτά. Η Κάλυμνος έχει όμορφους οικισμούς, όπως : Η Πόθια, το λιμάνι του νησιού και η πρωτεύουσα της Καλύμνου, χτισμένη στις αρχές του 1850 όταν πλέον είχαν σταματήσει οι πειρατικές επιδρομές και οι κάτοικοι επέστρεφαν στις παραθαλάσσιες περιοχές από την Χώρα που ήταν και η πρώτη πρωτεύουσα της Καλύμνου. Εξαιρετικά γραφική, χτισμένη αμφιθεατρικά, πυκνοδομημένη, με τα σπίτια χτισμένα το ένα δίπλα στο άλλο και όλα στραμμένα προς τη θάλασσα, διατηρώντας τον τοπικό νησιώτικο της χαρακτήρα. Στην δυτική πλευρά του λιμανιού δεσπόζει το μοναστήρι του Αγίου Σάββα όπου η θέα του είναι μαγευτική. Στην Πόθια μπορείτε να επισκεφθείτε: Το Αρχαιολογικό Μουσείο Καλύμνου, το Ναυτικό Μουσείο Καλύμνου και το Αρχοντικό Βουβάλη. Το Χωριό ή Χώρα υπήρξε για πολλούς αιώνες η πρωτεύουσα του νησιού. Βρίσκεται χτισμένη στη μέση κοιλάδας, μακριά από τη θάλασσα λόγω των πειρατών. Είναι το μέρος όπου οι παραδόσεις του νησιού διατηρούνται ζωντανές. Πάνω στο λόφο στη δεξιά πλευρά του χωριού, βρίσκεται το Πέρα Κάστρο ή κάστρο της Χρυσοχεριάς που κτίστηκε τα χρόνια του Βυζαντίου και κατοικούνταν μέχρι και τον 18ο αιώνα.-

~**  ΚΑΡΠΑΘΟΣ  :

Πηγαίνοντας διακοπές στην Κάρπαθο είναι σαν να κάνετε ένα "ταξίδι στον χρόνο". Η Κάρπαθος, μεγαλόπρεπη και ορεινή, βρίσκεται στο Καρπάθιο πέλαγος μεταξύ Κρήτης και Ρόδου. Είναι ένα νησί με πολύ έντονες παραδόσεις τις οποίες οι κάτοικοι διατηρούν - γι' αυτό είναι ίσως από τα ελάχιστα πλέον νησιά όπου θα αισθανθείτε την φιλοξενία τής Ελλάδας όπως ήταν πριν από 50 χρόνια! Αν και η πόλη της Καρπάθου είναι πολυσύχναστη, με πάρα πολλά καφενεία, ζαχαροπλαστεία και εστιατόρια, το νησί δεν έχει ακόμα παραδοθεί στον μαζικό τουρισμό και έτσι μπορείτε να ανακαλύψετε μικρές ερημικές παραλίες όπου θα είστε πραγματικά μόνοι σας. ΜΗΝ ΞΕΧΑΣΕΤΕ να επισκεφθείτε το χωριό 'Όλυμπος", όπου οι γυναίκες κυκλοφορούν μέχρι και σήμερα φορώντας τις τοπικές παραδοσιακές φορεσιές τους.
Το νότιο τμήμα της έχει πεδιάδες και κάμπους ενώ η κεντρική και βόρεια Κάρπαθος είναι ορεινή. Η Κάρπαθος είναι το ιδανικό νησί για ήσυχες διακοπές. Η Κάρπαθος ή Πηγάδια είναι η πρωτεύουσα καθώς και το κύριο λιμάνι του νησιού. Το αρχαίο της όνομα ήταν Ποτίδαιο ή Ποσείδειο. Η πόλη είναι χτισμένη στην άκρη του όρμου Βρόντης μίας αμμουδερής παραλίας 4 χμ. όπου μπορεί κανείς να κολυμπήσει ή να κάνει θαλάσσια σπορ. Στην παραλία υπάρχουν τα απομεινάρια του πρωτο-Χριστιανικού ναού της Αγ. Φωτεινής.-

~** ΚΩΣ   :

Η Κως χαρακτηρίζεται για τη ζωντανή ιστορία της μέσα από την Αρχιτεκτονική της που καλύπτει με μνημεία και κτίρια όλες τις ιστορικές περιόδους, από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα.
Ασκληπιείο, Αρχαία Αγορά, Λουτρά, Ωδείο, Θέατρο, Casa Romana, Αρχαίοι Ναοί, Βυζαντινά κάστρα και εκκλησίες, Μεσαιωνικά κάστρα και κτίρια, Παραδοσιακά οικιστικά σύνολα. Όμως η Αρχιτεκτονική επί Ιταλοκρατίας των αρχών του 20ου αιώνα, έχει σφραγίσει την σύγχρονη εικόνα της πόλης και του νησιού.-

~** ΛΕΙΨΟΙ  :

Το νησί Λειψοί είναι ένα πολύ μικρό νησάκι με λευκά ασβεστωμένα σπίτια και διάσπαρτα εκκλησάκια. Είναι ένα πολύ όμορφο και αυθεντικό νησί όπου κατά την διάρκεια της ημέρας μπορείτε να απολαύσετε το θέαμα των ψαράδων που πιάνουν τα χταπόδια τα οποία θα καταναλώσετε το ίδιο κιόλας βράδυ στα ταβερνάκια του νησιού! Προσφέρεται για ήσυχες διακοπές με άφθονο κολύμπι και περπάτημα.-
~  ΛΕΙΨΟΙ - ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΑΟι Λειψοι βρίσκονται στα Δωδεκανησα 11 μίλια ανατολικά της Πάτμου. Δίνει το όνομα του σ' ένα σύνολο νησιών που αποτελείται από είκοσι τέσσερις βραχονησίδες και έξι βράχους, με σημαντικότερες την Αρεφούσα, τα Ασπρονήσια, το Μακρονήσι, το Καπαρονήσι, το Πιάτο, το Ψωμό, το Πιλάβι, του Σταυρή, τη Λύρα και την Κουλούρα.
~ Η ονομασία του είναι αρχαιότατη και υπό τη μορφή «Λεψία » απαντάται σε επιγραφές προχριστιανικών χρόνων. Από τα αρχαιολογικά ευρήματα και τις άλλες πηγές συμπεραίνουμε ότι οι Λειψοί κατοικήθηκαν αρχικά από Δωριείς και μετά τους Ίωνες της Μιλήτου. Στα βυζαντινά χρόνια οι Λειψοί ανήκουν στο Θέμα των Κιβυραιωτών. Ο αυτοκράτορας Αλέξιος Α΄ ο Κομνηνός με χρυσόβουλλό του δωρίζει την Πάτμο και τους Λειψούς στον όσιο Χριστόδουλο (τέλη 11 ου ή αρχές 12 ου αιώνα). Στα χρόνια που ακολουθούν οι Λειψοί περιέρχονται στους Φράγκους, στους Ιππότες της Ρόδου, στους Τούρκους και στους Ιταλούς για να ενσωματωθούν το 1948, μαζί με τα υπόλοιπα Δωδεκανησα, στην Ελλάδα.
ΛΕΙΨΟΙ - ΙΣΤΟΡΙΚΟΙ ΧΩΡΟΙ ΚΑΙ ΜΝΗΜΕΙΑ
Αρχαία Ακροπολη. Βρίσκεται ΝΑ του οικισμού των Λειψών, στην κορυφή του υψώματος «Κάστρο». Υπάρχουν περισσότερα άνδηρα, στο ανώτερο από τα οποία διακρίνονται λείψανα αρχαίων οικοδομημάτων, λιθόπλινθοι, αργοί λίθοι από διαλυμένες τοιχοποιίες, κεραμίδια, κατάλοιπα οχυρώσεως κ.ά. Αρχαίος οικισμός στη θέση Κουσέλιο . Στη θέση «Κουσέλιο», ΝΑ του οικισμού, διατηρούνται λείψανα αρχαίου οικισμού. Διακρίνονται λείψανα τοίχων, αρχιτεκτονικά μέλη, κεραμίδια, όστρακα, αντίβαρο ελαιοπιεστηρίου κ.ά. Ο οικισμός αυτός φαίνεται ότι άκμασε κατά την κλασική εποχή, τους ελληνορωμαϊκούς χρόνους και την παλαιοχριστιανική εποχή, ενώ παρακμάζει από τον 7 ο μ.Χ. αιώνα. Αρχαία επιγραφή σε μάρμαρο είναι εντοιχισμένη στο σημερινό ναό της Παναγίας του Κουσελιού (Εισόδια της Θεοτόκου), ενώ στον ίδιο χώρο υπάρχουν λείψανα από παλαιοχριστιανικές βασιλικές

~ ΛΕΙΨΟΙ - ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ ΜΝΗΜΕΙΑ
Μονή Παναγίας του Χάρου (στο βορειοανατολικό τμήμα του νησιού – βυζαντινή εποχή, 11 ος – 12 ος αι. το αρχικό κτίσμα): T ο σημαντικότερο μνημείο του νησιού χτίστηκε από μοναχούς της Πάτμου σε βυζαντινό ρυθμό με ναό τρίκλιτο, με χαμηλό τυφλό τρούλο και ακανόνιστα τόξα. Πήρε το όνομα της από την απεικόνιση της Παναγίας που κρατεί τον Υιό της ως Εσταυρωμένο κι όχι βρέφος. Η εικόνα στεγάζεται σήμερα στο ναό του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου. Σύμφωνα με την παράδοση, κάθε χρόνο στα εννιάμερα της Παναγίας ανθίζουν οι κρίνοι που πλαισιώνουν την εικόνα και έχουν ήδη ξεραθεί από την εορτή του Ευαγγελισμού. Στους Λειψούς έχουν κτιστεί και άλλα ησυχαστήρια όπως της Πάνω Κοίμησης, του Ιωάννη Θεολόγου στο Μοσχάτο, ενώ ολόκληρο το νησί είναι κατάσπαρτο από γραφικά ξωκλήσια.

ΛΕΙΨΟΙ - ΜΟΥΣΕΙΑ
Αξιόλογη είναι η αρχαιολογική συλλογή που είναι ταυτόχρονα και εκκλησιαστικό- λαογραφικό μουσείο του νησιού, ενώ πολύτιμες υπηρεσίες προσφέρει η βιβλιοθήκη "Οδυσσέας Ελύτης" που κτίστηκε με πρωτοβουλία της UNESCO .

~ Ο μοναδικός οικισμός των Λειψών κτίστηκε στον μεγαλύτερο και πιο κλειστό ορμίσκο του νησιού, όπου βρίσκεται και το λιμάνι. Η περιοχή είναι διάσπαρτη από ερημητήρια και ησυχαστήρια. Ενδιαφέρον παρουσιάζει ο ανεμόμυλος του Αραβή ή του Γαβαλά, που διατηρείται σε καλή κατάσταση. Βρίσκεται στην κορυφή υψώματος, εμφανίζει κυκλική κάτοψη και είναι κτισμένος από αργολιθοδομή και ασβεστοκονίαμα. Οι επιφάνειες των τοίχων εσωτερικά είναι επιχρισμένες, ενώ εξωτερικά είναι αρμολογημένες.


~** ΛΕΡΟΣ  :

Η Λέρος, είναι ένας παράδεισος προικισμένος με απέραντες καταπράσινες εκτάσεις και δαντελωτές ακρογιαλιές. Το νησί που επέλεξε η Άρτεμις, η θεά του κυνηγιού για κατοικία της δεν θα μπορούσε να μην διακρίνεται για το κάλλος του. Όπως, φαίνεται και το όνομά του – που προέρχεται από τη λέξη «λερός» που σημαίνει λείος, επίπεδος – το νησί είναι πεδινό, με απέραντους κάμπους που φτάνουν ως την ακροθαλασσιά και χαμηλά βουνά κατάφυτα από πεύκα, βελανιδιές και μια πλούσια ποικιλία λουλουδιών.-

~** ΝΑΟΥΣΑ  :

Στους πρόποδες του ανατολικού Βερμίου, σε μια φυσική αγκαλιά, που σχηματίζεται από διαδοχικά επίπεδα που κατεβαίνουν σιγά- σιγά προς τον κάμπο, είναι κτισμένη η Νάουσα, δεσπόζοντας απ' ένα μέσο υψόμετρο 330 μ. απ' τη θάλασσα σ' ολόκληρο τον εύφορο κάμπο της Ημαθίας, που εκτείνεται μέχρι την Θεσσαλονίκη. Προς τα δυτικά, ο ορίζοντας της πόλης περιγράφεται από καταπράσινα βουνά και λόφους που δημιουργούν αυτήν ακριβώς την φιλόξενη αγκαλιά, που μέσα της ιδρύθηκε και αναπτύχθηκε η σημερινή πόλη.-

~**  ΝΑΞΟΣ  :

H Νάξος είναι ένα πολύπλευρο νησί, ιδανικό για επισκέπτες όλων των τύπων, από περιηγητές και φυσιολάτρεις μέχρι λάτρεις της διασκέδασης ή της ηρεμίας. Ξεκινήστε την περιήγησή σας στη Χώρα με μια βόλτα στα καντούνια της, ανάμεσα στα λευκά σπίτια, τα οποία είναι στολισμένα με λουλούδια κι έχουν χρωματιστές πόρτες και πατζούρια. Είναι μια μοναδική εμπειρία που γαληνεύει την ψυχή και δημιουργεί μια έντονη αίσθηση ευφορίας. Μερικά από τα πιο γνωστά αξιοθέατα του νησιού είναι η "Πορτάρα" (η πύλη του Ναού του Απόλλωνα), το Ενετικό Κάστρο, η Μυκηναϊκή Πόλη στην περιοχή Γρόττα, το Αρχαιολογικό Μουσείο, ο Πύργος Μπαζαίου και οι Εκκλησίες της Ζωοδόχου Πηγής και της Παναγίας της Μυρτιδιώτισσας. Σε άλλες περιοχές της Νάξου υπάρχουν αξιοθέατα που αξίζει πραγματικά να επισκεφθείτε. Στον Απείραθο, μπορείτε να δείτε τον Πύργο του Ζευγώλη και τα σημαντικά μουσεία του. Επίσης σας προτείνουμε να επισκεφθείτε τους Κούρους στον Απόλλωνα και το Φλέριο, τον αρχαιολογικό χώρο στην περιοχή Υριά και τα Ιερά της Δήμητρας και του Απόλλωνα κοντά στο Σαγκρί.-

~** Ν.Α. ΑΤΤΙΚΗ  :

Η νοτιοανατολική Αττική είναι μια ευρεία γεωγραφική ζώνη που καταλαμβάνει το νοτιοανατολικό τμήμα της Περιφέρειας Αττικής. Μερικές από τις περιοχές της γεωγραφικής αυτής ζώνης είναι: Η Βούλα είναι προάστιο της Αθήνας, χτισμένη στα παράλια του Σαρωνικού, 25 χιλιόμετρα νότια του κέντρου της πόλης. Βρίσκεται ανάμεσα στις περιοχές της Γλυφάδας και της Βουλιαγμένης. Έχει άριστη τοποθεσία και το βόρειο μέρος της εκτείνεται στη νότια πλευρά του Υμηττού. Έχει βουνό και θάλασσα με μια εξαιρετική θέα του Σαρωνικού. Η Βουλιαγμένη είναι παραθαλάσσιος οικισμός της Αττικής που βρίσκεται 25 χιλιόμετρα νότια του κέντρου της Αθήνας. Είναι χτισμένη στα παράλια του Σαρωνικού. Υπήρξε αρχικά παραθεριστική περιοχή, στην οποία σταδιακά αναπτύχθηκαν και μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες.-

Ιστορία

Η Παλλάδα-Αθηνά, θεϊκό σύμβολο σοφίας, αρετής και στρατιωτικής πειθαρχίας, γεννήθηκε πάνοπλη απ’ το κεφάλι του πατέρα της, θεού Δία, πάλλοντας ένα αιχμηρό δόρυ. Ο αδερφός του πατέρα της, θεός Ποσειδώνας, εξουσιαστής των υδάτων και εκείνη, βρέθηκαν να διεκδικούν και οι δύο την ίδια πόλη, που αργότερα θα αποτελούσε την πανίσχυρη πόλη – κράτος, «θεμέλιο λίθο» του δυτικού πολιτισμού και λίκνο της Δημοκρατίας. Κατόπιν…διαγωνισμού, επιλέχθηκε από τον πρώτο βασιλιά της πόλης, τον Κέκροπα, η Αθηνά ως προστάτιδα, η οποία πρόσφερε ένα δέντρο ελιάς (συμβολικά: καρπούς, λάδι, ξύλο) στους Αθηναίους, και όχι ο Ποσειδώνας και το δώρο του, μια πηγή με μάλλον αρμυρό νερό. Και η θεά, έδωσε το όνομά της στην πόλη…Κάπως έτσι ξεκίνησαν όλα, σαν παραμύθι…
Άλλωστε οι εκδοχές του Πλάτωνα μιλούν για μια Αθήνα που σύμφωνα με τους σοφούς ιερείς της αρχαίας Αιγύπτου υπήρχε και ήκμαζε πριν το 9.600 π.Χ. Το σίγουρο είναι πως κανείς δεν ξέρει πότε χρησιμοποιήθηκε πρώτη φορά το όνομά της και πόσο περισσότερο μακραίωνη είναι τελικά η ιστορία της. Κάποτε, ο βασιλιάς της Θησέας, ένωσε τους 12 οικισμούς της ευρύτερης περιοχής της Αττικής, χώρισε τους κατοίκους σε τρείς τάξεις, δηλαδή σε πλούσιους και μορφωμένους «Ευπατρίδες», σε αγρότες/κτηνοτρόφους «Γεώμορους» και σε τεχνίτες «Δημιουργούς» και έκανε πρωτεύουσα την Αθήνα. Και η Αθήνα, με επίνειο το λιμάνι του Πειραιά, μετατράπηκε σταδιακά σε μια πραγματική αυτοκρατορία, σε κέντρο πλούτου και εμπορίου, αλλά και πολλά, πολλά περισσότερα: Έγινε ο πυρήνας της αρχαιοελληνικής σκέψης, λογοτεχνίας, φιλοσοφίας, τεχνών, γραμμάτων, επιστημών και κυρίως η πατρίδα της δημοκρατίας, σημαδεύοντας έτσι για πάντα, την ιστορία του κόσμου. Στην εποχή της ακμής της, τετρακόσιες περίπου χιλιάδες Αθηναίοι, με 470 τριήρεις κυβερνούσαν περί τα είκοσι εκατομμύρια συμμάχους και υπηκόους και ο τόπος αυτός ήταν το κέντρο της Ν.Α. Μεσογείου με επιρροή στα νησιά, στη Μ. Ασία, στη Σικελία και στη Μεγάλη Ελλάδα, στην Προβηγκία και στην Ισπανία.
Η Αθήνα – Αττική λοιπόν, βρίσκεται σε ένα ιδανικό - στρατηγικό σημείο του ελληνικού και μεσογειακού χάρτη, στο κέντρο περίπου της χώρας. Η θέση της πόλης δε, με υψόμετρο περίπου 20 μ. απ’ το ύψος της θάλασσας, εξ αρχής είχε επιλεχθεί σοφά, αφού εξυπηρετούσε τόσο την ευημερία όσο και την ασφάλεια των πολιτών: Μέσα σε μια «ανοιχτή αγκαλιά» που σχημάτιζαν τα γύρω βουνά, (Πάρνηθα/1.410 μ., Πεντέλη/1.108 μ., Υμηττός/1.027 μ., Αιγάλεω/476 μ.), αλλά με εύκολη τη …διαφυγή όλων των κατοίκων προς τη θάλασσα - Αργοσαρωνικό Κόλπο και τα νησιά που βρίσκονται σε κοντινή απόσταση, έως περίπου 50 ν.μ., οι Αθηναίοι μπόρεσαν με άριστη «εστία», να ξεπεράσουν τον εαυτό τους και να επεκταθούν.
Δεν έλειψε ποτέ από την Αθήνα και την Αττική κάτι, το οποίο μπορούσε να χρειαστεί άνθρωπος. Αλλά και πιο ειρηνικός τόπος, λουσμένος χειμώνα - καλοκαίρι στο φως, χωρίς δυνατούς ανέμους και με άριστο για την ανθρώπινη υγεία κλίμα, δε θα μπορούσε να υπάρξει. Τα φυσικά λιμάνια της περιοχής, οι καλοτάξιδες θάλασσες με ρηχές, αμμουδερές ή βραχώδεις ακτές, αξιοποιήθηκαν πλήρως και εξυπηρέτησαν άριστα τη ναυπηγική, την επέκταση, την ασφάλεια ή τις ανάγκες των μαχών, (π.χ. Στενά Σαλαμίνας). Στους υπάρχοντες λόφους (Ακρόπολη, Άρειος Πάγος, Αγοραίος Κολωνός, Νυμφών, Πνύκα, Λυκαβηττός, Φιλοπάππου, Αρδηττός, Σικελίας, Στρέφη, Τουρκοβούνια), δόθηκε κι από ένας διαφορετικός ρόλος, ενώ, όμορφα, προσβάσιμα δάση, λατομεία, μικρά ποτάμια και λίμνες ή άριστες για καλλιέργεια εκτάσεις, τροφοδότησαν επί αιώνες τους κατοίκους της ευρύτερης περιοχής με ό,τι τους ήταν αναγκαίο: Από καθαρό πόσιμο νερό και άριστα γεωργικά, κτηνοτροφικά, αλιευτικά προϊόντα, ως ξύλο, μάρμαρο, άργυρο, μόλυβδο ή…πηλό, εξαιρετικής ποιότητας, για την κατασκευή αθάνατων στους αιώνες δημιουργημάτων, σπιτιών, ναών, θεάτρων, σταδίων, πλοίων, αγαλμάτων, αγγείων, αντικειμένων της καθημερινής ζωής κ.λπ.
Ο Παυσανίας έλεγε πως η Αθήνα στην εποχή της μεγάλης της δόξας, ήταν μια πόλη που μπορούσε κανείς να μετρήσει περισσότερα αγάλματα παρά κατοίκους…Ήταν μια εποχή που οι ρήτορες, οι φιλόσοφοι και οι μεγάλοι δάσκαλοι, συζητούσαν και δίδασκαν ελεύθερα στους δρόμους και η ζωή εξελισσόταν στην Αγορά, για συζήτηση, ενημέρωση, αγορές, στους Ναούς, στο Γυμνάσιο, στο Βουλευτήριο, στο Στάδιο, στο… Θέατρο κ. ά. Τα παιδιά ως τα δεκαοκτώ τους χρόνια εκπαιδεύονταν όχι μόνο σε γραφή - ανάγνωση, αλλά και σε μαθηματικά, ποίηση, λογοτεχνία, ζωγραφική, μουσική, χορό, τραγούδι, αθλήματα, αγωγή του πολίτη… Στα δικαιώματα και τα καθήκοντα του πολίτη δε, οι νέοι εκπαιδεύονταν επί δύο ολόκληρα χρόνια και στα είκοσι χρόνια τους, έδιναν έναν όρκο που δήλωνε υπακοή στους νόμους, σεβασμό στα ιερά και στα προγονικά, ανδρεία στην μάχη και αδιάκοπο αγώνα για το καλύτερο μέλλον της πόλης. Και αυτοί οι πολίτες, ενήμεροι για όλα, συμμετείχαν σε όλα με ευθύνη, συγκεντρώνονταν και ψήφιζαν ελεύθερα για κάθε ζήτημα που απασχολούσε την πόλη. Πολλοί δε, μετά τη βασική εκπαίδευση, συνέχιζαν…πανεπιστημιακές σπουδές, πλάι στους φωτισμένους μεγάλους σοφούς.
Δεν είναι λοιπόν τυχαίο που σ’ αυτή την πόλη γεννήθηκαν ονόματα που χαράχθηκαν για πάντα στην ιστορία: Θεμελιωτές των βασικότερων που γνωρίζουμε σήμερα για τη ζωή και τον φυσικό κόσμο, φιλόσοφοι, ρήτορες, ιστορικοί, π.χ. Σωκράτης, Πλάτωνας, Δημοσθένης, Αντισθένης, Θουκυδίδης, Ξενοφώντας, καλλιτέχνες, ποιητές, θεατρικοί συγγραφείς, π.χ. Πραξιτέλης, Φειδίας, Αισχύλος, Αριστοφάνης, Ευριπίδης, Σοφοκλής, νομοθέτες, θεμελιωτές της δημοκρατίας, ηγέτες, στρατηγοί π.χ. Περικλής, Σόλωνας, Κλεισθένης, Αριστείδης, Μιλτιάδης, Αλκιβιάδης, Θεμιστοκλής και τόσοι άλλοι… Οι σκέψεις, οι μεγάλες ιδέες, οι ηθικές αρχές, οι εφευρέσεις, οι επιστήμες, οι τέχνες, η φιλοσοφία ζωής των Ελλήνων, πλησιάζοντας πολύ την τελειότητα, αποτέλεσαν τον πρώτο πυρήνα και το αλφάδι της παγκόσμιας Γνώσης. Και όλα αυτά είχαν ταυτόχρονα έναν αυστηρά ιερό και βαθειά θρησκευόμενο χαρακτήρα. Για παράδειγμα, η κατασκευή του Παρθενώνα του μεγάλου ναού - συμβόλου της Αθήνας απ’ τους αρχιτέκτονες Ικτίνο και Καλλικράτη, λέγεται πως άγγιξε την αρχιτεκτονική τελειότητα, γιατί στηρίχθηκε σε αρχαίες μυστικές, μυητικές γνώσεις και τεχνικές.
Αργότερα, σπουδαίοι άνθρωποι και επιστήμονες της μεταγενέστερης Ευρώπης, κυρίως της εποχής του Διαφωτισμού, οι αξιολογότερες βιβλιοθήκες, τα μεγαλύτερα πανεπιστήμια όλης της Γης, ανακάλυψαν όλη αυτή την πολύτιμη για όλους κληρονομιά -που γεννήθηκε εδώ- και τα σημαντικότερα βιβλία του κόσμου αναφέρονται, επί αιώνες, κατ’ αρχήν σε όσα σκέφτηκαν, διατύπωσαν, εφηύραν, ή μετέδωσαν πρώτοι όλων, οι αρχαίοι Έλληνες και Αθηναίοι. Σημαντικότερο είναι ίσως το γεγονός, ότι απ’ την παλιά ελληνική ομηρική γλώσσα (8ος αιώνας π.Χ.), ακόμη και σήμερα χρησιμοποιούνται λέξεις που δεν άλλαξαν ποτέ μέσα στους αιώνες και τα παιδιά μας διδάσκονται την Οδύσσεια και την Ιλιάδα, όπως έκαναν και τα παιδιά της αρχαίας Αθήνας. Ακόμη πιο σημαντικό είναι ότι οι επιστήμες όλου του κόσμου αλλά και θεόπνευστα βιβλία -όπως η Βίβλος- είτε γραμμένα στα ελληνικά, είτε υιοθετώντας λέξεις, αλλά κυρίως έννοιες, που μόνο στην ελληνική γλώσσα αποδόθηκαν, κρατούν και θα κρατούν αυτή τη γλώσσα ζωντανή, παγκόσμια και αιώνια. Ελάχιστες διεθνείς λέξεις απ’ αυτές και μόνο μερικές απ’ όσες, πολλές, αρχίζουν από Α (όπως άλλωστε από Α ξεκινούν και η Αθήνα μας, η Αττική, ή ο Αργοσαρωνικός) χρησιμοποιήσαμε κι εμείς, ενδεικτικά και ως ελάχιστο «φόρο τιμής».
Οι ίδιοι οι Αθηναίοι και ανάμεσά τους οι επισκέπτες της πόλης, μπορούν εύκολα να ζήσουν ξεχωριστές στιγμές, είτε απλά «ανεβαίνοντας» σε σημεία με εκπληκτική θέα, είτε παρατηρώντας από κοντά τα αθάνατα μνημεία ή τις νεοκλασικές γειτονιές… Άλλοτε περιδιαβαίνοντας στους αρχαιολογικούς χώρους και στα παλιά γραφικά στενά δρομάκια δίπλα σε αυτούς, άλλοτε «ψάχνοντας» στις βιβλιοθήκες, στα πολλά μουσεία και αίθουσες τέχνης, άλλοτε παρακολουθώντας ιδιαίτερες θεατρικές και μουσικές παραστάσεις σε εκπληκτικής αρχαίας ή νεότερης αισθητικής χώρους…

~** ΝΙΣΥΡΟΣ  :

Η Νίσυρος είναι ένα γλυπτό από λάβα νησί που δημιούργησε το μοναδικό ενεργό ηφαίστειο της Ελλάδας στο Ανατολικό Αιγαίο. Σμιλεύτηκε με μαύρη λάβα, άσπρη ελαφρόπετρα και κόκκινη σκουριά, που είναι τα υλικά με τα οποία κτίστηκαν τα σπίτια της ,τα ιερά και τα κάστρα της. Το φυσικό περιβάλλον της Νισύρου, χαρακτηρίζεται από πλούσια χλωρίδα, και πανίδα εκπληκτικής ποικιλότητας για ένα τόσο μικρό χώρο. Το ενεργό Ηφαίστειο και τα θερμά λουτρά, που χαρακτηρίζουν τη φύση της Νισύρου, είναι ο πόλος έλξης και ο κύριος λόγος επισκέψεως της.
Σε πολλά σημεία του νησιού υπάρχουν θερμές ιαματικές πηγές, οι ονομαστότερες από τις οποίες βρίσκονται σε μικρή απόσταση από το Μανδράκι, πρωτεύουσα και λιμάνι του νησιού, με τα κατάλευκα σπίτια, τα γραφικά στενά και την ωραία πλατεία, την "Ηλικιωμένη" που σκιάζουν μεγάλα δέντρα.-

~** ΠΑΡΟΣ  :

Καταμεσής των Κυκλάδων ακτινοβολεί η Πάρος, το τρίτο σε μέγεθος νησί των Κυκλάδων, ίδια μ’ ένα κατάλευκο και αψεγάδιαστο κομμάτι παριανό μάρμαρο. Νησί με όμορφες παραλίες, κρυστάλλινα καθαρά νερά, μοναδικά ηλιοβασιλέματα και παραδοσιακή κυκλαδίτικη όψη. Διαθέτει πλούσια υποθαλάσσια τοπία, παραθαλάσσια clubs, όμορφα καταλύματα, μοναστήρια, την περίφημη εκκλησία Παναγία Εκατονταπυλιανή και αρχαιολογικές περιοχές όπως ο ναός του Δήλιου. Καθώς ταξιδεύει ο επισκέπτης μπορεί να δει εντυπωσιακές εικόνες από τη ζωή στα χωριά του νησιού, πανέμορφες παραλίες και όταν ο καιρός το επιτρέπει τα γειτονικά νησιά, τη Νάξο στην ανατολή και την Αντίπαρο στη Δύση. Η Πάρος είναι γεμάτη από εξαιρετικές παραλίες για όλα τα γούστα. Και παραλίες για ηρεμία και χαλάρωση, αλλά και παραλίες με beach bars και έντονη διασκέδαση. Γενική αρχή πάντως είναι ότι οι παραλίες της Πάρου είναι πεντακάθαρες και το μόνο που πρέπει να σας απασχολεί εσάς είναι εάν θέλετε λίγο ή πολύ κόσμο γύρω σας και φυσικά εάν θέλετε να υπάρχει κάποιο beach bar ή απλά τίποτα.-

~** ΠΑΤΜΟΣ  :

Ι.Μ. Αγίου Ιωάννου  Θεολόγου

Πάτμος, το νησί της Αποκάλυψης. Το βορειότερο νησί του συμπλέγματος των Δωδεκανήσων έμελλε να μείνει στην ιστορία ως ο ιερότερος τόπος της Ορθοδοξίας. Το νησί, στο όποιο το 95 μ.Χ. ο Ιωάννης έγραψε την Αποκάλυψη, αποτελεί πανελλήνιο και πανορθόδοξο τόπο προσκυνήματος. Βρίσκεται ανάμεσα στην Ικαρία και στη Λέρο και έχει έκταση 34 τ. χμ. Το νησί χαρακτηρίζεται από τις απαράμιλλες φυσικές ομορφιές του.
Σήμα κατατεθέν όμως, της Πάτμου αποτελεί το Καστρομονάστηρο του Αγίου Ιωάννη και η Χώρα που εκτείνεται γύρω από αυτό. Είναι αξιοσημείωτο ότι η Πάτμος το 1981, χαρακτηρίστηκε με ειδικό νόμο από τη Βουλή των Ελλήνων, Ιερό νησί. Επίσης, από το 1999 συμπεριλαμβάνεται στα Μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO.
Η Πάτμος διακρίνεται για τις παραλίες τις και για το επιβλητικό Μοναστήρι του 11ου αιώνα που είναι και το κυρίαρχο στοιχείο του νησιού. Στο Μοναστήρι του Αγ. Ιωάννη του Θεολόγου μπορείτε να θαυμάσετε τους ανεκτίμητους θησαυρούς Βυζαντινών εικόνων, κεντήματα του 9ου αιώνα και άλλα εκθέματα, ενώ στην βιβλιοθήκη υπάρχoυν περγαμηνές, πατριαρχικοί σφραγιδόλιθοι και σπάνιας αξίας βιβλία. Στο παρεκκλήσι της Παναγιάς, υπάρχουν τοιχογραφίες του που χρονολογούνται στο 1210-1220.-

~** ΡΟΔΟΣ  :

Ακρόπολη της Λίνδου

Το νησί της Ρόδου βρίσκεται στο σταυροδρόμι δυο μεγάλων θαλάσσιων διαδρομών της Μεσογείου, ανάμεσα στο Αιγαίο πέλαγος και των ακτών της Μέσης Ανατολής. Μέσω της μακραίωνης της ιστορίας, όλοι οι διαφορετικοί λαοί που κατοίκησαν στη Ρόδο έχουν αφήσει το σημάδι τους σε όλες τις πλευρές του πολιτισμού του νησιού: στην τέχνη, τη γλώσσα, την αρχιτεκτονική. Η στρατηγική του θέση απέφερε στο νησί μεγάλο πλούτο και κατέστησε την πόλη της Ρόδου μια από τις εξέχουσες πόλεις της αρχαίας Ελλάδας.-

~** ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ  :

 Τα  Θηρά  από  Βόρεια

Η Σαντορίνη είναι από τα ομορφότερα νησιά και από τους πιο σημαντικούς τουριστικούς προορισμούς, όχι μόνο της Ελλάδας αλλά και της Ευρώπης. Βρίσκεται στο Νότιο Αιγαίο Πέλαγος και είναι το νοτιότερο νησί των Κυκλάδων. Η Σαντορίνη είναι ένα από τα τέσσερα νησιά που απέμειναν από τη μεγάλη έκρηξη του ηφαιστείου κατά την αρχαιότητα. Η έκρηξη αυτή βύθισε το θόλο του ηφαιστείου που βρισκόταν στο κέντρο του άλλοτε στρογγυλού νησιού, δημιουργώντας έτσι τη σημερινή καλντέρα της Σαντορίνης, τη μοναδική καλντέρα στον κόσμο που είναι κομμάτι της θάλασσας. Εκεί χτίστηκαν τα υπόσκαφα, για να κλείσουν μέσα τους τη δύναμη του ηφαιστείου και να προστατεύσουν τον άνθρωπο από το μένος της φύσης. Σήμερα η Σαντορίνη είναι ένας από τους πιο δημοφιλείς προορισμούς στην Ευρώπη. Χιλιάδες άνθρωποι από όλο τον κόσμο επισκέπτονται το νησί κάθε καλοκαίρι για να απολαύσουν τον ηλιόλουστο καιρό και τον ήλιο του Αιγαίου.-

~** ΣΥΜΗ  :

  Η  πόλη  της Σύμης

Καθώς φτάνετε στο πανέμορφο λιμάνι της Σύμης για πρώτη φορά, είναι σαν να αντικρίζετε τη ζωγραφιά ενός Βενετσιάνικου χωριού. Τα σπίτια του αρχίζουν από το λιμάνι και ανεβαίνουν ως την κορυφή του λόφου, όπου βρίσκεται το Κάστρο των Ιωαννιτών Ιπποτών - την Άνω Σύμη ή Χωριό. Η Σύμη αποτελείται από 2 βασικούς οικισμούς - τον Γιαλό που είναι και το λιμάνι του νησιού και την Άνω Σύμη ή Χωριό που είναι η πρωτεύουσα του νησιού. Το ανέβασμα από το Γιαλό προς την Άνω Σύμη γίνεται από την Καλή Στράτα με τα 500 φαρδιά σκαλοπάτια της και όμορφα παλιά νεοκλασικά σπίτια που ορθώνονται δεξιά και αριστερά της Καλής. Δικαίως μαζί με το Γιαλό ανακηρύχθηκαν διατηρητέοι οικισμοί.-

~** ΣΥΡΟΣ  :

 Η  Ερμούπολη και  η Άνω πόλη από το λιμάνι

Σίγουρη για την ομορφιά και τη φινέτσα της, με ένα λιμάνι σταθμό στην ελληνική ιστορία η Σύρος είναι έτοιμη να ξελογιάσει όποιον την επισκεφθεί και να τον παρασύρει στον δικό της μοναδικό ρυθμό. Η ολιγόλεπτη πτήση με το αεροπλάνο θα σας φέρει μέσα σε 30 περίπου λεπτά στο θαυμάσιο αυτό νησί προσφέροντας σας την πολυτέλεια του χρόνου για να το εξερευνήσετε. Ωστόσο κατά τα τη διάρκεια της κλασικής διαδρομής με το πλοίο ή το καταμαράν ( 4 και 2 ώρες αντίστοιχα ) θα προετοιμαστείτε ψυχολογικά για τις μοναδικές στιγμές που θα περάσετε στο νησί που σίγουρα θα σας μείνουν αξέχαστες. Όταν το ταξίδι φτάσει στο τέλος του το πρώτο πράγμα που θα συναντήσετε θα είναι το περίφημο λιμάνι της Σύρου στην προβλήτα του οποίου είχαν αράξει καράβια που έφερναν μαζί τους την πρόοδο και τον πολιτισμό. Χάρη σε αυτό η Σύρος γνώρισε την ανάπτυξη σε όλα τα επίπεδα ακόμα και σε αυτό της μόδας. Οι γυναίκες της Σύρου ήταν οι πιο καλοντυμένες καθώς τα ρούχα που φόραγαν ήταν τα τελευταία μοντέλα του Παρισιού. Αρωγός λοιπόν του πολιτισμού αλλά και του εκσυγχρονισμού το λιμάνι της Σύρου είχε για πάρα πολλά χρόνια την πρώτη θέση τόσο στην Ελλάδα όσο και στο Εξωτερικό. Δεν είναι όμως αυτό, το μόνο που ευθύνεται για όλες τις ομορφιές που το νησί έχει να επιδείξει.-

~** ΤΗΛΟΣ  :

Τα  Λιβάδια  το λιμάνι και μεγαλύτερο χωριό της ΤΗΛΟΥ

Η Τήλος σας περιμένει… με δεκαεννέα παραλίες, δώδεκα βουνά με ρέουσες φυσικές πηγές, επτά μεσαιωνικά κάστρα, ένα βυζαντινό μοναστήρι, διακόσιες εκκλησίες, ένα σπήλαιο με πολλές ανασκαφές, ένα χωριό πολιτιστικό μνημείο, πάνω από εκατό είδη πουλιών, εκατοντάδες άγρια είδη χλωρίδας και περίπου πεντακοσίους κατοίκους. Διατηρώντας τη φυσιογνωμία του παρελθόντος, στην Τήλο ανοίγεται μπροστά μας η Ελλάδα των προηγούμενων χρόνων. Η ιστορία της Τήλου, άλλωστε, με τους πολλούς κατακτητές από διάφορα μέρη του κόσμου οδηγεί σε ένα μείγμα πολιτιστικών στοιχείων. Το highlight αυτών αποτελούν αναμφισβήτητα τα σημαντικότατα ευρήματα από τη Νεολιθική εποχή, με κύριο τους προϊστορικούς νάνους ελέφαντες, που ήρθαν στο φως μετά από ανασκαφές που έγιναν στο σπήλαιο Χαρκαδιό. Ο επισκέπτης έχει την ευκαιρία να θαυμάσει αυτά τα ευρύματα στο μικρό παλαιοντολογικό μουσείο που βρίσκεται στο εν λόγω σπήλαιο.-

~**  ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ  ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ και  ΣΙΘΩΝΙΑ  :

Κασσάνδρα, ένας τόπος ευλογημένος, ένα κομμάτι της πανέμορφης Χαλκιδικής, ένας επίγειος παράδεισος, γεμάτος από το βαθύ πράσινο των πεύκων που καθρεφτίζονται στα γαλαζοπράσινα νερά της. Χρυσαφένιες οι αμμουδιές της, γραφικοί οι κολπίσκοι της. Αριστοκρατικά αρχοντικά σπίτια, περίτεχνα χειροποίητα υφαντά, ξεχωριστή τοπική κουζίνα και κρασί, αρχαίοι θρύλοι και δημοτικά τραγούδια, πανηγύρια και γιορτές σμιλεμένα από ιστορία 2.500 χρόνων. Η Κασσάνδρα είναι η δυτικότερη και πιο κοσμοπολίτικη χερσόνησος της Χαλκιδικής. Κάθε χρόνο φιλοξενεί χιλιάδες επισκέπτες που έρχονται για να απολαύσουν τις φυσικές ομορφιές, τα ιστορικά μνημεία, την έντονη νυχτερινή ζωή και τις θαυμάσιες οργανωμένες παραλίες της.

Αξίζει να επισκεφθείτε:
· τον πύργο του Σταυρονικήτα στη Σάνη
· τον ανεμόμυλο στην Κασσάνδρεια
· τη λίμνη όπου ζει η χελώνα Testudinata, κοντά στο Πολύχρονο
· το ιερό του Άμμωνα Δία και την Παλαιοχριστιανική Βασιλική στην Καλλιθέα
· τα ερείπια του κάστρου και τη διώρυγα στη Νέα Ποτείδαια
· τον πύργο του Απόστολου Παύλου στη Νέα Φώκαια
· τα λείψανα της αρχαίας πόλης στον Πολύγυρο
· τα παραδοσιακά σπίτια, τις πλατείες και τα στενά σοκάκια της Αφύτου, καθώς και τα ερείπια της Αρχαίας Αφυτίου

Η Κασσάνδρα διαθέτει πολλές θαυμάσιες παραλίες, όπως το Ποσείδι, η Καλάνδρα, ο Άγιος Ιωάννης, η Φούρκα, η Νέα Σκιώνη και η Σιβήρη, καθώς και η παραλία Αιγαιοπελαγίτικα.
Αλλες ωραίες παραλίες βρίσκονται στους παραθαλάσσιους οικισμούς της Καλλιθέας, της Κρυοπηγής, της Νέας Ποτίδαιας, της Σάνης, της Νέας Φώκαιας, του Παλιουρίου, του Πευκοχωρίου, του Πολύγυρου και του Χανιώτη. –

~** ΑΓΙΟΝ  ΟΡΟΣ - ΑΘΩΣ  - ΑΘΩΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ : 

Πρωτεύουσα είναι οι Καρυές με 233 άτομα . Έχει έκταση : 336 τ.χ.
Το Άγιο Όρος αποτελεί αυτοδιοίκητο τμήμα του Ελληνικού Κράτους, που βρίσκεται στη χερσόνησο του Άθω της Χαλκιδικής στη Μακεδονία.
Περιλαμβάνει είκοσι Ιερές Μονές και άλλα μοναστικά ιδρύματα και ανεπίσημα χαρακτηρίζεται ως "Αυτόνομη Μοναστική Πολιτεία". Αποτελεί το κέντρο του Ορθόδοξου χριστιανικού μοναχισμού με μνημεία μεγάλης εθνικής, ιστορικής, θρησκευτικής, γραμματειακής και πολιτισμικής αξίας σε παγκόσμια κλίμακα.
~ Η Χερσόνησος του Αγίου Όρους (ΑΟ), ο βορειοανατολικός δάκτυλος της γιγαντιαίας µυθικής παλάµης της Χαλκιδικής, που εισέρχεται σε βάθος 60 και πλέον χιλιοµέτρων στο Αιγαίο πέλαγος, κατέχει έκταση 332,5 τετρ. χιλιοµέτρων.
Η κατάσταση εδαφολογικά χαρακτηρίζεται ανώµαλη: λοφοσειρές που αρχίζουν από τη Μεγάλη Βίγλα, παραλλήλως κατευθυνόµενες προς το νότιο άκρο, παρατάσσονται, για να στηρίξουν στην απόληξη τους, τον µυθικό πέτρινο γίγαντα Άθω, ύψους 2.035 µέτρων. Η γη είναι κατάφυτη, χωρίς να είναι ιδιαίτερα λιπαρή. Γίνεται όµως τέτοια στους κήπους των σκηνωµάτων, όπου, αιώνες µοναστικού µόχθου, δηµιούργησαν γη καρπερή, από φυσικό λίπασµα, φυλλόχωµα µεταφερµένο από το δάσος.Η Χερσόνησος, πριν καθιερωθεί σε µοναχοπολιτεία, αποτελούσε τον τόπο όπου κατοικούσαν φύλα «δίγλωσσα», «Xαλκιδικόν ένι βραχύ, το δε πλείστον Πελασγικόν». Οι κοινότητές τους δεν ήταν παρά «µικρά πολίσµατα», ολιγάνθρωπα και περιορισµένης ιστορικής σηµασίας (Θουκυδίδης ΙV 109 - Στράβων VII 35). Ορισµένες πόλεις, εντός των ορίων της Χερσονήσου, µας είναι γνωστές: «∆ίον, Ολόφυξος, Ακρόθωον, Θύσσος, Κλεωναί» (Ηρόδοτος VII 22). Εκτός δε Χερσονήσου, βρίσκονται οι πόλεις : Πάνορµος, Στρατονίκη, Άκανθος, Σίγγος, Απολλωνία, Στάγειρα, Αµφίπολις, Γαληψός, Όλυνθος, Άσσα, Πύλωρος, Σίγγος, Σάρτη, Τορώνη, Ποτείδαια, Ουρανούπολις κ α. (Κλαύδιος Πτ., Γεωγρ. Υφ. 13, 11 - Ηρόδοτος V11 122. - Στράβων V11 35. - Στέφ. Βυζ., εκδ. Meinekii, 6. 65, 135, 229, 523, 557, 685).Ο Άθως συνέδεσε την ιστορία και µε δύο καταποντισµούς στόλων. Ο πρώτος συνέβη το 492 π.χ. όταν ο στρατηγός των Περσών Μαρδόνιος εκστρατεύει κατά των Αθηνών και της Ερέτριας. Στους βράχους του Νυµφαίου βυθίζονται τα 300 πλοία εκείνου, µαζί µε 20.000 οπλίτες. Το 411 π.χ. βυθίζονται 50 Σπαρτιάτικα πλοία, µε ναύαρχο τον Επικλέα (∆ιόδωρος Σικ., Βιβλ. Ιστ. XIII 41, 1-3). Ο εποικισµός του Άθω είναι αρχαιότατος και χάνεται στην αχλύ της πρωτοϊστορίας. Ως πρώτοι έποικοι αναφέρονται Πελασγοί από τη Λήµνο (Στράβων VII 35,). Μετά την λήξη του Τρωϊκού πολέµου, το 1184 π.χ. ,µεγάλες περιοχές κοντά στην Τροία, µέχρι και τη Χαλκιδική, βρίσκονται έρηµες και ακατοίκητες. Τότε δύο δυναµικές πόλεις της Εύβοιας, η Ερέτρια και η Χαλκίς, αλλά και η Άνδρος, πολίζουν τη Χαλκιδική, φυσικά και τον Άθω (Θουκυδ., IV 109 . - Στράβων Χ 8 VIII 31. - Στέφανος Βυζ. Όπ. π. σ. 685). Το επίτευγµα που πρέπει να αναφερθεί από την αρχαιότητα είναι το ότι κατά το 481 ολοκληρώθηκε η κατασκευή της διώρυγας του Άθω από τον Ξέρξη που διήρκεσε 3 χρόνια (Ηρόδοτος VII 22. - Στράβων VII 35. - Aίλιος Αριστ. - Παναθηναϊκός 120 - 122 και 126 - 128). Στη µυθολογία ο Άθως κατέχει µέρος σηµαντικό, αφού ήταν αφιερωµένος στο ∆ία (Αισχύλος, Αγαµέµνων 282. - Ησύχιος, στη λ. «Άθωος»). Την κορυφή του πατούσαν µόνο οι Θεοί, στο διάβα τους από τόπο σε τόπο, (Όµηρος Ξ 224 - 230). Ή έπεµπαν φρυκτωρίες, «λαµπρόν σέλας», επί µεγάλων κοσµοϊστορικών γεγονότων, όπως η πτώση της Τροίας (Αισχύλος, όπ. π.). Κατά το µεγάλο κοσµοϊστορικό και κοσµοχαρµόσυνο γεγονός του ευαγγελισµού των εθνών, ο Άθως δέχθηκε, πάλι, «λαπρόν σέλας», για να το καταπέµψει εν τω δέοντι καιρώ. Ο Απόστολος Παύλος και οι λοιποί θετοί συνοδοί του, περνούν πλάι του, «διοδεύοντες Αµφίπολιν και Απολλωνίαν» (Πρξ. Ιγ’ 1). Εκχριστιανίζεται ταχύτατα, παρασκευαζόµενο την εσόµενη απογείωσή του. Με τον ισλαµικό επεκτατισµό, από τον Ζ’ αι., τα πολίσµατα του Άθω, δεχόµενα συχνές επιδροµές βάρβαρων φύλων, ερηµώνονται, επί ένα, ίσως και δύο αιώνες, ως προάγγελος της εισόδου σε µια νέα κλήση. Ο πρώτος οικιστής, ο οποίος και εγκανιάζει τη νέα κλήση του Άθω είναι ο Άγιος Πέτρος ο Αθωνίτης (Η’ αι.). Ο Πατήρ ασκήτευσε εδώ επί 53 χρόνια, χωρίς να συναντήσει άνθρωπο. Μετά την κοίµησή του, το µυροβλύζον σκήνος του, αλλά και η φήµη των ασκητικών παλαισµάτων του, ελκύουν τους πρώτους µιµητές, προερχόµενους µάλλον από την Παλαιστινιακή γη, ξεριζωµένοι από τις µοναστικές τους εστίες, λόγω της ισλαµικής προέλασης, Τούτο επιβεβαιώνεται και από τη χρήση ονοµασιών Παλαιστινιακών µονών στον Άθω. Όλοι τούτοι απετέλεσαν και την πρώτη ζύµη της Αγιορείτικης µοναχοπολιτείας, γι’ αυτό και επειδή είχαν ιστορία εικονόφιλης δράσης, συµµετείχαν στη Ζ’ Οικουµενική Σύνοδο, το 843 (Ιωσήφ Γενεσιος, Βόννης σ. 82). Κατά τον Θ’ αι., πολλοί επιφανείς ασκητές, µε τα ασκητικά τους παλαίσµατα, εµπεδώνουν την ονοµασία του Άθω ως ΑΟ. Κατά το 859 - 860, βρίσκεται να ασκητεύει εδώ ο Άγιος Ευθύµιος, µαζί µε τον Ιωσήφ. ∆ύο µαθητές του Αγίου, ο Ιωάννης ο Κολοβός και ο Όσιος Βασίλειος, ιδρύουν τις πρώτες µονές στον Άθω: ο πρώτος την οµώνυµη µονή κοντά στην Ιερισσό και ο δεύτερος άλλη οµώνυµη µονή στον αρσανά της Μ. Χιλανδαρίου. Ένας άλλος, σύγχρονός τους, ο Άγιος Βασίλειος εξ Αµορίου, ιδρύει µονύδριο στα ριζά του Άθωνα. Το 883 εκδίδεται και το πρώτο αυτοκρατορικό χρυσόβουλλο, από τον Βασίλειο Ά Μακεδόνα, µε το οποίο και ευνοείται η απρόσκοπτη ανάπτυξη του ΑΟ σε µοναχοπολιτεία, µε το αίτηµα, οι εδώ ασκούµενοι να εύχονται «υπέρ της γαληνότητος και υπέρ παντός του των χριστιανών συστήµατος».Το δεύτερο χρυσόβουλλο εκδίδεται το 908, και το τρίτο το 934, όπου δείχνεται το αυτοκρατορικό ενδιαφέρον υπέρ του ΑΟ. Από δω διαπιστώνεται πως το πνευµατικό κέντρο του ΑΟ, µε διοικητικές αρµοδιότητες, µετεφέρθη από τον Ζυγό στις Καρυές και πως το Πρωτάτο, ως «καθέδρα των γερόντων», αποτελεί το σύµβολο της πνευµατικής εξουσίας και της παναγιορειτικής ενότητας. Το 942 - 944 , µε ειδικό επίσηµο έγγραφο, διευθετείται και η οριοθέτηση µεταξύ των Αθωνιτών και των Ιερισσιωτών, µε φυσικό σύνορο τον Ζυγό, όπως και σήµερα. Τον Ί αι. το ΑΟ επιβάλλεται ως πανορθόδοξη και οικουµενική µοναστική πολιτεία, από την παρουσία του Αγίου Αθανασίου, ο οποίος γεννήθηκε στην Τραπεζούντα το 930 και πέθανε στη Μεγίστη Λαύρα, που αυτός ίδρυσε, το 997. Το 961 ο Αθανάσιος, καλεσµένος στην Κρήτη, από τον ανδρείο στρατηγό και µετέπειτα αυτοκράτορα (963) Νικηφόρο τον Φωκά, συντελεί στην ανακατάληψη της Νήσου από τους σαρακηνούς που την κατείχαν. Η εκστρατεία εκείνη, µεγάλης σηµασίας για τη Μεσόγειο, στέφεται από επιτυχία, δι’ ευχών του Αγίου. Οι πειρατικοί θησαυροί στα 1.500 σπήλαια της Κρήτης περνούν στην κατοχή των νικητών. Ο Νικηφόρος παραχωρεί µε ευγνωµοσύνη στον δάσκαλό του, που συντέλεσε στην κατάληψη,µέρος εκείνου του θησαυρού, για να ιδρυθεί η Λαύρα. Η ανέγερση της Λαύρας εισάγει επαναστατική εποχή για τ’ αγιορείτικα πράγµατα, επειδή τα συντηρητικά στοιχεία του Άθω την αντιµετωπίζουν ως επικίνδυνη καινοτοµία, που ανέτρεπε τον ήδη διαµορφωµένο θεσµό του ερηµιτισµού στον Άθω. ∆ηµιουργείται κλίµα διχοστασίας και οι φιλονεικίες φτάνουν µέχρι τον αυτοκράτορα Ιωάννη τον Τσιµισκή (969 - 976), ο οποίος και στέλνει εδώ τον ηγούµενο της µονής Στουδίου Ευθύµιο. Ο Ευθύµιος επαναφέρει την ευταξία, εκδίδοντας και το Ά Τυπικό (972). Ο ΙΑ΄ αι. αρχίζει µε το µεσουράνηµα του ΑΟ, το οποίο αναγνωρίζεται ως η µεγαλύτερη µοναστηριούπολη της οικουµένης, µε πρωτολογική και εσχατολογική εµβέλεια. Εδώ αλληλοπεριχωρούνται όλοι οι τρόποι µοναστικής άσκησης, από τον ακραίο ερηµιτισµό µέχρι και τον ιδιόρρυθµο. Οι µεγάλες Μονές είναι ήδη στερεωµένες: Μ. Λαύρα, Βατοπεδίου, Ιβήρων, Ξηροποτάµου, Ζωγράφου, ∆οχειαρίου, Φιλοθέου, Εσφιγµένου, Ρωσικού, Αµαλφηνών. Λειτουργούν και περί τα 180 µονύδρια, κελλιά και καλύβες, ενώ ο αριθµός των µοναχών ανέρχεται σε 3.000 και πλέον. Οι µεγάλες Μονές είναι αυτοδιοικούµενες και ανεξάρτητες από τη βουλή του Πρώτου. Και καλούνται «βασιλικαί», «µέγισται», «πρώται», ενώ οι άλλες χαρακτηρίζονται ως «ελάσσω», «δεύτεραι», «τα υπό τον Πρώτον µοναστήρια». Το 1045 συντάσσεται το Β΄ Τυπικό, µε σκοπό την επαναφορά όσων αθετήθηκαν. Τα υπογράφει ο Κων/νος ο Θ΄, ο Μονοµάχος. Ο Πρώτος αναγνωρίζεται ως ο πρόεδρος, ο «προκαθεζόµενος» των συνάξεων, ενώ παράλληλα µε τη σύναξη των γερόντων λειτουργεί η µικρή σύναξη διάρκειας, η Επιστασία. Αλλά, φευ, οι λαµπρές µέρες που το ΑΟ απλωνόταν υπέρλαµπρο, φτάνουν στο τέλος. Η Αγιορείτικη κοινότητα κινδυνεύει συθέµελα µε τη βέβηλη κυριαρχία επί µεγάλου µέρους της βυζαντινής επικράτειας, µαζί και του Άθω, από τους σταυροφόρους της ∆΄ σταυροφορίας (1204). Τώρα το ΑΟ, µε γράµµα του Πάπα Ιννοκεντίου Γ΄ (27/11/1206), υπάγεται πολιτικά στο «κράτος», της Θεσσαλονίκης υπό τον Βονιφάτιο de Montisterrati και εκκλησιαστικά υπό τον «επίσκοπο» Σαµάρειας - Σεβάστειας, συµβατικής παπικής επισκοπής στη Θράκη (PL 215, 1030).Από δω και στο εξής, η τυραννία, οι αρπαγές, οι ταπεινώσεις, οι φόνοι θα είναι τρόπος ζωής. Τα µοναστήρια «αθρόον απέσβη καθάπαξ ρεύσαντα, των ενοικούντων δίκην ιερείων απανθρώπως ανηρηµένων» (PG 145, 432 εξ. 140, 1061BC). Tο 1222 ο δεσπότης Ηπείρου Θεόδωρος ∆ούκας ανακαταλαµβάνει τη Μακεδονία και το Όρος βρίσκεται πάλι ελεύθερο. Το 1261, µε την ανακατάληψη της Πόλης, το Όρος ανανεώνει τους δεσµούς του µε το Πατριαρχείο. Η κατάσταση όµως θα παραµείνει ρευστή, επιτεινόµενη από τις συχνές εφόδους των Βουλγάρων, Σικελών, Φράγκων, Τούρκων. Ενώ ήταν ακόµη νωπή στους Έλληνες η ζοφερή µνήµη της λατινοκρατίας, ο αυτοκράτορας Μιχαήλ ο Η΄ αρχίζει τις προσπάθειες για την ένωση της Ορθοδοξίας µε τον παπισµό, που οι εκπρόσωποι του τελευταίου εννοούσαν ως υποταγή και απορρόφηση. Η ένωση εκείνη συντελείται το 1277. Οι Αγιορείτες µε σεβασµό, αλλά και σταθερότητα µηνύουν του αυτοκράτορα και της Συνόδου να ανανήψουν, όµως ο Μιχαήλ «εξ τόσον γαρ παρωξυσµένοςήν, λογισµοίς αγρίοις διεκβακχευθείς» ώστε κατεδίκαζε σε ποινή την κάθε κίνηση: «µόνον τινά κινηθέντα . . .» (Παχυµέρης, Ε΄ 18, 24 ςτ΄ 24). Το ΑΟ κόβει το µνηµόσυνο του αυτοκράτορα κι αυτός στέλνει εδώ στρατεύµατα, να εκδικηθούν: «διέταξε πάντας (Αγιορείτες) µαχαίρας έργον γενέσθαι». Μονές πυρπολήθηκαν, καθώς και το Πρωτάτο: «πυρί παρέδωσαν το Πρωτάτον άπαν συν τη εκκλησία» (αυτ. Ε΄ 24 - Lawrent και Darrouzes, Dossier Grec de l’ Union de Lyon, 1976, σ. 487 - 507). Μετά το θάνατο του Μιχαήλ, αυτοκράτορας ανακηρύσσεται ο γιος του Ανδρόνικος Β΄ (1282 - 1328) που έριξε το βάρος στην ανασυγκρότηση και την επούλωση των πληγών, εκδίδοντας, ειδικά για το ΑΟ πάνω από 100 χρυσόβουλλα. Κατά το διάστηµα 1307 - 08, ένα κύµα καταλάνικων συµµοριών, µε επικεφαλής έναν εβραίο τσαρλατάνο, τον Arnaldo de Villanova, κατακλύζει τον Άθω, φέρνοντας την καταστροφή. Με την προέλαση των Σέρβων και την επίσκεψη του κράλλη Στέφανου Dusan, το 1347 - 48, Σέρβοι αρχιερείς ζητούν να υπαγάγουν τον Άθω υπό το νεωστί εµφανισθέν πατριαρχείο των Σέρβων. Οι Αγιορείτες, δι’ ενεργειών του Πατριάρχη Φιλόθεου Κόκκινου, µετέρχονται ελιγµό, δηλώνοντας εξάρτηση από τον Έλληνα επίσκοπο Ιερισσού, για λίγα χρόνια. ∆ύοντος του αιώνος, εκδίδεται και το Γ΄ Τυπικό, το 1393. Μέχρι εδώ, ένα ιστορικό πανόραµα της παρουσίας και δραστηριότητας του Άθω δίνει την εικόνα τούτη: ο Άθως µεταποιείται σε ασκητικό κέντρο και αποκτά ταυτότητα (Θ΄ αι) υποστασιώνεται µε νόµους και τυπικά (Ι΄ αι.) συγκροτείται κτιριακά και απλώνεται ανάλογα µε τη φήµη του (ΙΑ΄ αι.) δοκιµάζει την έξαρση και την ύφεση σε δυναµικές µορφές (ΙΒ΄ αι.) υπερβαίνει τις επικίνδυνες καµπές της ιστορίας µε σύνεση και βούληση (ΙΓ΄ αι.). Όµως ο αιώνας, όπου το ΑΟ θα θριαµβεύσει δυναµικά και για πρώτη φορά, στη θεολογία, την τέχνη, τον µυστικισµό, θα είναι ο Ι∆΄! ο αιών του Ησυχασµού. Ο Ησυχασµός δεν είναι απλώς ένα κίνηµα, είναι άσκηση και βίωση της Ορθοδόξου πνευµατικότητος, είναι µέθεξη του κεκρυµµένου µυστηρίου, είναι θεολογική ανάταση και βυθισµός σε απρόσιτες διανοίξεις του δόγµατος. Μόνο εδώ συνέτρεξαν η αριστοκρατικότητα της πνευµατικής κοινωνίας µε την ταπεινοφροσύνη του ησυχαστικού βίου. Εδώ ο Θεολόγος κοινωνεί µ’ ένα συγκροτηµένο και συνεπές σύστηµα, ο µυστικός µ’ έναν αυθεντικό και αλάθητο κανόνα πνευµατικής ζωής, ο καλλιτέχνης µε µιάν ανεξάντλητη πηγή έµπνευσης (βλ. περισσότερα, ∆ωρόθεος Μον., Το Άγιον Όρος, 1985, σ., 66 - 77). Το 1380 το ΑΟ κυριεύεται για µια 25ετία από το «δυσσεβές και θεοµισές και παµµίαρον γένος των οθωµανών» («Νέος Ελληνοµνήµων 16, 1922, 10) και το 1403 ο γενναίος Βασιλιάς Μανουήλ Β΄ Παλαιολόγος ανακαταλαµβάνει τη Μακεδονία µέχρι τα Τέµπη, αναγκάζοντας τους Τούρκους, µε ειδικό όρο της 29/09/1404, να µην εισέρχονται στο Όρος ούτε να ενοχλούν τους µοναχούς.Οι πιστοί του Αλλάχ δεν ληστεύουν µόνο τις περιουσίες, δεν καταλύουν µόνο τα κτίσµατα εκ θεµελίων, δεν πυρπολούν τις καλλιέργειες, αλλά αγρεύουν και τους ανθρώπους ως αιχµαλώτους. Το 1424 το ΑΟ παραδίδεται στο σουλτάνο Μουράτ Β΄, αφού απέσπασε την υπόσχεσή του ότι θα γίνουν σεβαστά τα θέσµια του Άθω. Τώρα οι Αγιορείτες καλούνται να χρησιµοποιήσουν όλη την επίνοιά τους, αλλά και χρήµα πολύ, για να τηρήσουν τον Άθω ακέραιο, που στέναζε από τα υπέρογκα χαράτσια, τις αυθαιρεσίες των κρατικών οργάνων, τον στρατωνισµό οπλιτών, τις πειρατικές και ληστρικές εφόδους. Τις κρίσιµες εκείνες ώρες αναδέχονται την προστασία του Άθω οι οµόπιστοι ηγεµόνες του Βορρά: της Ουγγροβλαχίας, της Μολδαβίας, της Γεωργίας, της Ρωσίας. Από το Β΄ µισό του ςτ΄ αι. το σκοτάδι πυκνώνει, αφού η τυραννία συστηµατοποιείται. Το 1568 ο πολυχρονεµένος σουλτάνος Σελίµ Β΄ προβαίνει στη δήµευση των αγιορειτικών κτηµάτων, µαζί και όλης της ακίνητης περιουσίας τους. Οι Μονές, για να τ’ αποκτήσουν πάλι, καταφεύγουν σε εβραίους τοκογλύφους, µε συνέπεια να κινδυνεύουν να περιέλθουν στην κατοχή εκείνων. Η απειλή ήταν µεγάλη και ορατή. Ο Άγιος ∆ιονύσιος, τέκνο του ΑΟ, που ασκήτευε στο Θεσσαλικό Όλυµπο, µέγει τους Αγιορείτες, γι’ αυτή τους την αφροσύνη:Είχατε πολλά πολύτιµα αντικείµενα, «και δεν τα επωλήσατε, αµέ τα εδώσατε εις τους εβραίους, τους εχθρούς του Θεού και τα εκέρδησαν µόνον δια τον τόκον . . .» (Meyer, σ. 218 εξ.). Συγχρόνως τους παρηγορεί ότι υπάρχουν πολλοί άγιοι στο Όρος. Ο αριθµός των µοναχών, κατά την περίοδο εκείνη, υπερβαίνει τις 6.000 (βλ. ∆ωροθέου, τόµ., Β΄σ. 117, σηµ. 6). Τότε, το 1574, εκδίδεται και το Ε΄ Τυπικό. Ο Ελληνισµός και το ΑΟ οµοίως, προετοιµάζονται για την αποτίναξη του ζυγού. Οι προετοιµασίες, πάντοτε αθόρυβες, γίνονται σε όλα τα επίπεδα. Οι νεοµάρτυρες, ψυχές έµπληστες φλόγας και πάθους, είναι εκείνοι που σφραγίζουν µε το αίµα τους την πίστη και την ελληνικότητά τους, ενώ οπλίζουν µε δύναµη και πάθος τις ψυχές των υποδούλων. Χιλιάδες οι νεοµάρτυρες κι ένας στους δύο ειν’ Αγιορείτης. Ακολουθούν οι δυνάµει µάρτυρες: οι αλείπτες νεοµαρτύρων, οι λόγιοι, οι εθναπόστολοι, οι οπλουργοί, οι αρµατολοί, οι δάσκαλοι, οι Φιλικοί, οι Προφήτες. Από τους τελευταίους να αναφερθεί ο πάµµεγας Πατροκοσµάς (1714 - 79), που σαν Άτλαντας κράτησε στους ώµους του τον Ελληνισµό. Επί 19 χρόνια οργώνει τα Βαλκάνια, κυρίως την Ελλάδα. Εµψυχώνει και εµπνέει τον περίτροµο ραγιά, θυµίζοντάς του την ευγενή καταγωγή του και την υπεροχή του έναντι των τούρκων και των εβραίων, όπου οι πρώτοι τον ταπεινώνουν ανελέητα και οι δεύτεροι τον καταδολιεύονται µε σατανικότητα. Το µήνυµα της Επανάστασης βρίσκει τον Άθω να δονείται από πάθος. Ο ξεσηκωµός ήταν καθολικός, χωρίς αµφιταλαντεύσεις. Οι Αγιορείτες που συµµετείχαν σ’ αυτήν ορίζονται από χίλιοι εώς υπερδισχίλιοι (βλ. ∆ωροθέου σ.132 σηµ. 7). Όµως τα πυροµαχικά τέλειωσαν και αρχίζει η αναστροφή, ανατριχιαστική στην περιγραφή της. Ο Άθως θα αργήσει να ελευθερωθεί. Στις 2/11/1912 απελευθερώνεται µε τη δυναµική παρουσία της ναυαρχίδας «Αβέρωφ» και ναύαρχο τον θρυλικό Παύλο Κουντουριώτη. Η άνοδος που άρχισε από την αρχή του αιώνα, έφτασε στο αποκόρυφο το 1917. Μοναχοί που φτάνουν τις 10.000, έµποροι και τεχνίτες 500 - 600, καταστήµατα και εργαστήρια 120, ναυτιλιακές εταιρίες 3. Το 1924 ψηφίζεται ο Καταστατικός Χάρτης, µε τον οποίο καθορίζονται οι σχέσεις ΑΟ και Ελληνικού Κράτους. Το 1963 γιορτάζεται µε βυζαντινή µεγαλοπρέπεια και χάρη η επέτειοςτης Χιλιετηρίδος του ΑΟ, το τελευταίο µεγάλο και λαµπρό γεγονός στην πολύπλαγκτη ιστορία του Άθω. Οι µοναχοί σήµερα κοντεύουν τους 1.500. Μοναχός ∆ωρόθεος Αγιορείτης

~**

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ  ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ  2012  :

 ~** http://arfara-kalamata-greece.blogspot.gr/2012/11/blog-post.html , Στην καθημερινότητα της ενημέρωσης , Πέμπτη 01 Νοεμβρίου 2012 .-
~** http://arfara-messinias-stamos-2010.blogspot.gr/2012/11/blog-post.html , Τα Βίντεο της ημέρας στο αγιάζι της ενημέρωσης , Πέμπτη 01 Νοεμβρίου 2012 .-

~** http://arfara-messinia-stamos-stamos.blogspot.gr/2012/11/blog-post.html  , Παρασκευή, 2 Νοεμβρίου 2012, Ενημέρωση και Αθλητικά .-
 ~** http://asterasarfaron2011.blogspot.gr/2012/11/blog-post.html , ΑΘΛΗΤΙΚΟ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ ,Σ/Κ 03 και 04 Νοεμβρίου 2012
~** http://stamos-stamoskalsnsblogspotcom.blogspot.gr/2012/11/blog-post.html , Σάββατο στην ενημέρωση , Σάββατο 03 Νοεμβρίου 2012 ,
~** http://vlasisarfarablogspotcom.blogspot.gr/2012/11/blog-post.html  , ΟΝΕΙΡΟ ΖΩΗΣ ΑΓΑΠΗ ΓΑΜΟΣ , Κυριακά 04 Νοεμβρίου 2012
~** http://snsstamoskal.blogspot.gr/2012/11/blog-post.html , Αθλητικές περιπλανήσεις Δευτέρα 05/11/2012 .-
~** http://arfara-messinias-stamos.blogspot.gr/2012/11/blog-post.html , Στο αγιάζι της Μεσσηνιακής ενημέρωσης , Δευτέρα 05 Νοεμβρίου 2012 .-
~** http://arfara-messinia-stamos.blogspot.gr/2012/11/blog-post.html , Αγιάζι ενημέρωσης Άρωμα Ζωής , Τρίτη 06 Νοεμβρίου 2012 .-
~** http://snsarfara.blogspot.gr/2012/11/blog-post.html  , Στο αγιάζι της ενημέρωσης με άρωμα Ζωής Tετάρτη 07 Νοεμβρίου 2012.
~**  http://snsarfara-stamos-dynami.blogspot.gr/2012/11/blog-post.html  , Στο αγιάζι της ενημέρωσης , Πέμπτη 08 Νοεμβρίου 2012 , ΜΕΣΣΗΝΙΑΚΑ και Άλλα .-
~** http://stamos-dynami.blogspot.gr/2012/11/blog-post.html , ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ δικών μας ιστοσελίδων για το χωριό μας. Παρασκευή 09 Νοεμβρίου 2012
~** http://stamos-dynami.blogspot.gr/2012/11/m.html , Mεσσηνιακά καί Άλλα . Παρασκευή 09 Νοεμβρίου 2012 .-
 ~** http://httpdimmetoparfarablogspotcom.blogspot.gr/2012/11/a.html , Αγιάζι ενημέρωσης του Σ/Κ ΜΕ Άρωμα Ζωής , Σάββατο και Κυριακή 10 και 11 Νοεμβρίου 2012 .-
~** http://asterasarfaron2011.blogspot.gr/2012/11/blog-post_11.html , ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΚΥΡΙΑΚΗ στο αγιάζι της ενημέρωσης ,Κυριακή 11 Νοεμβρίου 2012 .-
~** http://dimmetoparfara.blogspot.gr/2012/11/blog-post.html , Φθινοπωρινή Δευτέρα στο αγιάζι της ενημέρωσης , Δευτέρα 12 Νοεμβρίου 2012
~** http://arfara-kalamata-greece.blogspot.gr/2012/11/blog-post_12.html , Στο αγιάζι της ενημέρωσης , Δευτέρα 12 Νοεμβρίου 2012
~*** http://arfara-messinias-stamos-2010.blogspot.gr/2012/11/blog-post_13.html , Το αγιάζι της ενημέρωσης , Τρίτη 13 Νοεμβρίου 2012 .
~** http://snsarfara.blogspot.gr/2012/11/sila-buoran.html , SILA - BUORAN Σιλα και Μποράν σειρά επισοδείων , Τρίτη 13 Νοεμβρίου 2012
~** http://snsarfara.blogspot.gr/2012/11/blog-post_14.html , Το αγιάζι της ενημέρωσης με άρωμα Ζωής , Tετάρτη 14 Νοεμβρίου 2012

~*** http://snsstamoskal.blogspot.gr/2012/11/blog-post_15.html , Ιστορικές αναδρομές - θυμίσεις , Για να μην ξεχνάμε την ιστορία του τόπου μας , Πέμπτη 15 Νοεμβρίου 2012 .-** http://arfara-messinias-stamos.blogspot.gr/2012/11/blog-post_15.html , Πέμπτη 15 Νοεμβρίου 2012 , Η ΛΙΣΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΠΡΟΣΩΠΩΝ ΠΟΥ ΕΒΓΑΛΑΝ ΧΡΗΜΑΤΑ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ .-

~** http://vlasisarfarablogspotcom.blogspot.gr/2012/11/blog-post_15.html , Το αγιάζι της ενημέρωσης , Πέμπτη , 15 Νοεμβρίου 2012 ,
** http://vlasiosarfara.blogspot.gr/2012/11/blog-post.html , Το αγιάζι της ενημέρωσης , Παρασκευή 16 Νοεμβρίου 2012 , ΜΕΣΣΗΝΙΑΚΑ και Άλλα .-
~** http://vlasisarfarablogspot.blogspot.gr/2012/11/blog-post_17.html , Σαββατιάτικο αγιάζι ενημέρωσης , Σάββατο 17 Νοεμβρίου 2012 , Η Επέτειος εορτασμού του Πολυτεχνείου !
~ ** http://asterasarfaron2011.blogspot.gr/2012/11/18-2012.html , ΑΘΛΗΤΙΚΟ Σαββατοκύριακο 18 Νοεμβρίου 2012.-
~** http://stamos-stamoskalsnsblogspotcom.blogspot.gr/2012/11/18-2012.html , Κυριακάτικο αγιάζι ενημέρωσης 18 Νοεμβρίου 2012
~** http://arfaramessiniasgreece.blogspot.gr/2012/11/19-2012.html , Το Δευτεριάτικο αγιάζι της ενημέρωσης 19 Νοεμβρίου 2012 .-
~** ~** http://arfara-messinia-stamos-stamos.blogspot.gr/2012/11/20-2012.html , Το αγιάζι στη ενημέρωση Τρίτη 20 Νοεμβρίου 2012 .-
~** http://asterasarfaron2011.blogspot.gr/2012/11/21-2012.html , Το αγιάζι της Αθλητικης Τετάρτης 21 Νοεμβρίου 2012 .-
~** http://stamos-stamoskalsnsblogspotcom.blogspot.gr/2012/11/21-2012.html , Το αγιάζι της ενημέρωσης Τετάρτη 21 Νοεμβρίου 2012 .-
~* * http://vlasiosarfara.blogspot.gr/2012/11/blog-post_21.html  ,  Τετάρτη, 21 Νοεμβρίου 2012 , ΜΕΝΟΥΜΕ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΚΑΙ ΖΟΥΜΕ ΕΛΛΑΔΑ .-